Darlant du pin
Begin september werd tijdens een drukbezochte persbijeenkomst in Zoetermeer het boek "Praten
over wijn" ten doop gehouden. De schrijver van dit boek is Jan Zellenrath, voor de lezers van dit
blad geen onbekende. Sinds 1976 schrijft hij namelijk zijn rubriek "Parlant du vin". De titel van jl
zijn nu verschenen boek geeft aan dat de basis gevormd wordt door de "Parlant"-verhalenreeks,
aangevuld met nieuwe stukken. De redactie zocht de auteur op voor een nadere kennismaking. Al
gauw werd duidelijk: Praten met Jan Zellenrath is praten over wijn.
"Toen ik in 1955 bij Reuchlin in dienst
kwam, lag het accent van de verkoopacti
viteiten op Bokma. Samen met mijn toen
malige collega's Westra en Stevens deed
ik de verkoop van Bokma in Nederland.
In die tijd verkochten we ook wijn. Dat
was toen al mijn hobby en groeide later uit
tot een specialisme". Het waren de jaren
dat wijn een belangrijker plaats op de
Nederlandse markt veroverde. In het begin
van de zestiger jaren dronk men in Neder
land per hoofd van de bevolking "slechts"
anderhalve liter wijn per jaar. Nu is dat
zo'n 13 liter.
Zellenrathh over die tijd: In de periode
begin zestiger, begin zeventigerjaren ging
het goed met Reuchlin. Dat was vooral te
danken aan de successen die wij met
Bokma boekten en later met het door ons
geïmporteerde Jagermeister." Inmiddels
was Zellenrath directeur geworden van
Reuchlin en onder zijn leiding schakelde
Reuchlin geleidelijk aan over op de leve
ring van wijn aan de detailhandel. De leve
ring aan particuliere afnemers, waarmee
wijnhandel Reuchlin een grote reputatie
had verworven, kwam daarmee tot een
einde. "Ik voel me een echte wijnman",
zegt Zellenrath "en ik ben altijd erg op
kwaliteit gesteld, volumes zeggen mij
niet zoveel". Zijn gevoel voor kwaliteit is
niet onopgemerkt gebleven: Toen Heine-
ken in 1973 de wijnhandel Reuchlin over
nam was het al een bekend "huis".
PRATEN EN SCHRIJVEN
"In de vijftiger jaren hield ik in den lande
al causerieën over wijn" zegt de nu 60-ja-
rige Jan Zellenrath, die zichzelf een
"laatbloeier" noemt. "Dat hoorde des
tijds bij mijn werk voor Reuchlin, maar
later ben ik er uit plezier mee doorge
gaan".
Schrijven over wijn doet hij sinds 1976,
toen hij met de rubriek "Parlant du Vin"
startte. Twee jaar geleden verscheen het
door hem uit het Italiaans vertaalde en
bewerkte boekwerkje "Grote wijnen uit
Italië". "Als ik straks na mijn pensio
nering meer tijd krijg ben ik van plan een
soort leerboek over wijn te gaan schrijven.
De techniek van het wijnmaken, methoden
van vinificatie, daar is voor de wijnconsu
ment nog weinig over geschreven".
Met een joyeus aandoend enthousiasme
praat Jan Zellenrath over datgene dat zijn
leven beheerst: de wijn. Uitermate des
kundig laat hij zijn licht schijnen over ont
wikkelingen in de wijncultuur. Glimlacht
minzaam als er over het huidige succes van
Italiaanse wijnen in Nederland wordt ge
sproken: zijn ideeën daarover worden be
vestigd. Corrigeert elegant maar onverbid
delijk een verkeerde uitspraak of foutieve
benaming en toont tegelijkertijd het ge-
Zijn belangstelling voor wijn en
het vermogen om dat over te
brengen op anderen heeft
Zellenrath door de jaren heen in
de voorlichtings-sfeer doen
belanden. Zo geeft hij cursussen
voor het wijncertificaat, geeft les
in het kader van de liquoristen-
cursus en doceert "Italiaanse
wijnen" aan de vinilogen oplei
ding. Hij maakt deel uit van een
aantal examencommissies en
schrijft lesmateriaal voor
cursussen.
16
(W- top- I
'''WiturtjSB
a'sja