Parlant du vin... (10)
J. Zellenrath
„II piü celebre vino del mondo" wordt de
Chianti genoemd. Deze wijn uit de ge
lijknamige provincie, die reeds in 1200
n. Chr. bekend was, heeft een ge
schiedenis die waard is om verteld te
worden. De doorsnee-consument kent
de Chianti (spreek uit kieantie) vrijwel
uitsluitend op de bekende omvlochten
flacon, die in ons taalgebruik merk
waardigerwijze „fiasco" wordt ge
noemd. Deze flesvorm werd reeds in het
genoemde jaar 1200 gebruikt, alleen
toen nog niet met raffia omvlochten.
In die tijd was het niet mogelijk om aan
flessen een bepaalde vorm te geven De
vorm werd tot dan toe slechts bepaald
als resultaat van het glasblazen. Het was
ook niet mogelijk om enige afsluiting te
vinden, aangezien de halzen nooit gelijk
waren. De wijn werd dan ook zoals in
die dagen gebruikelijk afgesloten met
een kleine hoeveelheid olijfolie, waar
door de oxydatie werd tegengegaan;
Zoals begrijpelijk werd de smaak hier
door nadelig beïnvloed.
Reeds in de 15de eeuw is er sprake van
export van Chianti. Het werd echter pas
in de 19de eeuw mogelijk de wijn op ge
noemde fiaschi (meervoud van fiasco) te
In rijen met brede tussenruimten staan de wijnstokken opgesteld en laten aldus voldoende
doorgangsruimte voor de wijnbouwmachines
procent alcohol mogen volstaan.
Overigens wordt helemaal niet beves
tigd, dat een Chianti Classico per defini
tie beter is dan een Chianti zonder dit
adjectief. Het kan heel goed gebeuren,
dat een Chianti van de heuvels van
Florence van betere kwaliteit is dan een
Chianti, die zich mag sieren met de
„gallo nero", de zwarte haan als waar
merk voor de Chianti Classico.
Het lijkt mij goed, dat wij chronologisch
in deze dwaaltuin van begrippen
gaan proberen wat orde te scheppen,
opdat ook de lezer, die zich nog niet zo
vervoeren, toen ene Laborel Melini op
het idee gekomen is de tot dan toe kale
fles te gaan beschermen. Daarmede
werd bovendien één van de grootste
Chiantihuizen gegrondvest en de inter
nationale reputatie van deze wijn geves
tigd.
Over de Chianti in de fiasco is nogal wat
geredetwist. Het is waar dat deze
flesvorm inherent is geworden aan het
produkt en als het ware een imago voor
Italië is geworden. Toch spreken de
Italianen nogal denigrerend over de
Chianti in de fiaschi, die zij beschouwen
„per i turisti".
De goede Chianti wordt namelijk gebot
teld op de in ons taalgebruik bekende
Bordeauxfles, in Italië genoemd „botti-
glia bordolese".
Er zijn nogal wat misverstanden over
Chianti. Dat begint al bij de afbakening
van de zone, die recht heeft op deze
naam. Zoals gezegd, Chianti is een wijn
die al eeuwenlang bekend is, echter in
1932 werd bij decreet bepaald dat de
uitbreidingen van de wijngaarden, die in
de loop van de tijd hadden plaatsgevon
den, ook recht kregen op de naam
Chianti. Sindsdien heet het oorspronke
lijke produktiegebied de Chianti Classi
co. Het minimum alcoholpercentage
voor een Chianti Classico moet 11,5
procent zijn. Daarin onderscheidt hij
zich van de overige Chianti, die met 11
Chianti wordt in het algemeen jong gedronken. De ,,riserva" echter wordt op fles met de jaren
beter en kan zeer oud worden. In sommige kelders liggen flessen die vijftig jaar oud zijn en nog
goed te drinken.
