ter in 1955 tot 96 liter nu. Marktonderzoek
heeft uitgewezen, dat dit voor een deel het
gevolg is van de bar slechte kwaliteit van de
ter beschikking staande tafelwijnen. De
toename van het biergebruik en het feit dat
de jeugd op latere leeftijd begint alcohol te
gebruiken, is ook een oorzaak. Aange
toond is, dat de Franse consument zoekt
naar betere kwaliteit. Er is een duidelijke
tendens van het slobbertje naar Vin de Pays
en V.D.Q.S. -wijnen met gecontroleerde
herkomst en kwaliteitsbescherming en ze
ker niet de door Huillet bedoelde Piquette.
Met dat te zeggen, toont hij aan, dat hij er
ondanks alles nog steeds niets van begrepen
heeft. Domheid en gemakzucht verdringt
bij dergelijke mensen het gevoel voor een
nieuwe aanpak en afstemming op de eisen
van de tijd waarin ze leven.De boeren heb
ben Mevrouw Edith Cresson, Minister van
Landbouw, die de moed opbracht de nood
lijdende gebieden te bezoeken, lijflijk aan
gevallen, zodat ze door de politie per heli
copter moest worden ontzet. Dit ging alle
Fransen te ver. Met verontwaardiging
plaatst Francois Guillaume, President van
de machtige federatie van boeren, zich tus
sen de boeren en landbouwminister het
geen hem niet in dank werd afgenomen. De
boeren zouden ons bloemen moeten toe
werpen voor alles wat wij voor hen doen,
zegt de eerste minister.
KRITIEKE SITUATIE
De grote fout schuilt in het feit, dat de boe
ren in Frankrijk de adviezen van Sicco
Mansholt in de wind hebben geslagen. Hij
voorzag de huidige situatie waarin grote be
drijven floreren maar het keuterboertje
nog niet aan een minimum inkomen toe
komt. Twee op elke drie boeren heeft een
inkomen beneden het gegarandeerde mini
mumloon van een werknemer. Het inko
men van de doorsnee burger is in twintig
jaar met 350% gegroeid. De wijnboer komt
slechts aan 85% toename. De toestand is
kritiek. Men vreest een algemene revolte,
schrijft I'Expresse. Er is begrip voor de zor
gelijke omstandigheden waarin de kleine
ondernemers in de wijnbouw verkeren.
Het is echter onjuist, zoals Huillet doet, de
schuld bij de import van Italiaanse wijn te
leggen en te suggereren, dat met die wijn
geknoeid zou zijn.
OORZAAK
Oorzaak van veel ellende in de handel van
tafelwijnen is de bepaling, in het kader van
de E.G. vastgelegd, dat op het etiket het
land van herkomst moet worden vermeld.
De consument wil wijn uit Frankrijk. Toen
dan ook de voorschriften vanaf een jaar of
tien geleden strenger gecontroleerd
werden, gingen veel importeurs in de E.G.-
lidstaten de eenvoudige wijnen die ze tot
dan toe uit Griekenland en Italië betrok
ken, in Frankrijk kopen met als gevolg van
schaarste hogere prijzen voor tafelwijnen
uit Frankrijk. De tekorten werden in
Frankrijk zelf aangevuld vanuit Italië. Er
ontstond een spectaculaire groei van de
wijnoverslag en opslag in het stadje Sète als
haven aan de Middellandse Zee, een hon
derd kilometer ten westen van Marseille.
Op het ogenblik komt gemiddeld een mil
jard liter wijn per jaar in Sète aan. Dat die
wijn lang niet altijd in Frankrijk blijft, is
door de boze wijnboeren zelf bewezen,
toen ze voor Zwitserland en West-Duits-
land gereedstaande tankwagens en spoor
wegtanks hebben laten leeglopen. Volko
men onnodig wordt de eenvoudige tafel
wijn daardoor voor de consument veel
duurder gemaakt.
SCHANDAAL
Dat brengt me op een ander opzienbarende
berichtgeving, waarmee de consument
geen raad weet: de germanisering van Itali
aanse wijn. Verscheidene kranten, en Vrij
Nederland zelfs met een hoofdartikel,
maakten melding van een wijnschandaal in
Duitsland. Wijnen uit Italië werden aange-
zoet met invertsuiker, verkocht als Duitse
wijnen. Invertsuiker - ook wel invertase ge
noemd - is de splitsing via enzymen van sac
charose (dat is riet- of bietsuiker) in glucose
en fructose. In dit geval wordt het gebruikt
om aan de wijnen een bepaald aroma te
verlenen, geïntensiveerd door een zoete
smaak. Zelfs ervaren proevers kunnen niet
vaststellen of wijnen door toevoeging van
invertsuiker zijn gemanipuleerd. Het pro-
dukt is vrij te koop en wordt volop gebruikt
door limonade- en jamfabrikanten. In hoe
verre is hier nu sprake van een 'wijnschan
daal'? In feite komt het erop neer dat een
verouderde wetgeving een situatie decen
nia geleden heeft bevroren waarin dringend
verandering zou moeten worden gebracht.
Een wet die in de toepasbare gevallen voor
minstens 70% wordt overtreden is niet
meer te handhaven. Ter geruststelling van
de wijndrinkers mag ik zeggen dat met na
me in Frankrijk en Duitsland alles wat mo
gelijk is wordt gedaan om falsificatie te
voorkomen. Dat de laatste tijd zoveel frau
des aan het licht komen, is te danken aan
een intensievere controle en speurzin van
journalisten. De laatsten doen uitstekend
werk maar er moet voor worden gewaakt
dat niet elke afwijking van het gangbare
direct als een 'schandaal' naar buiten wordt
gebracht.
19