Pensioengerechtigde weer in functie
&inê'
Vlak voor het bereiken van de pen
sioengerechtigde leeftijd zou hij af
gedankt worden als niet een actieve,
antiekminnende Rotterdammer voor
hem in de bres was gesprongen om
dat hij in deze bijna 65-jarige een
vitaliteit zag, waarvan men nog veel
plezier zou kunnen beleven.
Als een duidelijk bewijs daarvan staat
dan nu weer fier, in het centrum van
Rotterdam, waar Binnenweg en
Nieuwe Binnenweg, Mauritsweg,
Eendrachtsweg en Westersingel bij
elkaar komen, de vroegere centraal-
post van de R.E.T. (Rotterdamse
Elektrische Tram), die daar als
,,'t Oude Tramhuys" zijn levens
avond slijt met een functie in de
horecawereld.
Het tramhuisje startte zijn carriere
aan het Beursplein. Vervolgens stond
het een tijdlang aan de Coolsingel en
daarna op het Weena om tenslotte
zijn laatste periode bij de R.E.T. door
te brengen op het Kruisplein. Het
was de heer W. F. Marquart, hoofd
ambtenaar van het G.E.B. en Rotter
dammer in hart en nieren, die uit
liefhebberij, vooral voor de schaarse
overblijfselen uit Rotterdams ver
leden, het smeedijzeren gebouwtje uit
1903 in november 1967 net op tijd
onder slopershanden vandaan haalde
en het tijdelijk liet overbrengen naar
de Ommoordseweg. Met vrienden,
kennissen en relaties besteedde hij
ongeveer 2600 manuren en een ver
zameling oude materialen, waaronder
bidstoelen en een smeedijzeren koor
hek uit de gesloopte kathedraal aan
de Westzeedijk, om het tramhuisje
op te knappen en opnieuw in te
richten. Bij gebrek aan belangstelling
zou de heer Marquart genoodzaakt
geweest zijn het huisje, via een ad
vertentie in een Amerikaans blad
bijvoorbeeld, van de hand te doen,
want aan de Ommoordseweg mocht
het niet blijven staan. Gelukkig ech
ter bleven de reacties niet uit, zodat
zijn wens om het gerestaureerde
stukje antiek als koffiehuis of proef
lokaal in de binnenstad te laten
terugkeren tenslotte in vervulling
Nauwelijks op zijn jongste basis, toe
vallig dichtbij een tramhalte, werd
van ,,'t Oude Tramhuys" al dank
baar „misbruik" gemaakt. Kennelijk
gewoontegetrouw ging een bejaarde
dame naar binnen en liet zich, hoe
wel enigszins verbaasd, een verfris
sing brengen. Toen de tram aankwam
stapte ze haastig op niet beter weten
de of de consumptie was de nieuwste
service van de R.E.T., waarna het de
beurt was aan de ober om verbaasd
te kijken.
27
