WIJN un Ti
WIJN MET WR
Parlant du vin...(9)
Steeds meer ontmoet ik mensen in mijn
omgeving, die kennis hebben gemaakt
met kwaliteitswijnen uit Italië.
Het is genoegzaam bekend, dat reeds
lang grote hoeveelheden Italiaanse wijn
in ons land werden geïmporteerd „en
vrac" dat wil zeggen gepompt op tank
auto's of grote containers. Deze zeer
buitenland op touw te zetten. Zelfs tegen
het misbruiken van naam en flesvorm
van de Chianti (spreek uit kieantie) werd
nauwelijks iets ondernomen. Terwijl de
met raffia omvlochten karaf internatio
naai als een kenmerk voor Italië kan
doorgaan, zoals onze molentjes of
klompen, kwam de wijn met deze naam
daarom al een beter lot zouden verdie
nen.
In de rijke landen is grote vraag naar
kwaliteitswijnen met als gevolg veel te
hoge prijzen voor bekende namen. Ei
genlijk is het te zot om in een restaurant
ƒ30,- voor een doorsnee Bordeaux te
moeten betalen. De regionale Bourgog
nes of Beaujolais de Cru komen meestal,
zelfs bij een milde calculatie van de
professionele gastheer, nog hoger uit.
Het aanbod in wijnen van een bepaald
niveau zal vergroot moeten worden, wil
len we als consumenten niet gedoemd
zijn bij feestelijke etentjes wijnen te
drinken die zich niet onderscheiden van
die van de vorige dag en van de de vori
ge dag en van de... Eén van de kostelijke
eigenschappen van wijn is juist het van
tijd tot tijd blij herkennen en inspireren.
De Italiaanse wijnbouwers zijn er pas in
de jaren zestig toe overgegaan om in
navolging van de Fransen controle te
gaan uitoefenen op de cultuur en vinifi-
catie van wijnen die reeds bekendheid
hadden verkregen om bepaalde ge
waardeerde eigenschappen. Dat gaat
zowel op voor eenvoudige streekwijnen
als Valpolicella en Bardolino als voor de
hiervoor genoemde grootheden Barolo
en Barbaresco.
De bepalingen die in Frankrijk gelden
voor de appellation contrölée (zie Par-
lant 5) werden overgenomen en zelfs
nog aangevuld. Zo mag nergens in Italië
suiker aan de gistende most worden
toegevoegd als men voor het kwaliteits
garantiezegel in aanmerking wenst te
komen.
simpele wijn, in Nederland gebotteld,
ging en gaat nog steeds onder allerlei
Franse aanduidingen de markt in en
vindt daar een gretig publiek dat voor het
dagelijkse slokkie niet al te veel wil uit
geven. Gelijk hebben ze! Het ware te
wensen, dat nog veel meer landgenoten
van tijd tot tijd of misschien zelfs dage
lijks een glas eenvoudige wijn zouden
drinken. Waarom eigenlijk niet. Over die
gewone Italiaanse wijn gaat deze parlant
echter niet. Er valt trouwens niet zo erg
veel over te vertellen. Nee, ik bedoel heel
duidelijk de hierboven aangehaalde
kwaliteitswijnen, geïmporteerd op fles al
of niet voorzien van een kwaliteitsga
rantie. Het zijn de wijnen die herkenbaar
zijn aan hun specifieke kenmerken, ty
pisch voor de soort.
Er is een aantal oorzaken aan te wijzen
waarom de Italiaanse wijnen internatio
naal niet dezelfde bekendheid hebben
als de Franse. Eén van die oorzaken is
de lokale bekendheid van de grote
wijnen in Italië die zelfs enige decennia
teruggaat. In tegenstelling tot de Franse
wijnbouwers, die in de negentiende
eeuw begonnen waren een reputatie op
te bouwen en te beschermen, hebben de
Italianen te lange tijd niets gedaan om
collectief iets aan propaganda in het
J. Zellenrath
lang niet altijduit Italië.
Nog maar goed twintig jaar geleden
hebben Italiaanse marktonderzoekers
vastgesteld dat in Nederland vrijwel
overal Chianti verkrijgbaar was terwijl
hun exportcijfers nauwelijks enig volu
me aantoonden.
Namen als Barolo, Barbaresco, Brunello
di Montalcino, om maar enkele van de
grootste wijnen van Italië te noemen, zijn
in ons land slechts in een kleine kring
van kenners en liefhebbers bekend, om
nog maar te zwijgen over Amarone,
Gattinara, Orvieto, Verdicchio en derge
lijke die gemakkelijker in prijs liggen dan
de eerder genoemde wijnen en alleen
Een grote moeilijkheid bij het populari
seren van de Italiaanse wijnen is natuur
lijk de taal. Met ons mondje Frans lukt
het vrij aardig de namen van Franse
wijnen te onthouden De klinkercombi
naties voor Italiaanse benamingen ko
men aanvankelijk gelijkluidend bij ons
over. In het hiernavolgende wil ik probe
ren aan te tonen dat met een beetje ge
heugentraining het onthouden van die
namen niet zo moeilijk is als het op het
eerste gezicht lijkt.
De meeste Italiaanse wijnen worden ge
noemd naar de druivesoort waaruit ze
zijn gewonnen, Wanneer u dus enkele
van de belangrijkste kent hebt u een
16
