Darlant du pin
DOOR J. ZELLENRATH
"Due Corpi, due anime lungo, lantica strada": twee lichamen en twee zielen langs de weg uit
de oudheid. Dat is de kop boven een hoofdartikel in een Italiaans weekblad, handelend over
Emilia-Romagna. Oorspronkelijk twee afzonderlijke gebieden met zelfbestuur, later samenge
voegd, als logische consequentie van de oude heirweg, die van Piacenza naar de Adriatische kust
bij Rimini voerde.
De 'Via Emilia' was in lang vervlo
gen tijden een voetpad langs de
'Fiume Grande', de grote rivier,
waarvan reeds vijfduizend jaar
geleden melding werd gemaakt. Een twee
honderd jaar voor het begin van onze jaar
telling heeft een Romeins veldheer, Marco
Emilio Lepido, uit strategische overwegin
gen de weg voor zwaardere transporten
geschikt gemaakt. Naar hem is de weg
genoemd 'Emilia', die later de ruggegraat
zou worden van het gehele, voortreffelijke,
wegennet in Italië. De oude weg vormt nog
steeds het lint. dat de steden vanuit het wes
ten Piacenza via Parma, Reggio nell'Emi-
lia. Modena, Bologna en Forlf met elkaar
verbindt en leidt naar de stranden van
Rimini en Cattolica. Daarnaast werd de
snelle autostrada aangelegd. Eis van onze
tijd. De Via Emilia vermocht niet de twee
gebieden met elkaar te versmelten. Emilia
bleef Emilia en Romagna bleef Romagna,
verschillend in klimaat, cultuur, dialect,
folklore en etnische kenmerken.
CULTUUR
De Emiliani beroemen zich erop, dat ze
hoger staan in cultuur dan de overwegend
agrarische bevolking in Romagna. Op zich
zelf lijkt dat gerechtvaardigd door uitspra
ken van landbouwers in Romagna. Zij
beklagen zich erover, dat ze door het regio
nale bestuur in de stad Bologna verwaar
loosd worden. De stedelingen verdienen
gemiddeld drie maal zoveel als de agrariërs.
Politiek is dit district het meest rode deel
van Italië. Het klimaat is in het oostelijke
deel van Romagna onder invloed van de
zee, mild en gelijkmatig. Het midden en
het westelijke deel worden soms verstoord
door termische storingen. Tropische hitte,
afgewisseld met ijskoude regenval en felle
winden. In de nazomer is het doorgaans
droog, wat gunstig is in de oogsttijd. Emilia
is een van de meest vlakke delen van Italië
en dank zij de Po-vlakte zeer vruchtbaar.
De rivier de Po vormt in het noorden de
scheiding met Lombardije en Veneto.
Romagna heeft in het zuiden de Etruski-
sche Appenijnen als natuurlijke begrenzing
tussen de Marken en Toskane westelijk
daarvan.
DE WIJNEN
Zo verschillend als de twee beschreven
gebiedsdelen zijn, zo verschillend zijn ook
de wijnen van Emilia en Romagna. Beide
samen produceren gemiddeld 11 miljoen hl
18
EMILIA-ROMAGNA
wijn per jaar. Dat is 15% van alle wijn in Ita
lië. Daarmee behoren ze, samen met
Puglië, Veneto en Sicilië, tot de vier groot
ste wijnproduktiegebieden van Italië.
Gerekend naar hoeveelheid kwaliteitswij
nen met D.O.C., staan ze op de derde
plaats, na Veneto enTrentino-Alto-Adige.
LAMBRUSCO
De rode wijn, die bij het inschenken schui
mend in het glas komt, is intussen ook tot
ons land doorgedrongen. Het is een wijn
waar we aanvankelijk wat vreemd tegen
aan keken, maar waarvoor toch een onge
kend grote markt blijkt te bestaan. Lam-
brusco is zo genoemd naar het druiveras
Labrusca. Een druiveras, dat nog herinnert
De Sangiovese di Romagna van het huis Cesari maakt al jaren furore
in het assortiment van Reuchlin.
aan de ruwe, ongetemde staat van de wilde
wingerd. Dergelijke druiverassen blijken
het meeste geschikt voor speciale bewer
kingen om daarmee een totaal andere wijn
in omloop te brengen. Lambrusco is er met
D.O.C. en merkwaardigerwijze onder
deze benaming ook als tafelwij nEr is in de
E.G.-regeling m.b.t. de etikettering van
wijnen een speciale regeling tot stand geko
men voor deze wijn met lange traditie. De
beste Lambrusco's komen uit de omgeving
van Modena en Reggio Emilia, die men wel
eens de hoofdsteden van de Lambrusco
pleegt te noemen. Ze komen in de handel
onder de namen met D.O.C. bescherming:
Lambrusco Reggiano - (reggiano is een bij-
voegelijk naamwoord voor Reggio, de
"Twee lichamen en twee zielen..."
