ff8! Drie Russen op het huldigingsplatform en nog eens drie landgenoten bij de eerste acht: een duidelijker bewijs van hegemonie van de Sowjet-Unie bij de op 4 en 5 maart op de kunstijsbaan Drenthe te Assen gehouden wereldkampioen schappen ijsspeedway is haast niet mo gelijk. En toch hebben de in totaal 35.000 toeschouwers zowel op de zater dagavond als op de zondagmiddag sen sationele gevechten gezien, waarbij het op voorhand niet steeds vaststond wie de winnaar zou worden. Immers, bij ijs- speedway is het publiek al gauw geneigd partij te kiezen voor de outsider, de un derdog, om deze met opzwepende spreekkoren over de baan te jagen. Elke heatnederlaag aan een Rus toege bracht, werd dan ook luid bejubeld. En de vijfde plaats in het totaalklassement voor de Westduitser Hans Siegl en de zesde voor de Zweed Samuelsson deden in handgeklap niet onder voor het vierde wereldkampioenschap in successie van de Rus Sergey Tarabanko. ijsspeedwayzz:: FINISH Heineken liet zich, in wat gerust een „volle bak" genoemd mocht worden, niet onbetuigd. De met strobalen be schermde omheining van de baan liet er geen twijfel over bestaan wie als sponsor nummer één en twee voor de WK teken den: Heineken bier en Seven-Up. En ook op vele andere plaatsen kwam men de signatuur van beide merken tegen. Rij ders en reclame kwamen ruimschoots „in beeld", zeker als we de televisie-uit zendingen op zaterdagavond door de AVRO en op zondagmiddag door de NOS erbij betrekken, terwijl vele zoge heten „heats" ook op beeldband voor uitzending in onder meer de Verenigde Staten, Canada en Zweden werden vastgelegd. Assen, met de jaarlijkse TT al het mekka van de motorsport, heeft met het in huis halen van de ijsspeedway wel voor een spektakel gezorgd. En dat ondanks het feit dat de plaatselijke favoriet en enige Nederlander die in de internationale ijs speedway mee kan komen, de Assenaar Roelof Thijs, al op zaterdag in zijn twee de heat zó ongelukkig ten val kwam dat hij, als enige overigens van het toernooi, voor korte tijd in het ziekenhuis moest worden opgenomen. Hoewel de rijders meer dan eens, bij het al te voortvarend nemen van de bochten, op de gladde ijsvloer onderuit gingen, is ijsspeedway niet een buitensporig ge vaarlijke sport. Immers wordt een rijder door motorpech of door een valpartij uitgeschakeld, dan wordt de wedstrijd onmiddellijk afgevlagd en starten de overgebleven coureurs in een volgende heat nogmaals. Voor hun eigen veilig heid en uiteraard die van hun collega's en het publiek hebben de rijders voorts een koordje om de pols dat is bevestigd aan de ontsteking, zodat de motor bij een valpartij direct afslaat. En verder is de linkerschoen van de ijsspeedwayrij- der (het parcours gaat linksom) voorzien van een stalen neus en is de linkerknie, die in de bochten als de rijders nage noeg horizontaal over het ijs schuiven, veelal het ijs raakt, beschermd door een stuk autoband. Maar angstaanjagend zijn niettemin de stalen spikes van ongeveer drie centi meter lengte, waarmee de banden van de ijsspeedwaymachines zijn uitgerust. Negentig stuks in het voorwiel en twee honderd stuks in het achterwiel. En dat allemaal om zoveel mogelijk „grip" op het ijs te hebben. In de bochten is daar door een snelheid van tegen de honderd km per uur te bereiken en op de rechte stukken de baan is in totaal 400 m lang wordt gemakkelijk een snelheid van 125 km gehaald. Dit geweld trekt een grote wissel op het kunstijs, dat normaal voor schaatswedstrijden zo'n zeven centimeter dik is, maar voor speedway moet worden „opgebouwd" tot een vloer van een dikke twintig cm. In de nacht van zaterdag op zondag moest er in Assen dan ook met man en macht ge werkt worden om het totaal versplinterde oppervlak weer zo goed mogelijk in conditie te brengen. Omdat het opbouwen van een goede ijsvloer voor ijsspeedway in Nederland een moeizame en ook dure aangelegen heid is, is deze sport hier ook alleen maar aan het einde van het seizoen mogelijk. In Assen werd de kunstijsbaan na de WK dan ook gesloten voor het schaatsenrij dend publiek. Door het ontbreken van een echte speedwaybaan is het de Ne derlandse rijders ook niet gegeven om in eigen land veel trainingsuren te maken. Het is daarom niet verwonderlijk dat de Russen, die veel op natuurijs terecht kunnen, zeker ten opzichte van de Ne derlanders voor de eerste plaatsen bij een WK veruit favoriet zijn. Al heeft het publiek, dat in het met Heineken en Seven Up uitingen opgefleurde Drentse ijsstadion schouder aan schouder zat, zich ook of juist met het optreden van de mindere goden best geamuseerd

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Heineken - Tap en Schap | 1978 | | pagina 69