Een andere kijk op de
Amstel Gold Race
De karavaan op de rug gezien kort na de start in Heerlen.
Op 24 maart 1978, de dag vóór de start
van de dertiende Amstel Gold Race,
vertrekken we naar Limburg. Twee
vrouwen van de stafdienst public rela
tions van Heineken, die niets van wiel
rennen weten en beiden de Amstel Gold
Race voor de eerste keer meemaken.
Op naar Meerssen
Als we het Limburgse Meerssen naderen
zien we het eerste spandoek dat de Am
stel Gold Race aankondigt. Het eerste
teken van herkenning, we krijgen het
idee dat 't nu pas écht gaat worden. We
rijden meteen door naar de plaats waar
de mannen van de afdeling reclame ser
vice, onder aanvoering van Dik Waayer,
bezig zijn met de finishopbouw. Enorme
stellages worden neergezet, terwijl tien
tallen vlaggen en spandoeken al in de
stevige bries wapperen. De spandoeken
die een week van te voren opgehangen
waren, zijn bijna zonder uitzondering in
de wind stukgewaaid. Een niet zo best
voorteken voor de bijgelovigen, die een
dertiende versie van de Amstel Gold Ra
ce toch al met schroom tegemoet gaan.
Van schroom is echter niets te merken
bij de finishopbouw, er heerst een vro
lijke stemming.
In de jurywagen, die nog geen jurywa
gen is, worden we hartelijk ontvangen en
horen we de laatste nieuwtjes over de
komende race. De omwonenden zijn erg
vriendelijk. De meesten zijn trots dat ze
een helpende hand kunnen bieden.
Permanence
De permanence in Meerssen, waar we
even later naar toe gaan, is gesitueerd in
de Mavo-school Gerberga. Samen met
Robert Elfrink, die verantwoordelijk is
voor alle perszaken, worden we ontvan
gen door een vriendelijke conciërge die
ons wegwijs maakt in het gebouw. Hier
komen morgen na de finish de renners
de licenties terughalen, de pers kan er
terecht voor uitslagen en dergelijke en er
staan telefoons, zodat de journalisten
alle wederwaardigheden van de wed
strijd direct door kunnen bellen naar de
desbetreffende krant.
Heksenketel
Tegen de avond vertrekken we naar
Heerlen. In de gebouwen van Het Lim
burgs Dagblad is het een heksenketel.
Renners komen hier hun rugnummers
afhalen, ploegleiders ontvangen de offi
ciële papieren, evenals de jury en de
nationale en internationale pers ontvan
gen alle bescheiden die zij nodig hebben
om de koers in een volgwagen mee te
mogen rijden.
Verboden voor vrouwen
Vrouwen zijn in de koers niet welkom. Zij
worden wat dat betreft duidelijk achter
gesteld. Volgens artikel 16 uit het wed
strijdreglement is het voor vrouwen na
melijk niet toegestaan de wedstrijd op
enigerlei wijze te volgen. Behalve voor
de rondemiss dan, want die volgt de ge
hele koers in de fraaie Ford Classic. Ge
lukkig hebben we officieel dispensatie
gekregen van de Sportcommissie van de
K.N.W.U., zodat we de volgende
ochtend wel degelijk in een volgwagen
zitten.
Paaszaterdag
Wanneer we ons op paaszaterdag 25
maart 1978 in alle vroegte naar het ge
meentehuis in Heerlen, dat als perma
nence voor de start is ingericht, begeven
is er nog niet veel volk op de been. De
startentourage voor het gemeentehuis
geeft zonder de enorme mensenmassa
die er omheen hoort een beetje mis
troostige aanblik, hetgeen nog ver
ergerd wordt doordat het gemeentehuis
De auto van de debuterende wedstrijdleider,
Jan Klip, vlak voor de start.
in de steigers staat. We hebben nauwe
lijks plaats genomen achter een tafel of
het geweld barst los. Het lijkt wel of
iedereen vanochtend tegelijk wakker
geworden is om ons ,,en masse" te kun
nen bestormen om de laatste informatie
te halen. Marcel Eijck, coördinator van
het hele gebeuren, zie je overal tegelijk.
Mensen met problemen die op het eerste
gezicht niet op te lossen zijn, komen al
lemaal bij hem terecht, en hij zorgt dat ze
hem weer met een tevreden gezicht ver
laten.
Biefstuk
Zodra iedereen weg is rennen we naar
buiten om de start toch maar niet te mis
sen. Het lijkt wel een mierenhoop. Alles
krioelt doorelkaar, begeleid door gillen
de sirenes van de Harley Davidson-mo-
toren, die aan de renners vooraf zullen
gaan. In de mensenmenigte ontdekken
we dan eindelijk de wielrenners, hun
benen helemaal ingesmeerd met een
dikke laag vet. Van omstanders horen
we dat ze ook nog een biefstuk onder
hun billen hebben, maar dat hebben we
niet gecontroleerd.
Startsein
Als de wethouder van sportzaken van
Heerlen om half elf het startsein geeft,
racen de renners er tot onze verbazing
niet vandoor, maar rijden ze op hun ge
mak weg. Later horen we dat dit nu een
geneutraliseerde start is, de echte start
vindt plaats even buiten Heerlen.
In de koers
Wanneer we even later met een radio
aan boord, via welke we alle gebeurte-
18
