de rug toekeerde en horecaondernemer werd. Hij is zevenenvijftig jaar, maar die leeftijd heeft hem er niet van weerhouden om een heel andere koers te gaan varen. Hij zegt: "Ik beschouw het als een nieuwe uitdaginghet avontuur schuw ik niet en je blijft er jong bij, overal moet je werken. Dit bedrijf wil ik opbouwen voor mijn kinderen die daar belangstelling voor heb ben. Dat ik ooit eens in de horeca terecht zou komen, had ik jaren geleden echter niet kunnen denken. Na de ULO bezocht ik de middelbare landbouwschool en daarna de tuinbouw school. Vervolgens heb ik drie jaar ge werkt bij de plantenziektekundige dienst van het Ministerie van Landbouw, daarna liet ik deze boerderij bouwen. Dat ik agrariër werd was eigenlijk heel normaal, want mijn vader was dat ook en als kind had ik niets anders meegemaakt. Boven dien vond ik het een mooi beroep. Ik beschik ook nu nog over 22 ha. grond en 12 koeien, maar anderen doen het daar uit voorkomende werk voor me. Ik be schouw het thans zo'n beetje als mijn hobby, want loslaten doet het je nooit". Gesteld mag worden, dat er wel enige moed voor nodig is om de stap te zetten die Thieu Rutten recentelijk deed. Hij zit daar niet mee: Er zijn natuurlijk risico's aan verbonden, maar zonder risico's is er niets te winnen. Dat ik een andere richting ben uitgegaan is een gevolg van de veranderde omstandig heden. Mijn boerderij kwam in een recreatiegebied te liggen en in de toekomst worden hier ook recreatiebungalows gebouwd. Er waren voor mij als agrariër geen uitbreidingsmogelijkheden meer, waardoor mijn accommodatie niet meer rendabel te maken zou zijn. Gezien de ruimte en de ligging van mijn opstallen was de horecarichting het meest voor de hand liggend. PERSOONLIJK CONTACT Je moet natuurlijk wel iets voor die be drijfstak voelen, maar ik houd van mensen en bovendien ben ik flexibel genoeg om het aan te kunnen. Mijn vrouw is ook enthousiast, samen hebben wij het inte rieur ontworpen. We waren ons er terdege van bewust, dat er in een horecabedrijf hard gewerkt moet worden, maar dat is in de landbouw niet anders. Het enige ver schil is, dat wij van vroege mensen avond mensen zijn geworden. Als landbouwer ben je 's morgens altijd vroeg uit de veren en ga je bijtijds naar bed, nu wordt het dik wijls nachtwerk en blijf je 's morgens wat langer liggen. En, dat moet ik ook stellen, je mist wel een beetje het gezinsleven. Eén zoon werkt permanent in de zaak, de andere kinderen studeren nog, maar tijdens de weekends werken zij ook allemaal mee. Ik heb slechts één medewerker in vaste dienst en dat is de chef-kok. Hij regelt in overleg met mij de inkopen die betrekking hebben op de keuken, op dezelfde wijze doet mijn zoon dat met de dranken. Mijn vrouw springt bij waar dat nodig is en tevens houdt zij samen met een huishoude lijke hulp de zaak schoon. De boekhou ding verzorg ik zelf en verder houd ik toe zicht op het hele horecagebeuren. Wij streven een optimale service na en bovendien moet het gebodene van een goede kwaliteit zijn. Als je daar veel aan dacht aan besteedt is de prijs niet het be langrijkste. Daarom heb ik ook gekozen voor Heineken bier, Vrumona frisdranken en gedistilleerd van Hoppe en Bokma. Heineken neemt een belangrijke positie in Noord-Limburg in en is dus veel gevraagd bij de klanten. Maar eveneens een voornaam punt in de bedrijfsvoering is het persoonlijk contact met de gasten, ik praat er graag mee, dat wordt ook gewaardeerd. Ik geloof dat je op de verkeerde toer zit als je dat niet doet". SOCIALE FUNCTIE Thieu Rutten is een echte Limburger en zeer verknocht aan zijn geboortestreek. In Stevensweert is hij nog steeds gemeente raadslid, ondanks zijn drukke horecabe- slommeringen. Thieu Rutten: "Ik wil hier nooit vandaan, er zijn zoveel mensen die ik ken, die zou ik nooit kunnen missen. Er heerst hier nog een echte gemoedelijkheid; Limburgers houden van gezelligheid en gaan graag met elkaar om, evenals de Belgen, dat vind ik ook een prachtig volk. Daarom heeft de horeca een duidelijke sociale functie. In mijn zaak komen vooral veel zaken mensen, maar ook jeugdige personen, die zich echter weten aan te passen aan de omgeving en zich zeer gedisciplineerd ge dragen en zo wil ik dat ook. Ik heb wel vertrouwen in de toekomst van de horeca, de mensen krijgen de beschik king over steeds meer vrije tijd en daar moet je als horecaondernemer op in spelen. Als de economie wat afneemt vind je dat overal terug, maar dat is nu eenmaal het risico dat je als ondernemer neemt. Wie zijn oren en ogen niet goed de kost geeft blijft achter en verliest, een ieder op zijn eigen wijze". Thieu Rutten praat, denkt en doet zoals het een goede ondernemer betaamt, daarom zal hij altijd tot de winnaars blijven beho ren. 25

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Heineken - Tap en Schap | 1980 | | pagina 25