'Rustig blijven is
het beste advies'
VEILIG WERKEN
WERKEN
Om op het gebied van veiligheid van elkaar te kunnen leren,
besteden we in HNS Nieuws aandacht aan ongevallen met letsel.
Dit keer doet Cees Tijssen (62), Operator Verpakken op Colonne
2/3 in Zoeterwoude zijn verhaal.
Cees Tijssen wijst de plek aan waar
hij zijn hoofd stootte.
vervolgt Cees. "Het is niet alleen
gevaarlijk omdat het laag is, het
is er ook glad door baansmeer-
zeep en er ligt vaak glas. Hier
staan labels voor uit en we zijn
vanuit het WPO op zoek naar
de beste oplossing om veilig op
de bewuste plek te komen. Het
is moeilijk om die plek goed te
beveiligen, de Colonne is ergens
in 1995 neergezet en toen waren
de veiligheidseisen minder
streng. Vroeger liepen we er ook
met meer mensen, twee of drie
man, nu loop je er alleen. Maar
het is absoluut geen rancune
dat ik dit zeg. Niemand legt mij
druk op om iets snel te doen, dat
doe ik helemaal zelf. Als ik over
die klus een half uur langer doe,
zegt niemand daar iets over. In
dit geval kwam alles samen op
één moment. Een bumpcap had
ik niet op, die is alleen verplicht
bij revisies. Gelukkig heb ik altijd
een eigen petje op omdat ik een
kaal hoofd heb. Mensen kennen
mij niet anders. Dat petje heeft
me nu nog bescherming ge
bracht. Mijn belangrijkste advies
aan de collega's is: houd je rustig
als er iets moet gebeuren. Wil
je het te snel of te gehaast doen
doordat je geïrriteerd bent, dan
kan het mis gaan. Zelfs met mijn
jarenlange werkervaring."
ZOETERWOUDE. CeesTijs-
sen: "Door nieuwe flestypen
bleven flessen de afgelopen vijf,
zes weken steeds omvallen op
Colonne 2. Om daarbij te kunnen
komen, moesten we steeds diep
door de knieën onder een baan
door die maar 1 meter 30 hoog is.
Normaal moet je er één of twee
keer per week onderdoor, nu
meerdere keren per dag. Er zijn
diverse acties uitgevoerd om tot
oplossingen te komen. Op som
mige plekken is dat gelukt, maar
het zit nog niet op het niveau
van de EB fles. Toen het voor
de zoveelste keer mis ging met
de flessen, raakte ik geïrriteerd
en ging ik te gehaast onder de
baan door. Zonder bumpcap. Ik
stootte mijn hoofd. Ik merkte
later pas dat het was gebeurd,
het werd warm onder mijn pet en
ik zag dat ik bloedde. Gelukkig
hoefde ik niet naar een dokter of
een ziekenhuis, ik ben gewoon
op mijn werkplek geholpen door
een BHV'er. Het hoefde niet te
worden gehecht, er ging alleen
een pleister op. Als je nu naar
mijn hoofd kijkt, zie je er al bijna
niets meer van."
Rustig blijven
"Van die plek weet iedereen dat
het daar gevaarlijk is, ik ook,"
fêl HE1NEKEN NEDERLAND SUPPLY
