AFSCHEID P. VUNDERINK AFSCHEID E. H.C. B. VERBIEST tarissen, die op de zolders van de brouwerij stonden opgeslagen. Vele van de eerste klanten van de heer Verbiest zijn niet meer in leven, maar hun kinderen, die hij nog in de wieg bewonderd heeft en later op schoot had, staan nu achter de tap kast. Veel is er veranderd, maar een ding is door de jaren hetzelfde ge bleven. Dat is de warme menselijke belangstelling en de trouw aan zijn vrienden, die de heer Verbiest karak teriseren. Hij is een man met een vaste overtuiging, die ook bereid is naar die overtuiging te leven en te handelen. Bij hem sta je niet voor verrassingen. Zijn afnemers en al de genen, die op kantoor met hem te maken hadden, wisten dat zij op hem konden bouwen, doordat hij steeds bereid was te helpen ook wanneer dat offers voor hemzelf betekende. Wij allen bij Heineken wensen de heer Verbiest toe, dat hij nog vele jaren in goede gezondheid van zijn welverdiende pensioen moge genieten. Toen op de eerste werkdag van 1968 de Heineken-medewerkers weer aan traden om te trachten ook 1968 weer een goed brouwerijjaar te doen zijn, was de heer P. Vunderink daar niet meer bij. Na 42 jaren heeft hij de wens te kennen gegeven, zijn dienst verband te beëindigen. Zijn gezond heidstoestand liet de laatste tijd te wensen over en daarom meende de directie hoewel zij nog graag een paar jaar van zijn grote kennis en ervaring zou hebben geprofiteerd hem in de gelegenheid te moeten stel len vanaf 1 januari 1968 zijn gezond heid weer geheel te herkrijgen. De heer Vunderink heeft bij Heine ken aanvankelijk verschillende ad- ministratief-commerciële functies be kleed. Hij was chef van het verkoop secretariaat en assistent van de on vergetelijke heer G. N. van Harte. Niet zonder verwondering zag men hem in de dertiger jaren die goeie, rustige bureaubanen opgeven om als vertegenwoordiger in de horecasector het land in te trekken. Waarschijnlijk was het de drang naar meer vrijheid, meer zelfstandigheid, meer eigen ver antwoordelijkheid, misschien ook een tikkeltje jeugdige zucht-naar-avon- tuur, die hem tot zijn keuze bracht. In ieder geval heeft hij tot 1955 per trein, per auto en in de oorlogsjaren zelfs per fiets in verschillende rayons van het Amsterdamse verkoopdistrict rondgezworven en daarbij niet alleen veel nuttig werk voor Heineken ge daan, maar ook een enorme bunker- voorraad aangelegd van praktische commerciële ervaring, die hem in 1955 de aangewezen man maakte om de heer Bolhoven in diens te omvang rijk geworden taak te assisteren. Kort daarna kwam de definitieve organi satie van de commerciële dienst tot stand, waarin de heer Vunderink als districtsverkoopleider de plaats vond, die hij tot 1966 met zoveel talent be kleedde. Daarna belastte hij zich met bijzondere opdrachten en opleiding van jonge krachten. Nog kort gele den volgde zijn benoeming tot alge meen procuratiehouder. Het is altijd moeilijk een gewaar deerde medewerker ten overstaan van diens relaties, die ook onze relaties zijn (de lezers van dit blad), bij zijn vertrek een „nawoord" mee te geven. Wij kiezen onze medewerkers uiter aard in de hoop en in het vertrou wen, dat zij hun taak in goede samen werking met ons interne team en ook met talloze externe partners als agen ten, afnemers, autoriteiten, e.a. zullen vervullen. Wij hebben het voor ons prettige gevoel, dat wij hierin wat de heer Vunderink betreft ten volle ge slaagd zijn. Hij was brouwerijman in hart en nieren. Hij had stijl! Hij slaagde erin om zelfs op bijna-pen- sioengerechtigde-leeftijd, een merk- waardig jong, fris, progressief stem pel op zijn werk te drukken. Hij was niet bedrijfsblind, niet eenzijdig in zijn belangstelling. Hij verstond de kunst van het leven; daarvan getuigt zijn huis aan de Vecht. Hij trok zijn sporen even enthousiast in de win terse sneeuw van de Seiseralm als op het zomerse water van Loosdrecht. Maar hij vocht ook als het nodig was voor een afnemer, voor een agent en niet in de laatste plaats voor zijn directe medewerkers, wier pleitbezor ger hij ook was in de ondernemings raad. Wij zullen de heer Vunderink missen in onze stafvergaderingen, bij het opbouwen van ons beleid en in tal loze andere dingen, waarin zijn ken nis, kunde en ervaring van zo grote waarde zijn gebleken. Wij wensen hem een spoedig volledig herstel toe en dan nog vele jaren van welver diende rust! Op 31 december j.l. ging de heer E. H. C. B. Verbiest na een dienst verband van 40 jaar en 2 maanden bij onze brouwerij met pensioen. Al die jaren heeft hij de brouwerij ver tegenwoordigd in een snel verande rende maatschappij. Zijn loopbaan bij Heineken was niet altijd gemakkelijk. Het treden in de voetsporen van een beroemde vader is een van de meest ondankbare taken waarvoor een mens gesteld kan wor den. De omgeving staat immers altijd klaar om vergelijkingen te maken, zonder daarbij de veranderende om standigheden in aanmerking te ne men. De heer Verbiest sr. reed rond in een auto met chauffeur en liet, steeds wanneer hij de provincie bezocht, de klanten tevoren weten dat zij hun problemen aan hem konden voorleg gen in een plaatselijk restaurant of hotel, waar hij op een aangeduid tijd stip beschikbaar zou zijn. Zijn zoon daarentegen maakte ge bruik van het openbaar vervoer en bezocht zelf de klanten. Wie deze vergelijkingen maakt, vermeldt meest al niet, dat de depressie van de jaren rond 1930 deze beelden scheidt. Van de problemen, waarvoor menige kof fiehuishouder en via hem de brouwerij gesteld werd, getuigden de vele inven-

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Het meest getapt | 1968 | | pagina 6