Gespot!
AAD VAN DUNN
NU IN
HET PUM:
KOOS VAN
HARSKAMP
PT] HEINEKEN NEDERLAND SUPPLY NIEUWS
In de rubriek 'Gespot!' besteden we aandacht aan collega's die iets opmer
kelijks hebben gepresteerd, een unieke hobby hebben of gewoon als mens
bijzonder zijn. Dit keer aandacht voor Aad van Duijn, taakteammedewerker
CS&L in Zoeterwoude. Aad speelt de sterren van de hemel op zijn keyboard.
ZOETERWOUDE. "Mijn ouders kre-
gen een oud traporgel van mijn oom,
een 'harmonium'. Dat was de eerste
keer dat ik in aanraking kwam met
een orgel. Het kwam om zeven uur
's avonds binnen en om acht uur
speelde ik 'Stille nacht, heilige nacht'.
Ik was toen elf jaar oud en had mijn
grote passie gevonden. Ik speel alles
vanaf mijn gehoor, ik kan geen noot
lezen. Maar dat heeft me nooit ge
hinderd. Langzamerhand kwamen er
optredens en breidde het zich steeds
verder uit. Uiteindelijk ben ik ook zelf
liedjes gaan schrijven. Dat kwam eigen
lijk door Ben Verberg, collega en inmid
dels met pensioen. Hij organiseerde
veel jubileum- en afscheidsfeesten op
de brouwerij en had daar muziek en
liedjes bij nodig. We hebben jarenlang
samengewerkt, ook tijdens de Sinter
klaasmiddagen, waar Ben Sinterklaas
speelde en ik de muziek verzorgde.
Het beste buurtplan
Tegenwoordig treed ik op aanvraag
op bij instellingen en andere gele
genheden. Als ze me vragen, kom ik
spelen! Meestal vraag ik er niets voor,
ik vind het veel te leuk om te doen.
Alleen bruiloften en partijen houd ik
af. Anders ben ik helemaal nooit meer
thuis. Optreden is geweldig. Natuurlijk
vanwege het muziek maken, maar ook
omdat je mensen zo blij maakt. Bijvoor
beeld als je een verzoeknummer voor
iemand kan spelen. Laatst had ik een
leuke klus. Mijn buurt deed mee aan het
programma 'Het beste buurtplan' van
de NCRV. Een spel waarbij je tegen twin
tig andere buurten strijdt om een prijs.
Om te winnen, moetje iedere week een
opdracht uitvoeren. Op een avond vind
ik een briefje in de brievenbus met de
vraag: 'wie kan helpen met een lied
schrijven?'. Dat kan ik wel, dacht ik! Dus
bel ik om te vragen waar het lied over
moet gaan. 'Over de buurt', was het
antwoord,en er moet ook muziek bij'.
Geen probleem voor mij, dus schreef
ik het lied. Wat blijkt? Moet het ook nog
op cd worden gezet en worden uitge
voerd door de buurt. Met een filmpje
van de uitvoering op You Tube! Ik kon
bij een instelling waar ik veel speel een
ruimte gebruiken, dus hebben we de
hele buurt opgetrommeld om die cd in
te zingen en een film te maken. De vol
gende opdracht was: een optreden ver
zorgen met een bekende Nederlander.
Wij kozen voor Gerlinde Vliegenthart,
zij werd tweede in de Evita-competitie.
Dat optreden was ook erg leuk. En het
zorgde voor mijn allereerste televi
sieoptreden. Ik heb inmiddels zes cd's
uitgebracht in
eigen beheer en de zevende zit al in
mijn hoofd. Verder heb ik niet veel grote
ambities, ik vind het leuk zoals het gaat.
Muziek is mijn lust en mijn leven."
Jij ook in Gespot?
Stuur dan een e-mail naar
redactie@heineken.nl en vergeet er
niet bij te vermelden waarom!
acht jaar veel veranderd. Je kunt
nu met trots bezoekers rondlei
den en mensen zien HNS weer als
voorbeeld. Dat was de ambitie. Dit
is toch het hart van Heineken, in
Nederland wordt meer dan de helft
van het Heinekenmerk-volume
geproduceerd. Ik ben ook trots op
de reacties op mijn vertrek. Men
sen vinden het leuk voor mij dat ik
promotie maak, maar ook jammer
dat ik wegga. In een baan als deze
moetje niet alleen kijken naar de
cijfertjes die je achterlaat maar ook
naar de reactie van de mensen als
je weggaat. Als ze zeggen dat het
leuk was om met je te werken, heb
je het goed gedaan."
Heb je nog een boodschap
voor de HNS'ers
"De toekomst is wat mistiger dan
vier of vijf jaar geleden. We hebben
nu niet echt grip op onze markt of
onze consumenten. Het wordt nog
belangrijker om open te staan voor
aanpassingen aan wat er om ons
heen gebeurt. Dat is, denk ik, waar
het geheim van het succes ligt:
aanpassingsvermogen. In de tijd
dat ik hier bij HNS was, hebben we
laten zien dat we dat kunnen. Maar
er zal een nog groter beroep op die
eigenschappen worden gedaan. Die
mentaliteit, de houding van 'moet
kunnen', is belangrijk."
Na 34 jaar als operator Verpakken in ploegendienst te hebben gewerkt, maakte
Koos van Harskamp onlangs de switch naar het PUM (Personeels Uitgifte Magazijn).
Waarom maakte Koos deze overstap en hoe bevalt het? De redactie bezocht Koos
op zijn nieuwe werkplek.
ZOETERWOUDE.
Hoe kwam je bij het PUM terecht?
"In die 34 jaar heb ik als operator Verpakken op bijna
alle colonnes gewerkt. In mijn RGB-gesprekken had ik al
eerder aangegeven dat de ploegendienst me begon op
te breken. Eerst solliciteerde ik op een vacature voor
smeerder, maar daar werd ik voor afgewezen. Uiteinde
lijk kwam mijn teamleider naar me toe met de vacature
bij het PUM. Ik had tijdens de sollicitatie maar één
concurrent, maar die zag de tijden niet zitten: van
09.30 -18.00 uur. Mij maakte het niet zoveel uit of ik nou
's nachts en 's avonds niet thuis ben of na zessen thuis
kom. Sinds 2 juni werk ik hier."
Bevalt het?
"Ja, ik vind het leuk. Ik begin 's ochtends met klaar
zetten en inruimen en om 12.00 uur gaan we open.
Dan heb ik aanloop zat. Aan het nieuwe ritme moet
ik wennen, 's avonds ben ik wel moe. Dat komt natuur
lijk ook omdat het nieuw is. Eigenlijk valt het me
alles mee. Auto's lossen met de heftruck geeft geen
problemen, maar ik moet wel leren omgaan met een
computersysteem. Dat vind ik eigenlijk het moeilijkst."
Heb je leuke klanten?
"Ik kom veel oud-collega's tegen en dat is erg leuk. Je
realiseert het je niet, maar in 34 jaar leer je veel mensen
kennen. Ik ken ze natuurlijk niet allemaal bij naam, soms
is het alleen een bekend gezicht, maar die herkenning is
wel leuk."
vervolg van pagina 3
JULI 2009
