Sluiter
Oaneck systeem
Zijn grootste trots is echter het Daneck
systeem (afgeleid van zijn naam en de
meisjesnaam van zijn vrouw).
„Het enige in de wereld", zoals hij zelf
zegt. Het is een volautomatische zeef
drukpers, geconstrueerd van een paar
oude fietsen en een wasmachine, waar
mee hij ongeveer zeshonderd etiketten
per uur in verschillende kleuren kan
drukken.
Het zeefdrukprocédé blijft hetzelfde,
maar omdat de inkt hierbij geruime tijd
nat blijft, zocht Van Eek naar een manier
om toch achter elkaar te kunnen druk
ken, zonder dat de verschillende papie
ren besmet worden.
Het ei van Columbus was in dit geval een
palletsysteem. Het te bedrukken papier
Op bestaande affiches kunnen via het zeef
drukprocédé allerlei namen gedrukt worden
De etiketten op deze foto werden alle door
Van Eek gemaakt.
slijter een grote order plaatste. Dat was
natuurlijk de bedoeling, maar het verve
lende was dat de etiketten nog gedrukt
moesten worden. Dat gaf een enorme
paniek!"
Van Olffen
„In 1971 werd Gelo overgenomen door
Van Olffen in Hattem. Men had er geen
bezwaar tegen dat ik in Beneden-Leeu
wen bleef. Daarom bouwde ik een loods
in de tuin, zodat ik de ruimte had en rus
tig kon werken. Bij Van Olffen bleef ik
hetzelfde werk doen, dat wil zeggen het
presenteren van produkten aan de bui
tendienst."
wordt van te voren met punaises op een
palletje geprikt (hiervoor is overigens
ook een apparaat ontwikkeld), een
plankje met pootjes. Deze palletjes wor
den via een transportsysteem van fiets-
kettingen in de machine gevoerd. Zij
gaan onder de zeefdruk en worden op
gevangen in een rek. Doordat er (van
wege de pootjes van de palletjes) ruimte
zit tussen ieder nat papier kan dit rustig
drogen, zonder dat het proces vertra
ging ondervindt!
„Het idee van het transport kreeg ik na
dat ik een bezoek had gebracht aan de
bottelarij van de Heineken brouwerij in
Zoeterwoude. Daar worden de vaten en
flesjes ook via een kettingsysteem naar
de verschillende machines gevoerd,"
vertelt Jan van Eek.
In de donkere kamer heeft de uitvinder
een volledige fotozetterij. Natuurlijk met
allerlei zelf ontwikkelde apparatuur. Een
sluiter op zijn fototoestel heeft hij niet.
Vernuft
Inmiddels zijn we reuze nieuwsgierig
geworden naar de verschillende appa
raten die Jan van Eek zelf geconstrueerd
heeft; met veel fantasie en vernuft en
weinig kostbaar materiaal. Het resultaat
is verbluffend.
De loods zelf is 56 m2, plus een vliering.
Hij bestaat uit vier verschillende ruimten,
die je elk een aparte afdeling zou kunnen
noemen: de fotozetterij, de drukkerij, de
tekenkamer en de afdeling zeefdrukken.
De zeefdruk die Van Eek ons laat zien
heeft hij gemaakt van waspalen en oud
ijzer. „Even de stofzuiger aanzetten"
zegt-ie voordat hij de verf op het papier
smeert. Grote verbazing van onze kant.
Het blijkt dat door de stofzuiger een va-
,,De hele kamer fungeert als sluiter. Als
ik een onderwerp met een bepaalde
sluitertijd moet fotograferen, stel ik de
kookwekker in, waardoor het licht auto
matisch aangaat en als de wekker af
loopt gaat het licht weer uit." Je moet er
maar opkomen!
Fruitige kleuren
Op de vraag hoe hij ideeën opdoet voor
het ontwerpen van de etiketten vertelt
Van Eek: „Ik bezoek veel slijterijen om te
kijken wat voor soort etiketten er in de
handel zijn. Daar doe je altijd nieuwe
ideeën op. Natuurlijk ga ik me oriënteren
op het gebied van het nieuwe produkt.
Een vruchtenwijn vraagt bij voorbeeld
fruitige kleuren. Goud gebruik je om
kwaliteit aan te duiden, een „deftig" let
tertype geeft een statig produkt aan.
Een vriend van me zei altijd: „Je moet
blijven schieten om 'n keer iets te ra
ken."
Voor mij is het een gelukstreffer als een
bepaald produkt iets doet!"
"Op mijn fototoestel zit geen sluiter
cuüm gezogen wordt waardoor het pa
pier strak tegen de pers blijft zitten.