Parlant du vin...(7)
Zomerwijnen
J. Zellenrath
Een uitgelezen trio met namen, die ons als
muziek in de oren klinken.
de rivieren meehelpen om in dit noorde
lijkste wijngebied van Europa maximaal
van het licht te kunnen profiteren. Bo
vendien moeten bossen op de bergen
voor beschutting zorgen tegen het soms
barre klimaat in de winter.
De mooiste, uit louter Rieslingdruiven
gewonnen wijn, komt ongetwijfeld van
Schloss Johannisberg. Wanneer u in de
Rheingau bent, moet u beslist de eer
biedwaardige kelders van dit voormalige
klooster gaan bezoeken en kennisma
ken met deze uit de fijnste zuren gecon
strueerde wijn, die vruchtig en aroma
tisch is in al zijn uitdrukkingsvormen.
Voornaam en eerbiedwaardig. Als u zo'n
wijn gedronken hebt, begrijpt u pas wat
ik bedoelde in de aanvang van dit artikel.
Nog teveel Nederlanders blijven hangen
in de lagere regionen van het wijngam
ma. Zij laten de prijs de doorslag geven
bij hun keus, terwijl wanneer ze eens in
plaats van een paar flessen „suikerwa
ter" met het een of andere etiket erop,
één goede fles „wijn" wilden kopen,
zouden ontdekken waarom sommige
mensen zo enthousiast over „Wijn" met
een hoofdletter kunnen praten.
Subtiel en fijn zijn de Moezelwijnen en
lichtvoetiger dan de Rijnwijnen. Kenners
prefereren ze met een laag alcoholge
halte 9 a 10 procent. Zeker als „zomer-
wijn" zijn ze op dit alcoholpercentage op
zijn best. De voorname kwaliteitshuizen
van vroeger brachten hun beste moe
zelwijnen dan ook op dit percentage en
Met zo 'n dorst drink je desnoods water!
wel komen doordat deze altijd koel wordt
gedronken in tegenstelling tot de rode
wijnen die in het verleden bijna altijd op
de temperatuur van de omgeving geser
veerd werden. Toch hebben rode wijnen
meestal meer zuur dan witte wijnen en
zou het voor de hand liggen om aan de
rode wijn, mits gekoeld, de voorkeur te
geven. In Portugal dronk ik een rode Dao
met een zo hoge zuurgraad, dat hij voor
Nederland absoluut onverkoopbaar zou
zijn. Voor warme landen, vertelde men
mij echter, was deze zure rode wijn zeer
geschikt; onder andere had men een
grote export ervan naar Brazilië.
Ook zou men kunnen denken aan rosé-
wijnen als verfrissende drank in de zo
mer. Ze missen echter in het algemeen
de gewenste zuren en zijn nogal vlak van
smaak. Zeker geldt dat voor de doorsnee
roséwijnen zoals die in ons land worden
verkocht: zoetig en flauw. De enige ei
genschap, waarom men ze als zomer-
wijn kan beschouwen, is dat ze koel
worden geserveerd en daar houdt het
voor de meesten mee op.
Het leek me voor deze Parlant met de
rijpt laat en heeft mede daardoor de ge
wenste zuurgraad die een krachtige vol
le wijn maakt. De Riesling wijnstok wordt
in vele landen aangeplant en de daaruit
voortgekomen wijnen worden veelal
aangeduid met de naam Riesling tout
court of met een nadere bepaling van het
produktiegebied (erg belangrijk overi
gens).
Zo kennen we Rieslings uit Joegoslavië,
Italië, Oostenrijk en Frankrijk, maar laten
we even wat meer aandacht geven aan
het land waar de mooiste wijnen uitslui
tend afkomstig zijn van deze edelste
druivesoort voor witte wijnen: Duitsland.
Anders gezegd de wereldfaam van de
Duitse kwaliteitswijnproduktie is aan de
Rieslingdruif te danken.
Het Duitse wijnbouwgebied wordt grof
weg onderverdeeld in Rijn en Moezel.
Vooral voor de laatrijpende Rieslingdruif
is de ligging van de wijngaard erg be
langrijk. Ten eerste moet de helling voor
deze wijngaard vrij steil ten opzichte van
de zon gelegen zijn op de zuid- of west
zijde van een berg. Vervolgens moet de
weerkaatsing van de waterspiegel van
Wanneer je wilt gaan schrijven over
„zomerwijnen" vraag je je tegelijkertijd
af, of dit in het tijdperk van de centrale
verwarming eigenlijk niet een verouderd
begrip is.
Algemeen worden onder deze noemer
de wijnen samengevat, die koel gedron
ken worden. Men kan zich voorstellen
dat in het verleden, toen we niet zomaar
de deur van de koelkast behoefden te
openen om allerlei verfrissingen te grij
pen, een rinse wijn uit de kelder een van
de weinige dorstlessers was die ter be
schikking stonden. Zelfs het drinkwater
kwam op warme zomerse dagen meestal
lauw uit de kraan. Ik spreek over hete
zomerse dagen, die legendarisch dreig
den te worden tot we zelf, in onze eigen
generatie de zomer van 1976 „door
stonden".
Zoals ik in een vorige Parlant reeds ge
schreven heb, dankt een wijn, hoe
tegenstrijdig het ook moge klinken, voor
een groot deel zijn bijzondere charme
aan zuren. Zuren, die nodig zijn om aan
de wijn de kracht voor een bepaalde le
vensduur en houdbaarheid te verlenen
en er tegelijkertijd voor zorgen dat de
wijn een levendige frisheid heeft. Deze
zuren treffen we het meest aan in jonqe
wijn.
Merkwaardigerwijze denkt men bij zo
merwijnen direct aan witte wijn. Dit zal
zomer in zicht, een goede gelegenheid
om enkele wijnen wat nader te beschrij
ven die door hun aard in oude prijscou
ranten als „verkwikkend" werden aan
bevolen.
In de eerste plaats denk ik dan aan de
witte wijnen, die uit de Rieslingdruif
worden gewonnen. Deze druivesoort
