Sluiter Oaneck systeem Zijn grootste trots is echter het Daneck systeem (afgeleid van zijn naam en de meisjesnaam van zijn vrouw). „Het enige in de wereld", zoals hij zelf zegt. Het is een volautomatische zeef drukpers, geconstrueerd van een paar oude fietsen en een wasmachine, waar mee hij ongeveer zeshonderd etiketten per uur in verschillende kleuren kan drukken. Het zeefdrukprocédé blijft hetzelfde, maar omdat de inkt hierbij geruime tijd nat blijft, zocht Van Eek naar een manier om toch achter elkaar te kunnen druk ken, zonder dat de verschillende papie ren besmet worden. Het ei van Columbus was in dit geval een palletsysteem. Het te bedrukken papier Op bestaande affiches kunnen via het zeef drukprocédé allerlei namen gedrukt worden De etiketten op deze foto werden alle door Van Eek gemaakt. slijter een grote order plaatste. Dat was natuurlijk de bedoeling, maar het verve lende was dat de etiketten nog gedrukt moesten worden. Dat gaf een enorme paniek!" Van Olffen „In 1971 werd Gelo overgenomen door Van Olffen in Hattem. Men had er geen bezwaar tegen dat ik in Beneden-Leeu wen bleef. Daarom bouwde ik een loods in de tuin, zodat ik de ruimte had en rus tig kon werken. Bij Van Olffen bleef ik hetzelfde werk doen, dat wil zeggen het presenteren van produkten aan de bui tendienst." wordt van te voren met punaises op een palletje geprikt (hiervoor is overigens ook een apparaat ontwikkeld), een plankje met pootjes. Deze palletjes wor den via een transportsysteem van fiets- kettingen in de machine gevoerd. Zij gaan onder de zeefdruk en worden op gevangen in een rek. Doordat er (van wege de pootjes van de palletjes) ruimte zit tussen ieder nat papier kan dit rustig drogen, zonder dat het proces vertra ging ondervindt! „Het idee van het transport kreeg ik na dat ik een bezoek had gebracht aan de bottelarij van de Heineken brouwerij in Zoeterwoude. Daar worden de vaten en flesjes ook via een kettingsysteem naar de verschillende machines gevoerd," vertelt Jan van Eek. In de donkere kamer heeft de uitvinder een volledige fotozetterij. Natuurlijk met allerlei zelf ontwikkelde apparatuur. Een sluiter op zijn fototoestel heeft hij niet. Vernuft Inmiddels zijn we reuze nieuwsgierig geworden naar de verschillende appa raten die Jan van Eek zelf geconstrueerd heeft; met veel fantasie en vernuft en weinig kostbaar materiaal. Het resultaat is verbluffend. De loods zelf is 56 m2, plus een vliering. Hij bestaat uit vier verschillende ruimten, die je elk een aparte afdeling zou kunnen noemen: de fotozetterij, de drukkerij, de tekenkamer en de afdeling zeefdrukken. De zeefdruk die Van Eek ons laat zien heeft hij gemaakt van waspalen en oud ijzer. „Even de stofzuiger aanzetten" zegt-ie voordat hij de verf op het papier smeert. Grote verbazing van onze kant. Het blijkt dat door de stofzuiger een va- ,,De hele kamer fungeert als sluiter. Als ik een onderwerp met een bepaalde sluitertijd moet fotograferen, stel ik de kookwekker in, waardoor het licht auto matisch aangaat en als de wekker af loopt gaat het licht weer uit." Je moet er maar opkomen! Fruitige kleuren Op de vraag hoe hij ideeën opdoet voor het ontwerpen van de etiketten vertelt Van Eek: „Ik bezoek veel slijterijen om te kijken wat voor soort etiketten er in de handel zijn. Daar doe je altijd nieuwe ideeën op. Natuurlijk ga ik me oriënteren op het gebied van het nieuwe produkt. Een vruchtenwijn vraagt bij voorbeeld fruitige kleuren. Goud gebruik je om kwaliteit aan te duiden, een „deftig" let tertype geeft een statig produkt aan. Een vriend van me zei altijd: „Je moet blijven schieten om 'n keer iets te ra ken." Voor mij is het een gelukstreffer als een bepaald produkt iets doet!" "Op mijn fototoestel zit geen sluiter cuüm gezogen wordt waardoor het pa pier strak tegen de pers blijft zitten.

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Heineken - Tap en Schap | 1978 | | pagina 13