DE TIJD
COLUMNS
(Elke morgen wan
neer ik mijn ogen
open, weet ik dat ik
weer een extra dag
heb gekregen'
Ik ben op huisbezoek bij een oud
collega, vroeger monteur Meet- en
Regeltechniek. Hij heeft hartfalen,
zijn gezondheid is zwak, zijn adem
haling gaat moeilijk. Aan de wand
hangen veel klokken, heel veel
klokken. Sommige staan stil, andere
lopen en ik luister naar de verschil
lende tikken.
Sinds enige tijd heeft hij een scoot-
mobiel, vertelt hij en is hij op rijles
geweest. Hij is 74 jaar en toert nu
elke morgen met zijn scootmobiel
ergens naartoe. Zijn eerste ritje was
van 's-Hertogenbosch naar Den
Dungen, zijn geboorteplek. Verder
ontmoet hij nu weer veel oude
maten van vroeger in de stad en
zelfs het mooiste meisje uit de klas
van toen, meer dan 60 jaar geleden,
kwam hij tegen tijdens een van zijn
ritjes.
Eind vorig jaar overleed zijn vrouw
aan een ongeneeslijke ziekte. "We
hebben emmers vol tranen gehuild",
vertelt hij, "en ik mis haar enorm."
Hij schiet vol wanneer hij over haar
praat. Ondanks het verdriet is hij
dankbaar dat ze niet langer de
vreselijke pijnen hoeft te ondergaan.
"Ruim 50 jaar getrouwd en samen
veel meegemaakt, niet alleen lief,
maar ook leed. Ze is nu herenigd
met twee van onze veel te vroeg
overleden kinderen, ze was er van
overtuigd dat ze die weer zou gaan
ontmoeten, daarboven."
"Ben je bang voor de dood?" vraag
ik. "Nee, helemaal niet", antwoordt
hij. "Elke morgen wanneer ik mijn
ogen open, weet ik dat ik weer een
extra dag heb gekregen, want de
hartspecialist heeft gezegd dat ik
nooit meer de oude word en dat ik
een man van één dag ben."
Hij lacht zacht: "Vroeger was ik een
man van de tijd, nu van de dag!" Hij
vertelt over zijn hobby, uurwerken
bouwen. "Het is heel simpel hoor,"
zegt hij, "want alle onderdelen die je
in een uurwerk stopt, zijn rond!" Zijn
ogen stralen! Onder de indruk kijk ik
naar de klokken in de kamer, het is
bijna twaalf uur. Ik besef dat binnen
enige tijd die klokken, elk met hun
eigen indringende geluid, hem laten
weten dat het twaalf uur is en dat
van deze hem gegunde dag de helft
er alweer op zit. Ik neem afscheid
van hem, en zolang als ik hem ken,
eindigt hij met deze zin: "Lief zijn
voor elkaar, dan komt het allemaal
goed!"
Het laatste Kwartaalnieuws van dit
jaar, maar ook het laatste nummer
dat verschijnt. Jammer, ik vond het
een heel leuke ervaring om elk
kwartaal iets aan u te mogen vertel
len. Maar ook goed dat u vanaf
februari via Heineken NL magazine
nog beter aangesloten bent op
nieuws van onze onderneming (zie
column hiernaast). Ik zal u in ieder
geval op de hoogte blijven houden
van de jaarlijkse activiteiten en
dergelijke.
Rest mij nog u allen een gezond en
liefdevol 2010 toe te wensen.
Miryam van der Linden
Sociaal Contactenwerker
06-26564028
[18] Heineken nl kwartaalnieuws
Vanuit het Sociaal Contactenwerk heeft Miryam van der Linden nauw contact met oud-medewer
kers. Of. zoals zij liever zegt. met de 'anders-actieven' van Heineken. Op verzoek van Heineken nl
kwartaalnieuws schrijft ze over haar ervaringen.
