't rv'
2
Op 1 Juni 1927 trad de toen 26-jarige heer
Feith, na de Flandelshogeschool te Rotterdam met
het diploma Flandelseconomie te hebben verlaten
en verschillende jaren practisch te hebben gewerkt
te Parijs, Hamburg en Amsterdam, in dienst van
Heineken. Zijn werkzaamheden begonnen als secre
taris van cle toenmalige directeur, Mr. Ras. Na een
jaar, toen de Heer Keidel te Rotterdam zich op
maakte om met pensioen te gaan, werd de heer
Feith export-manager. In 1940 volgde zijn benoe
ming tot onderdirecteur en op 1 October 1941 tot
directeur.
Ziehier, in een nutshell de kwart-eeuw-geschiede
nis van Jhr. Feith bij Heineken.
De betekenis en de verdiensten van de heer Feith
voor het Heineken's concern en in het algemeen zijn
dezer dagen op tal van plaatsen en in vele toon
aarden bezongen. Wij behoeven de persberichten
niet aan te vullen. In het personeelsorgaan willen
wij slechts dit zeggen: Wij hebben ons innig ver
heugd over cle warme hartelijkheid, waarmede de
jubilaris gedurende de herdenkingsdagen allerwegen
is omringd en maken de vele uitingen van respect,
genegenheid en aanhankelijkheid tot de onze. Dat
Heineken en het personeel deze directeur nog lang
mogen houden!
iiiiiiiiiiiiiiiiiiMmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiimiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiHiimHiiiiiiiiiiiiimiiimiHiiniiHHiiiMHHi
KRONIEK
van het Jubileum-feest te Rotterdam
Dinsdag 3 Juni:
4 uur: Receptie in garage voor personeel en geno
digden.
Woensdag 4 Juni:
3 uur: Receptie in Atlanta voor zakelijke relaties.
6.30 uur: Diner voor Commissarissen, Directie, bui
tenlandse relaties en afgevaardigden van personeel
en gepensionneerden.
Vrijdag 6 Juni:
2 en 8 uur: Opvoering Jubileum-revue „Da's een
Feit(h)".
's Avonds 11.30 uur: Bierfestijn in Beurscomplex
voor personeel en gepensionneerden.
De ernstige en langdurige zieken onder het perso
neel werd het medeleven met de feesten vergemak
kelijkt door een persoonlijk schrijven vergezeld van
een kleine attentie van de Heer Feith. Dat een en
ander in bijzonder goede aarde is gevallen behoeft
geen betoog.
Finale „Da's een Feit (hlj
OM 2 UUR 's NACHTS
Het was 2 uur nacht in de onvergetelijke feestweek
van 1952. Niet de nacht van de Raadskelder op 4 Juni,
niet de nacht in de Schouwburg op 5 Junimaar de
nacht van de Beurs op 6 Juni.
Er zijn onder ons oermensendie deze nachtelijke
trilogie beleefd en overleefd hebben, zonder enige
andere waarneembare schade dan slapte in de knieën
een soezerig gevoel in het hoofd en een lichte trilling
van de vingertoppendit alles echter overheerst door
een gevoel van dankbaarheid en voldaanheid.
Ik wilde dus niets zeggen van de nacht in de Raads
keldervolgende op het diner voor afgevaardigden
van personeel en gepensionneerden. Deze nacht dreigde
geen einde te nemen omdat de wedloop tussen bier-
voorraad en dorst steeds maar onbeslist bleef. Ook
niet over de Schouwburgnacht, die begon om 11 uur
's avonds en eindigde om 6 uur 's ochtends, toen
zeventig doodvermoeide executanten zich met een ont
bijt gingen voorbereiden op de twee revue-opvoerin
gen van diezelfde dag.
Nee, het was 2 uur nacht in de Beurs, waar zich een
kleine 2000 feestvierenden vermaakten in de dancing
of bij Spaan of in de Jhr. P. R. Feithlaan of op het
Heineken's plein.
Het was er warm, vol en roezemoezig als vroeger
op Koninginnedag in de Halvemaansteeg of de Panne-
koekstraat.
De klok van het Raadhuis sloeg tweemaal toen de
feestgangers de trappen van de Beurs van Koophandel
beklommen en zich in de grote hal verzamelden om
de jubilaris en zijn vrouw, die daar de meest harte
lijke en enthousiaste huldiging ondergingen van de
gehele feestweek. Er waren geen voorbereide toespra
ken of ingestudeerde zangnummers, geen ceremonie
meesters of feestarrangeurs, er was slechts een deinen
de massa die het geliefde echtpaar bejubelde. Het
werd het hoogtepunt van het feest, deze bruisende be
tuiging van aanhankelijkheid. En toen de jubilaris een
kort dankwoord had gesproken, vatte een gezonde
stoere brouwerijman kernachtig aldus zijn gevoelens
samen: „Ik vind 't 'n moordgozer!" Hetgeen zijn mak
ker snedig beaamde met: ,JDa's een Feith!"
