op eigen eRf De nieuwe eesten te Rotterdam 4 Wanneer men van het Noordplein of langs de Rotte naar de brouwerij loopt, dan vallen de grote eestschoorstenen met hun draaiende typische gekken al van verre op. Dit beeld is zo typisch voor moute rijen dat men, waar men zich ook bevindt, hieraan een mouterij herkennen kan. (Foto 1.) Door deze schoorstenen wordt het vocht, dat tijdens het eestproces aan het groenmout moet worden onttrokken, afgevoerd. Dit is op winterse dagen duidelijk te zien. Grote hoeveelheden vocht zien wij als witte wolken onder de kappen vandaan komen. Misschien is het sommigen opgevallen, dat bij hei nieuwe eestseizoen alleen de twee schoorstenen, die het verst van het ziederij gebouw afliggen, werkten. Dit nu houdt verband met de volledige modernisering van het eestgebouw. Wat gebeurt er nu eigenlijk bij het eesten? Om deze vraag te beantwoorden moeten wij ons realiseren dat de gerst, zoals wij die op de brouwerij ontvangen, ongeschikt is om direct in het brouwhuis verwerkt te worden. De gerst moet eerst verwerkt worden tot mout en deze bewerking heeft plaats in de mouterij. Het eesten is het laatste stadium van de bewerking. De ontvangen gerst wordt na reiniging in de weekbakken gebracht waar veel water opge nomen wordt en tevens door beluchting voor een goede aanvoer van zuurstof gezorgd wordt. De slapende gerstkorrel wordt hierdoor actief en begint te kiemen. Na een bepaalde weektijd wordt de ge weekte gerst in de kiembakken gebracht, waar dit proces verder doorgaat. Tijdens de kieming in de kiembakken wordt voch tige lucht van bepaalde temperaturen doorgeblazen om het kiemingsproces in de hand te houden en te leiden. Gedurende dit mouten komen de enzymen tot ontwikkeling, zodat het inwendige van de korrel in plaats van hard melig wordt. De enzymen breken de celwandigen af en zorgen er bovendien voor, dat de ingewikkelde eiwitten en het zetmeel afgebroken 2. Eestvloer met stortpijpen 1. Eest schoorstenen worden tot eenvoudiger producten die straks in het brouwhuis aan het mout onttrokken worden. Heeft de kieming een bepaald maximum bereikt, dan dient het proces stopgezet te worden. Dit be reikt men door het groenmout te drogen. Dit drogen noemt men het eesten en bestaat hoofdzakelijk hierin, dat men het groenmout uitspreidt op geperfo reerde ijzeren vloeren waardoorheen warme lucht geblazen of gezogen wordt. De oude eest-installatie nu bestond uit drie gelijk vormige afdelingen, terwijl in iedere afdeling drie van deze geperforeerde vloeren boven elkaar lagen, dus in totaal negen vloeren. Het groenmout uit een kiemkast werd over de bovenste drie vloeren uitge spreid en hierdoor werd gedurende 24 uur warme lucht gezogen. In de daarop volgende 24 uur werd het op de daaronder liggende vloeren afgestookt, d.w.z. op de gewenste vochtigheid gebracht. Gedurende het drogen zorgden keermachines, z.g. wenders, dat de gehele laag op de vloer zo gelijk matig mogelijk gedroogd werd. Wanneer het mout klaar was, dan moesten de vloeren grotendeels met de hand worden afgeruimd. Dit was een warm en stoffig werk. De lucht voor het eesten werd in speciale lu.cht- verhitters verwarmd en kon met behulp van een ingewikkeld kanalenstelsel met kleppen onder iedere vloer gebracht worden. In de nieuwe eestinstallatie liggen nu nog maar 3. Eestvloer in ajruimsland

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1950 | | pagina 4