HORECA ONDERWEG
Vitaliteit
Personeel
Dansleraar
huishoudelijke hulpen en twee keuken
hulpen. Een pianist zorgt vijf dagen per
week voor een sfeervol muziekje: in de
weekends van 4 tot 11 uur en op drie
werkdagen van 6 tot 11 uur.
De heren Van Eeten en Ten Kate hebben
een eigen taak in de zaak. Eerstge
noemde verzorgt de administratie, terwijl
de heer Ten Kate is belast met de dage
lijkse gang van zaken, bijgestaan door
zijn echtgenote, die bijspringt waar dat
noodzakelijk wordt geacht.
Compagnonschap
De thans 41-jarige heer Ten Kate begon
zijn horecaloopbaan op 17-jarige leeftijd
als leerling-kelner, vervolgens presen
teerde hij zich als steward bij de Hol-
land-Amerika-lijn totdat hij op 27-jarige
leeftijd als zelfstandig ondernemer café-
bar Petersberg in Arnhem ging exploite
ren. Dat heeft hij gedaan tot het moment
dat hij een compagnonschap aanging
met de heer Van Eeten.
De liefde voor de horeca zit hem in het
bloed. ,,Dat is natuurlijk niet zo verwon
derlijk, want mijn gehele familie heeft al
tijd in die bedrijfstak gewerkt, ik ben er
dan ook helemaal in opgegroeid," vertelt
de heer Ten Kate. ,,Mijn vader had ei
genlijk een andere richting voor mij uit
gestippeld, maar die ben ik niet ingesla
gen omdat ik toch te veel verknocht was
aan het horecagebeuren. Ik heb als
zelfstandig ondernemer dertien jaar
„barwerk" gedaan, maar ik moet wel
zeggen dat het huidige café- en restau-
rantwerk mij beter bevalt.
De toekomst van dit bedrijf zie ik hele
maal zitten, want de mensen vinden er
een stukje nostalgie in terug. Hoewel het
management een belangrijk onderdeel
vormt in het hele gebeuren, moet mij
toch van het hart, dat er heel wat meer
komt kijken om een horecabedrijf in trek
te doen zijn. De inrichting van de zaak en
de kwaliteit van de produkten zijn erg
belangrijk, maar vergeet daarbij zeker
ook niet de persoonlijke aandacht voor
de gasten, een gemoedelijke benade
ring, een goede servering en een pretti
ge ontvangst. De consumpties dienen
optimaal verzorgd te worden, of het nu
gaat om een snack of een uitgebreid di
ner. Bovendien zien de klanten graag,
dat de ondernemer bereid is mee te
werken in het bedrijf als dat nodig is. Met
alleen de kassa in de gaten te houden
kom je er niet. Maar je moet ook bijblij
ven ten aanzien van de prijsstelling. In de
Boterwaag betaal je voor een pilsje ƒ1,35
en voor een borrel ƒ1,60, terwijl een di
ner van drie gangen al geserveerd wordt
vanaf ƒ25,—. Tevens hebben we betaal
bare wijnen in ons assortiment. Goed
personeel is echter onontbeerlijk, daar
over hebben we niet te klagen."
De heer Van Eeten, aandachtig mee
luisterend met zijn compagnon, is het
daar helemaal mee eens. Als de vraag
stelling naar hem verlegd wordt is de
eerste gedachte om te informeren naar
het motief om op 64-jarige leeftijd nog
een nieuw object te beginnen, al dient
daarbij opgemerkt te worden, dat de
heer Van Eeten nog een grote vitaliteit
uitstraalt.
„Eigenlijk is het voortgekomen uit
nieuwsgierigheid van mijn kant toen er
huurders werden gezocht voor dit pand.
Ik wilde wel eens weten welke eisen men
aan hen zou stellen. Er kwamen maar
liefst 152 sollicitaties binnen en tenslotte
viel de keus op mij. Nou, daar sta je dan.
Mijn eerste gedachte was dan ook, wat
moet ik er eigenlijk-mee. Maar je ziet het
toch weer als een nieuwe uitdaging,
bovendien was er in Nijmegen behoefte
aan een dergelijk object. Maar om het
alleen te gaan doen leek mij te zwaar,
vandaar het compagnonschap met de
heer Ten Kate. Ik heb ook nog steeds de
zorg voor mijn bedrijf „Old Dutch", dat ik
al twaalf jaar exploiteer, waarvan de
eerste zes jaar samen met mijn goede
vriend Wim Wennekes, die helaas is
overleden. In die zaak werken ook nog
eens zestien personeelsleden. Doordat
de taken onder het personeel goed zijn
verdeeld, hoef ik mij met dat bedrijf niet
al te intensief bezig te houden."
Ik heb uiterst betrouwbaar personeel en
het verloop is gering. Mevrouw R. Thijs-
sen, mevrouw S. Willems, de kelners P.
de Bekker en F. Jansen alsmede chef-
Het boven-gedeelte van het bedrijf met de
uitgiftebar.
kok K. Herlouffsen werken er al twaalf
jaar en ook het overige personeel heeft
al een lange staat van dienst achter de
rug. Een goede band met het personeel
staat bij mij voorop, ik heb een hekel aan
onderlinge wanverhoudingen, dan hoeft
het voor mij niet meer. Momenteel wer
ken in de Boterwaag ook de dochter van
mevrouw Thijssen en de dochter van
mevrouw Willems.
Iedere ochtend om kwart voor negen ga
ik in „Old Dutch" met het personeel kof
fie drinken, dat zou ik niet graag willen
missen en om tien uur ben ik dan in de
Boterwaag. Eens in de twee maanden
houden wij een vergadering met het
personeel, dan kunnen zij hun ideeën
kwijt. Het personeel vindt dat prettig en
het is goed voor (iet bedrijf," aldus de
heer Van Eeten.
De heer Van Eeten begon zijn loopbaan
in het transportbedrijf van zijn hard wer
kende vader, van hem heeft hij veel ge
leerd. „Het moet bij mij helemaal klop
pen, oneffenheden, als is het maar een
kapotte lamp, irriteren mij." Maar voor
dat hij de horeca binnenstapte heeft hij
ook nog gewerkt als dansleraar en in de
herenmode. Pas in 1945 werd hij voor
het eerst geconfronteerd met het hore
cagebeuren. In de weekends ging hij
toen zijn vriend Wim Wennekes helpen
in diens bedrijf te Rotterdam en dat be
viel zo goed, dat hij samen met Wim in
Rotterdam een zaak begon; het was toen
1950. Later zouden ze ook nog bedrijven
exploiteren in Amsterdam, Hilversum en
Venlo om tenslotte in Nijmegen te be
landen, de stad waar de heer Van Eeten
zich helemaal thuis voelt.
„Als ik na enige weken vakantie, waarin
ik veel lees, zwem en wandel, weer naar
Nijmegen terugkeer, voel ik mij helemaal
gelukkig tussen de vele bekende men
sen. Ik heb mij wel eens voorgehouden
om het op mijn 60e jaar wat kalmer aan te
gaan doen, maar in een bedrijf kan dat
nauwelijks en eerlijk gezegd ambieer ik
dat ook niet, want ik heb een warme be
langstelling voor mensen, praat er graag
mee en ik zit er ook graag tussen."
De heer Van Eeten straalt dat ook uit en
dat is één van de redenen, waarom velen
zo graag zijn bedrijven bezoeken.
De heer Van Eeten (rechts) voor zijn bedrijf
Old Dutch.
J. Reppel
23