ter in 1955 tot 96 liter nu. Marktonderzoek heeft uitgewezen, dat dit voor een deel het gevolg is van de bar slechte kwaliteit van de ter beschikking staande tafelwijnen. De toename van het biergebruik en het feit dat de jeugd op latere leeftijd begint alcohol te gebruiken, is ook een oorzaak. Aange toond is, dat de Franse consument zoekt naar betere kwaliteit. Er is een duidelijke tendens van het slobbertje naar Vin de Pays en V.D.Q.S. -wijnen met gecontroleerde herkomst en kwaliteitsbescherming en ze ker niet de door Huillet bedoelde Piquette. Met dat te zeggen, toont hij aan, dat hij er ondanks alles nog steeds niets van begrepen heeft. Domheid en gemakzucht verdringt bij dergelijke mensen het gevoel voor een nieuwe aanpak en afstemming op de eisen van de tijd waarin ze leven.De boeren heb ben Mevrouw Edith Cresson, Minister van Landbouw, die de moed opbracht de nood lijdende gebieden te bezoeken, lijflijk aan gevallen, zodat ze door de politie per heli copter moest worden ontzet. Dit ging alle Fransen te ver. Met verontwaardiging plaatst Francois Guillaume, President van de machtige federatie van boeren, zich tus sen de boeren en landbouwminister het geen hem niet in dank werd afgenomen. De boeren zouden ons bloemen moeten toe werpen voor alles wat wij voor hen doen, zegt de eerste minister. KRITIEKE SITUATIE De grote fout schuilt in het feit, dat de boe ren in Frankrijk de adviezen van Sicco Mansholt in de wind hebben geslagen. Hij voorzag de huidige situatie waarin grote be drijven floreren maar het keuterboertje nog niet aan een minimum inkomen toe komt. Twee op elke drie boeren heeft een inkomen beneden het gegarandeerde mini mumloon van een werknemer. Het inko men van de doorsnee burger is in twintig jaar met 350% gegroeid. De wijnboer komt slechts aan 85% toename. De toestand is kritiek. Men vreest een algemene revolte, schrijft I'Expresse. Er is begrip voor de zor gelijke omstandigheden waarin de kleine ondernemers in de wijnbouw verkeren. Het is echter onjuist, zoals Huillet doet, de schuld bij de import van Italiaanse wijn te leggen en te suggereren, dat met die wijn geknoeid zou zijn. OORZAAK Oorzaak van veel ellende in de handel van tafelwijnen is de bepaling, in het kader van de E.G. vastgelegd, dat op het etiket het land van herkomst moet worden vermeld. De consument wil wijn uit Frankrijk. Toen dan ook de voorschriften vanaf een jaar of tien geleden strenger gecontroleerd werden, gingen veel importeurs in de E.G.- lidstaten de eenvoudige wijnen die ze tot dan toe uit Griekenland en Italië betrok ken, in Frankrijk kopen met als gevolg van schaarste hogere prijzen voor tafelwijnen uit Frankrijk. De tekorten werden in Frankrijk zelf aangevuld vanuit Italië. Er ontstond een spectaculaire groei van de wijnoverslag en opslag in het stadje Sète als haven aan de Middellandse Zee, een hon derd kilometer ten westen van Marseille. Op het ogenblik komt gemiddeld een mil jard liter wijn per jaar in Sète aan. Dat die wijn lang niet altijd in Frankrijk blijft, is door de boze wijnboeren zelf bewezen, toen ze voor Zwitserland en West-Duits- land gereedstaande tankwagens en spoor wegtanks hebben laten leeglopen. Volko men onnodig wordt de eenvoudige tafel wijn daardoor voor de consument veel duurder gemaakt. SCHANDAAL Dat brengt me op een ander opzienbarende berichtgeving, waarmee de consument geen raad weet: de germanisering van Itali aanse wijn. Verscheidene kranten, en Vrij Nederland zelfs met een hoofdartikel, maakten melding van een wijnschandaal in Duitsland. Wijnen uit Italië werden aange- zoet met invertsuiker, verkocht als Duitse wijnen. Invertsuiker - ook wel invertase ge noemd - is de splitsing via enzymen van sac charose (dat is riet- of bietsuiker) in glucose en fructose. In dit geval wordt het gebruikt om aan de wijnen een bepaald aroma te verlenen, geïntensiveerd door een zoete smaak. Zelfs ervaren proevers kunnen niet vaststellen of wijnen door toevoeging van invertsuiker zijn gemanipuleerd. Het pro- dukt is vrij te koop en wordt volop gebruikt door limonade- en jamfabrikanten. In hoe verre is hier nu sprake van een 'wijnschan daal'? In feite komt het erop neer dat een verouderde wetgeving een situatie decen nia geleden heeft bevroren waarin dringend verandering zou moeten worden gebracht. Een wet die in de toepasbare gevallen voor minstens 70% wordt overtreden is niet meer te handhaven. Ter geruststelling van de wijndrinkers mag ik zeggen dat met na me in Frankrijk en Duitsland alles wat mo gelijk is wordt gedaan om falsificatie te voorkomen. Dat de laatste tijd zoveel frau des aan het licht komen, is te danken aan een intensievere controle en speurzin van journalisten. De laatsten doen uitstekend werk maar er moet voor worden gewaakt dat niet elke afwijking van het gangbare direct als een 'schandaal' naar buiten wordt gebracht. 19

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Heineken - Tap en Schap | 1982 | | pagina 19