slechte jaren zoals nu. Zie ook wat ik
hierover in Parlant 5 (Tap en Schap, fe
bruari 1977) geschreven heb betreffen
de de VDQS-wijnen.
Om enigszins op weg te helpen bi) het
zoeken naar minder bekende, be
schermde namen, wil ik wijzen op de
onderlinge afspraken binnen de EEG
over de etikettering. De controle op na
leving van waarborgen daarin vervat, ik
geef het toe, is nog verre van ideaal. De
bepalingen worden echter steeds strin
genter toegepast en knoeierijen aldoor
verordening voor de etikettering van
wijnen te kennen:
Er wordt onderscheid gemaakt tussen
Tafelwijn gewone wijn zonder geo
grafische benaming van oorsprong uit
de EEG
Landwijn tafelwijn die in de produce
rende lid-staat het wettelijk recht heeft
gekregen een geografische benaming te
dragen, van oorsprong uit de EEG
VQPRD in bepaalde gebieden voort
gebrachte kwaliteitswijn (Vins de qua-
lités produits dans des régions déter-
enkele basisgegevens van deze nieuwe
minées) van oorsprong uit de EEG.
Op het etiket dient een aantal ver
plichte aanduidingen te worden ver
meld. Deze kunnen worden aangevuld
met een aantal facultatieve aanduidin
gen die gewenst zijn om het prestige van
de wijn te verhogen. Andere aanduidin
gen dan in de verordeningen genoemde
verplichte en facultatieve aanduidingen
zijn niet toegelaten.
Verplichte vermeldingen op etiketten:
Tafelwijn
1. In een der talen uit de EEG moet dit
woord duidelijk op het etiket worden
vermeld.
2. Na 1 januari 1980 zal de inhoud van
flessen en dergelijke tot 5 liter, ver
meld moeten worden.
3. Naam, hoofdzetel en betiteling van de
bottelaar" moeten vermeld worden.
Voor tafelwijn mag dit vervangen
worden door het HPA-nummer.
4. Indien het bottelen plaatsvindt in een
andere gemeente, moet dit op het eti
ket worden aangegeven.
5. Op het etiket moet verzender of im
porteur in zijn hoedanigheid worden
genoemd, dus: wijnbouwer enzovoort
of wijnhandelaar of ingevoerd door...
6. Het alcoholpercentage moet op het
etiket nauwkeurig worden aangege
ven. De vroeger gebruikelijke marges
bijvoorbeeld 10-12 procent mogen
niet meer gebruikt worden.
7. Vermeld moet worden de naam van
het produktieland binnen de EEG.
8. Zodra een wijn wordt vermengd met
wijn uit een andere lid-staat moet op
het etiket aangegeven worden: wijn
uit verschillende landen van de EEG.
9. Als een tafelwijn in een andere lid
staat dan het produktieland wordt be
reid, moet simpelweg EEG worden
geschreven.
10 april 1977.
moeilijker gemaakt. Per 31 augustus
1977 wordt de veel besproken verorde
ning voor de omschrijving en aanbieding
van wijn definitief van kracht. Door mid
del van een code: HPA-nummer, is het
dan voor ambtenaren die met het op
sporen van fraudes zijn belast, mogelijk
de bottelaar van een bepaalde fles wijn
te achterhalen. HPA zijn de beginletters
voor: Hoofdproduktschap Akkerbouw-
produkten. Na deze drie letters volgen
drie cijfers, die het nummer van de im
porteur in Nederland aangeven. Onze
code is bijvoorbeeld HPA 138. Een fles
waarop geen naam van een te goeder
trouw bekend huis of HPA nummer
voorkomt, mag dan niet meer verhan
deld worden. Niettemin zag ik nog vorige
week op de Binnenweg in Rotterdam
aangeboden: drie flessen Beaujolais
voor een tientje Op het etiket stond
„Beaujolais", verder niets, geen code en
ook geen naam, open en bloot in de
etalage. En dat terwijl we al twee jaar
rekening moeten houden met bovenge
noemde verordening. Hoe dat mogelijk
is blijft voor mij een raadsel. In ieder ge
val zal een dergelijke etikettering na 31
december 1977 wettelijk vervolgd en
bestraft kunnen worden. Het is nuttig
voor zowel de detaillist als de consument
Vooral dit jaar waren extra bespuitingen
noodzakelijk.
N B. Het versnijden van EEG wijnen met
wijnen uit derde landen is op het grond
gebied van de lid-staten verboden.
Bovenstaande omschrijvingen „moe
ten" op het etiket voorkomen. Daarnaast
is nog een lijst gepubliceerd van mede
delingen die facultatief gebruikt mogen
worden. Er is dus geen mogelijkheid ge
laten voor andere dan de verplichte en
facultatieve vermeldingen.
Zo „mag" men op het etiket de kleur van
de wijn aangeven of termen als: demi
sec, abbocato, moelleux, halb trocken,
süss enzovoort. Sec, trocken, secco,
asciutto en dry mag alleen op het etiket
staan indien het suikerresidu (restsui-
ker) niet hoger is dan vier gram per liter.
Nu komt er nog iets, dat voor de Neder
landse consument nogal wat verwarring
teweeg zal brengen:
Landwijn Vin de Pays staat iets ho
ger geklasseerd dan tafelwijn. Landwijn,
of hoe de vertaling in één van de EEG-
talen ook moge zijn, is een tafelwijn die
het „recht" heeft verkregen om een be
paalde geografische benaming te „mo
gen" dragen.
Let er dus goed op, dat „Vin de Pays" na
31 augustus slechts een wijn kan aan
duiden die op de eerste sport van de
kwaliteitsladder staat en dus niet ge
bruikt mag worden voor zo maar een of
ander wijntje, zoals tot nu toe in ons land
gebruikelijk.
Deze landwijn heeft bovendien nog het
recht, één of twee wijnrassen alsmede
het oogstjaar op het etiket te vermelden
(niet toegestaan voor tafelwijn).
Landwijn is dus voortaan een betere
„tafelwijn".
Kwaliteitswijn
Deze vallen
in de Franse
terminologie
onder VQPRD:
Vins de qualités
produits dans
des régions
déterminées.
Voor het Duitse
taalgebied is dit waaraan de Italiaanse
QbA: Qualitats- wijnen herkenbaar zijn.
wein bestimmter Anbaugebiete. Voor
Italië DOC: Denominazione di Origine
Controllata.
Op het etiket voor deze categorie
„moet" de naam van het onderverdeel
de produktiegebied worden vermeld.
Ook kwaliteitsaanduidingen, indien van
toepassing, moeten afgedrukt worden:
Kabinett, Spatlese, Auslese enzovoort.
Daarnaast kunnen facultatief bijzondere
aanduidingen aangegeven worden:
Grand Cru, Eiswein, Riserva, Schloss,
Chateau en dergelijke.
U zult het niet allemaal ineens kunnen
onthouden. Een troost daarbij is, dat de
wijnimporteurs ook veel moeite hadden
met het zich eigen maken van de duide
lijke beperkingen die dikwijls onduidelijk
omschreven waren. Volgens mij is er een
periode van gewenning nodig, waarna
naar mijn volle overtuiging het gemak
kelijker zal zijn om het kaf van het koren
te onderscheiden. Zogenaamde koopjes
blijken dikwijls een flop te zijn en als zo
danig duurkoop. Met de nieuwe etiket
tering wordt grasduinen in wijn in ieder
geval goedkoper.
