9
BRUSSEL
Beste Heren,
Ik woon met Pa en Moeke in de Vlaanderestraat
13 te Brussel en ben gisteren 9 jare geworde. Onze
zuster Line is 18 en woont bij ons in. Line is 'n
mispunt en maak me altied bang met 't gele gevaar;
ze zegt dat ikke dan wor geliek Pake toen ie eens
met 'n luchtbal is opgegaan met een kertierfees; toen
ie onder kwam was ie helemaal geel en Teun de
kwoffeur zegde dat dat de geelverf was; ook bekom
ik dan een vleg, zeg Line, zoals de schineze; alle
maal bate we de estaminé „In de eendrag uut". We
heten allemaal Dhaveloze en ik heet Loeke; we ver-
kope 't beste bier van belgiek, dat bekomme we van
de braserie Witstaar, voor de snops verkope we 'n
vreemd bier dat heet Hennekes uit Rot of Aamster
dam dat weet ikke niet meer maar wat ikke welïe
weet dat is dat Pake zich zoo nu en dan vergallop-
peert van robinet en Witstaar voor Hennekes tapt
en vraag dan zeve in plaats van vief frankskes
maar dat tussche ons, zulle.
Gister was de délégé van de Witstaar in ons
estaminé, dat is onze leeverlancier van de biere en
die zegde ons dat de heere van de braserie Henne
kes van de bove moerdeik kurieus ware naar wat ier
in Brussel te koop was. Hij heef ook nog gezeg dat
die heere nie niuwgierig ware maar alles graag
wiste. Ewel, zei Moeke, die juus den twiede Witstaar
aan onze délégé uit onze goude pomp tapte, ewel
junkske, hedde gij nie de eerste pries op school in
't hollands? Ewel, dat is iets voor oe, menneke, zulle
en meteen 'n goede eksersies. De délégé was zoo
content dat ie z'n derde glaaske Witstaar leeg
wiepte en zegde dat dat een reuze gedach was en
dat ie niet veel tied had, „niet veel tied", hm. hm. ie
loenste alweer naar een vierde glaske; maar kon
tent was ie, daar ben ik zekers van. Ewel ikke zal
oewes régulier schrijven maar niet voor oe, zulle,
maar om me in 't hollans te perfekteeren; Meester
op school zal ook kontent zijn; dat is me 'ne zie-
vereer, enfin zoals alle meesters, kaspiés zegge ze
ier in Brussel; ie komt ier dikwijls over de vloer;
als ie z'n eerste glas Witstaar leegslurpt ben ik 'ne
scobbejaak, na twee witte en twee hennekes word
ie sentimenteel, zegge Moeke en Line en dan ben
ikke 'n engel en de eerste van de klas. Line kan 'm
nie uitstaan want als ie zoo zievert, parlevinkt ie
als onze majeur, maakt ie komplimentjes en Griet
uit de Walvis, onze valse konkurrent, zegt dat ie bij
haar in de staminé 't zelfde doet. Gister avond heb
ikke met Pa de stad ingemoogt, mon dieu wat was
datte schon zulle en leutig, Brussel was een stuk
fuurwerk, alles maar fonkelende lichies. Pa bromde
„waar hale die braseurs toch de cente vandan" ik
mot ook zo eene lichreklaam vrage aan de Witstaar,
en ook wat meer ies om m'n bier te verfrissen, ze
kunne 't bes doen as we dat allemaal bekieke; sterre
ware er, verlichte sterre maar zonder jézeke van
kersmis, wel stond in 't midde van die sterre „drink
Witstaar" en ik aan 't peinze „wat mag meheer
pastoor daar van peinze". Weiders zag ik op 'n dak
van 'ne estaminé „drink Perle Culier"; ikke vroeg
aan pake of er nog meer perrels ware dan ons
moeke en ie antwoorde „hélaas ja m'n junske".
Nog verders op een estaminé „Ekla" hoep uit
hoep an hoep uit hoep an, 't was om blind
te worde dan zwart dan licht en toen ik
aan Pa vroeg wat das was zegde ie „bier, ook bier".
Die bliksemflitse? Moes dat bier voorstelle? Verders,
op 'ne estaminé „Koek Elberg" „En dat Pap
pie?" „Ook bier, m'n junske". Ikke heb maar niet
verders meer gevraag maar ikke heb gepeins, „wat
mote wij belse toch slimme loerikke zijn om dat
allemaal onder onze klak te duwe". (Ik heb 'ne
niewe klak bekomme omdat ik 9 jaar ben geworre.)
Toen we 'n half uurke gewandeld hadde vroeg Pa
„hedde g'n dors, Loeke?" Ikke had 'm in de smieze
en zei maar „Ja".
Vief minute late zaten we bij Guus Wafers ui 't
koffiepot je, 'n kollega van Pa wonende Plattesteen
te Brussel en die ook Witstaar en Hennekes ver
koop; Guus liet z'n vrouw tappe en kwam bij ons
zitte, binnens eenalve minuut hadde pa en Guus
hun glas Witstaar uut en stong voor mij 'n kokka-
kolla. Dat was nou nie juus m'n goesting, ik was
negen en wilde ook wel eens proeve van de wit en
de hennekes; en toe Pa en Guus, die scheel is, zich
even omdraaide had ik de helft van hun glaske er
in gewip; toen ze elkander zich eigen weer om
draaiden, bekeken ze elkander vals en peinsde dat
de en de ander z'n glaske had leeg gewip; na 't
derde rondje had ik weer zoo'n okkasie; délusieus
was dat zulle; na het vierde glaske begonne ze over
polletiek; Pa zegde dat de oude minister Spaak
zegde dat alles spaak liep, bie 't vijfde glaske kalde
ze luud op en toen Pa over de Benelux begon
kwam kregen ze misérie. Ikke zag juus twee Pap
pies en twee Gusen, toen we 'm afstapte; op straat
kreeg ik goesting om een liedje van Hurlebrink
te blère maar ikke bekwam 'ne stomp van Pa en
toen ik tuus kwam, werd ik 't bed door moe en
naar m'n tiende verjaringsdag ingestomp.
Heren ik moet er van afstappe want ik mot m'n
geschiedenis nog lere, ik mot U nog veel vertellen
van een bloemkorzo die ze hier in 't woud van
swagnie hebbe gehoude en ook van Heere gedupeer
de van de eerste en tweede kamer die weer an 't
ziever zien gegaan en geen tied meer hebben om
naar de beste kamer te gaan zegde een communis-
tise gedupeerde aan Pa toen ik voor de kontoir
stonde te zievere.
Ik zeg U adju tot de volgende keer en hoop te
blieven oe trouwe korrespondent.
LOEKE D'HAVENLOZE,
„In de Eendracht",
Vlaanderestraat 13 te Brussel.
