Rijpingstijd
Müller-Thurgau
Tros en blad van de Sylvaner
produktie bereikt, maar de wijnen mis
sen karakter.
Van de totale aanplant maakt de Riesling
ongeveer 24 procent uit. De beste wij
nen, die van de Duitse wijngaarden ko
men, zijn altijd uit het sap van de Ries
lingdruif voortgekomen. Het zijn frisse
wijnen, rijk aan smaakstoffen, veel fruit.
In goede jaren is eT een evenwicht in
zuur en zoet, wat aan de wijnen een ele
gante harmonie verleent.
Vruchtaanzetting van de Riesling druif.en hier vier maanden later de volle rijpe
Riesling druiven
De periode van bloei tot rijpe druif is in vier stadia te verdelen met als
toevoeging de tijd van overrijping.
0 In het prille begin zien we uit de bloem een klein steeltje groeien met
aan de zijden kleine bolletjes. Aan de vorm is de toekomstige tros al
herkenbaar.
De schil verandert van kleur, het suikergehalte neemt toe terwijl de
zuren worden afgebroken.
De druiven worden groter; onder invloed van de zon wordt steeds
meer suiker gevormd. Zodra het maximale suikergewicht is bereikt moet
de vrucht geplukt worden.
Periode van overrijping als omschreven in het eerste deel gepubli
ceerd in de vorige uitgave van Tap en Schap.
Bij dit alles dienen we te bedenken dat de gehele biologische huishou
ding van de plant door de bladeren wordt geregeld. Een gezonde weel
derige bladvorming is veel belangrijker dan de leek aanvankelijk veron
derstelt.
Aansluitend op mijn vorige Parlant in Tap en Schap van mei willen we nu de
druivesoorten die voor de Duitse wijnen gebruikt worden wat nader bekij
ken. Het ligt voor de hand dat de druivesoort die voor een wijn als grondstof
wordt gebruikt van groot belang is; er bestaat een zeer grote variëteit in
wijndruiven. Vele kwekers zijn er in geslaagd door kruisingen nieuwe
soorten te creëren. Daarbij werd getracht tekortkomingen te elimineren en
de voordelige hoedanigheden te bevorderen.
De Riesling
Riesling is een druivesoort, die in vele
talen is bezongen. Men noemt hem wel
als de beste witte druif voor de wijnwin
ning. Omdat de Riesling pas laat rijpt,
moet bij aanplant de ligging van de wijn
gaard zorgvuldig in overweging geno
men worden, opdat de wijnstok van het
grootst mogelijke aantal zonne-uren zal
kunnen profiteren.
Al eerder heb ik er op gewezen, dat de
bodemsoort voor de verbouw van drui
ven erg belangrijk is. Van de Riesling
evenwel wordt wel eens gezegd, dat hij
geen al te hoge eisen aan de bodem
soort stelt. Dat mag dan hier en daar zo
lijken; feit is dat de beste resultaten wor
den verkregen op een onderlaag van
leisteen, Schiefer in het Duits. Ook mer
gel een mengsel van klei en koolzure
kalk is een uitstekende voedingsbo
dem voor Rieslingwijnen van hoge kwa
liteit. Op kleilagen wordt wel een grotere
Sylvaner
Vroeger werd de Sylvanerdruif in Duits
land veel aangeplant en het was eens
zelfs de belangrijkste druivesoort. Oor
zaak hiervan was, dat hij veel eerder
rijpt, wat in een grensgebied voor de
wijnbouw, als Duitsland nu eenmaal is,
een belangrijk voordeel is ten opzichte
van bijvoorbeeld de Riesling. Daar staat
tegenover, dat de Sylvaner of Silvaner,
zoals de Duitsers schrijven, een wat
neutrale wijn geeft, waarin men de voor
de kenners zo gewenste zuren mist.
Op het ogenblik is nog 16 procent van
het wijnoppervlak met Sylvaner aange
plant. De druif stelt geen hoge eisen aan
de bodem.
Müller-Thurgau
De meest aangeplante druivesoort in
Duitsland is op het ogenblik de Riesling x
Sylvaner, zoals we het dikwijls op het
etiket zien staan of Müller-Thurgau.
Müller was een wijnbouwdeskundige uit
het Zwitserse kanton Thurgau. Hij deed
zijn experimenten tegen het einde van
de vorige eeuw en ontdekte daarmee
een druivesoort, die vroeger rijpte dan
de Riesling en ook een belangrijk grote
re opbrengst bereikte; de wijnen hiervan
waren toch iets fruitiger dan de Sylvaner
De Müller-Thurgau gedijt het beste op
een humusrijke, voedzame, vochtige
ondergrond. Ook op kalk en leembodem
worden nog goede resultaten verkregen.
Men kiest voor de Müller-Thurgau graag
de wat hoger gelegen wijngaarden, 250
tot 400 meter.
In lagere gebieden is te veel water, terwijl
deze druivesoort minder te lijden heeft
van ziekten tijdens de bloei dan andere
druivesoorten in hoge gebieden.
De Müller-Thurgau kan onder gunstige
condities van bodem en klimaat harmo
nische wijnen geven in de kwaliteits
klassen Kabinett, Spatlese en zelfs Aus-
lese. Deze soort wordt trouwens ook veel
gebruikt bij versnijdingen om zwakkere
wijnen wat meer fleur te geven.
Een tijdlang heeft men de Müller-Thur
gau beschouwd als een verbeterde Syl
vaner en geleverd in de categorie ta-
