VALLE DAOSTA
SorffO3*®' I
>y tl"»
Drie druiverassen die garant staan voor kwaliteitswijn: Moscato, Nebbiolo, Barbera
DOCG
Als maatregel tegen vervlakking, waaron
der populaire kwaliteitswijnen dikwijls te
lijden hebben, worden deze wijnen extra
beschermd met de zg. DOCG. Die'G'staat
voor 'garantita', een zegel onder controle
van de staat. Het wordt pas verleend na
organoleptische keuring van monsters uit
elk oogstjaar. Met name wil men de typi
sche eigenschappen in geur en smaak van
deze wijnen bewaken. Het gevaar van ver
vlakking is zeker niet denkbeeldig in een
tijd met voortgaande ontwikkeling van
andere methoden voor wijnbouw, oogsten
en wijnbereiding. Dikwijls blijken de
bestaande regels waarmee slechts her
komst en druiveras vastgesteld zijn, onvol
doende.
Piëmonte wordt onderverdeeld in zes pro
vincies, drie daarvan zijn voor de lokatie
van wijnen voor ons van belang: Cuneo,
Asti en Alessandria. Uit Asti, we weten het
allemaal, komt de bij vakantiegangers zo
bekende Asti Spumante. Het is een mous
serende wijn "spumante" met laag alcohol
gehalte en veel restzoet. Een wijn voor
gezellige uurtjes of voor na de maaltijd b.v.
bij fruit. Asti wordt gewonnen uit Moscato-
druiven en komt ook stil, niet mousserend,
in de handel. Bij aankoop in Italië moet
men daaraan even denken omdat beide
onder gelijkluidende naam in de handel
komen met als verschil, dat op het etiket
van de stille wijn de toevoeging "Spuman
te" ontbreekt. Overigens spreekt het
model van de fles meestal voor zichzelf.
Moeilijker ligt het met wijnen die hun naam
aan het druiveras "Barbera" danken. In dat
geval moeten consumenten goed letten op
de herkomstbenaming. In kwaliteit maakt
het belangrijk verschil of men te doen heeft
met een Barbera del Piemonte of een Bar
bera d Alba. De druiven voor de laatste zijn
gegroeid op de veel geur gevende bodem
rond Alba. Zo zijn er nog: Barbera dAsti,
Barbera dei Colli Tortonesi, Barbera del
Monferrato. Goed gevinifieerde wijnen uit
Barbera druiven moet men enige tijd op
fles gunnen. Minstens twee jaar wachten,
daarna blijft de wijn zes jaar op vrijwel
gelijk niveau en zal daarna aan frisheid en
kleur gaan verliezen.
In het noordwesten van Piëmonte,
aan de voet van de Mont Blanc ligt een
klein paradijsje waar twee belangrijke
wijnen vandaan komen. Vroeger werd
de vallei van de Aosta tot Piëmonte gere
kend maar sinds 1945 is er een zelfstandig
bestuur in dit druk bezochte toeristenoord.
Feitelijk is dat 'eiland van geluk' groten
deels onbewoonbaar. Slechts 10% van de
oppervlakte is vlak land. In de bergen
wonen sommige families in afzondering, in
de winter volkomen geïsoleerd. Burton
Anderson maakt in zijn boek Vino melding
van een Eiswein van Moscato druiven,
Moutonvert genaamd. Toen hij ernaar
vroeg in een levensmiddelenwinkel in de
omgeving, kreeg hij als antwoord 'dat die
lui daarboven alles zelf opdrinken'. Er zijn
in totaal 113.000 inwoners waarvan 37.700
in het stadje Aosta. Belangrijkste bron van
inkomsten is het toerisme. De toeristen zijn
er 's zomers en 's winters en zorgen daarmee
voor het hoogste gemiddelde inkomen van
geheel Italië per gevestigde per jaar. Wan
neer ik het Italiaans als als basis neem heten
de inwoners Valdostanen. Op de vierde
plaats als bron van inkomsten staat de wijn,
na eerst nog het fokken van runderen en de
appelteelt genoemd te hebben. De wijn
stokken staan op smalle terrassen tegen
steile hellingen, op een hoogte van 300 tot
1000 meter. In theorie is op een dergelijke
hoogte geen wijnbouw mogelijk. Maar de
versteende bodem houdt de koesterende
warmte tot ver in de nachtelijke uren vast
en maakt het schijnbaar onmogelijke waar.
Minuscule terrasjes drijven de spot met alle
regels voor economisch renderende wijn
bouw. In totaal zijn heden ten dage nog
maar 900 met wijnstokken beplante hekta-
ren overgebleven van de 1500 die in 1950
nog geregistreerd waren. Zij brengen
gemiddeld een 30.000 hektoliter op.
Slechts 0,1% van alle DOC komt hier van
daan.
Waar praat j e over. Dat is het hem j uistHet
zijn geen wijnen die je mag overslaan, wan
neer je over kwaliteitswijnen uit Italië
spreekt. Klein maar fijn ,is hier zeker van
toepassing. Tussen een aantal goede wijnen
noem ik met name Donnaz en Enfer d'Ar-
vier, respectievelijk 400 en 130 hl.
opbrengst per jaar. De eerste komt van de
oer Italiaanse druif Nebbiolo die hier
Picoutener wordt genoemd. De wijn komt
na drie jaar rijpen in de handel en is gemid
deld zes jaar na de oogst drinkrijp. De
Enfer d'Arvier, in naam reeds Frans, komt
van het druiveras Petit rougeHij is wat lich
ter dan de Donnaz en ook wat eerder op
dronk, wordt aanbevolen als zijnde op zijn
best tussen het vierde en zesde jaar na de
oogst.
De Barolowijn geniet wereldfaam.
17
