AFSCHEID P. VUNDERINK
AFSCHEID E. H.C. B. VERBIEST
tarissen, die op de zolders van de
brouwerij stonden opgeslagen.
Vele van de eerste klanten van de
heer Verbiest zijn niet meer in leven,
maar hun kinderen, die hij nog in de
wieg bewonderd heeft en later op
schoot had, staan nu achter de tap
kast. Veel is er veranderd, maar een
ding is door de jaren hetzelfde ge
bleven. Dat is de warme menselijke
belangstelling en de trouw aan zijn
vrienden, die de heer Verbiest karak
teriseren. Hij is een man met een
vaste overtuiging, die ook bereid is
naar die overtuiging te leven en te
handelen. Bij hem sta je niet voor
verrassingen. Zijn afnemers en al de
genen, die op kantoor met hem te
maken hadden, wisten dat zij op hem
konden bouwen, doordat hij steeds
bereid was te helpen ook wanneer
dat offers voor hemzelf betekende.
Wij allen bij Heineken wensen de
heer Verbiest toe, dat hij nog vele
jaren in goede gezondheid van zijn
welverdiende pensioen moge genieten.
Toen op de eerste werkdag van 1968
de Heineken-medewerkers weer aan
traden om te trachten ook 1968 weer
een goed brouwerijjaar te doen zijn,
was de heer P. Vunderink daar niet
meer bij. Na 42 jaren heeft hij de
wens te kennen gegeven, zijn dienst
verband te beëindigen. Zijn gezond
heidstoestand liet de laatste tijd te
wensen over en daarom meende de
directie hoewel zij nog graag een
paar jaar van zijn grote kennis en
ervaring zou hebben geprofiteerd
hem in de gelegenheid te moeten stel
len vanaf 1 januari 1968 zijn gezond
heid weer geheel te herkrijgen.
De heer Vunderink heeft bij Heine
ken aanvankelijk verschillende ad-
ministratief-commerciële functies be
kleed. Hij was chef van het verkoop
secretariaat en assistent van de on
vergetelijke heer G. N. van Harte.
Niet zonder verwondering zag men
hem in de dertiger jaren die goeie,
rustige bureaubanen opgeven om als
vertegenwoordiger in de horecasector
het land in te trekken. Waarschijnlijk
was het de drang naar meer vrijheid,
meer zelfstandigheid, meer eigen ver
antwoordelijkheid, misschien ook een
tikkeltje jeugdige zucht-naar-avon-
tuur, die hem tot zijn keuze bracht.
In ieder geval heeft hij tot 1955 per
trein, per auto en in de oorlogsjaren
zelfs per fiets in verschillende rayons
van het Amsterdamse verkoopdistrict
rondgezworven en daarbij niet alleen
veel nuttig werk voor Heineken ge
daan, maar ook een enorme bunker-
voorraad aangelegd van praktische
commerciële ervaring, die hem in
1955 de aangewezen man maakte om
de heer Bolhoven in diens te omvang
rijk geworden taak te assisteren. Kort
daarna kwam de definitieve organi
satie van de commerciële dienst tot
stand, waarin de heer Vunderink als
districtsverkoopleider de plaats vond,
die hij tot 1966 met zoveel talent be
kleedde. Daarna belastte hij zich met
bijzondere opdrachten en opleiding
van jonge krachten. Nog kort gele
den volgde zijn benoeming tot alge
meen procuratiehouder.
Het is altijd moeilijk een gewaar
deerde medewerker ten overstaan van
diens relaties, die ook onze relaties
zijn (de lezers van dit blad), bij zijn
vertrek een „nawoord" mee te geven.
Wij kiezen onze medewerkers uiter
aard in de hoop en in het vertrou
wen, dat zij hun taak in goede samen
werking met ons interne team en ook
met talloze externe partners als agen
ten, afnemers, autoriteiten, e.a. zullen
vervullen. Wij hebben het voor ons
prettige gevoel, dat wij hierin wat de
heer Vunderink betreft ten volle ge
slaagd zijn. Hij was brouwerijman
in hart en nieren. Hij had stijl! Hij
slaagde erin om zelfs op bijna-pen-
sioengerechtigde-leeftijd, een merk-
waardig jong, fris, progressief stem
pel op zijn werk te drukken. Hij was
niet bedrijfsblind, niet eenzijdig in
zijn belangstelling. Hij verstond de
kunst van het leven; daarvan getuigt
zijn huis aan de Vecht. Hij trok zijn
sporen even enthousiast in de win
terse sneeuw van de Seiseralm als op
het zomerse water van Loosdrecht.
Maar hij vocht ook als het nodig was
voor een afnemer, voor een agent en
niet in de laatste plaats voor zijn
directe medewerkers, wier pleitbezor
ger hij ook was in de ondernemings
raad.
Wij zullen de heer Vunderink missen
in onze stafvergaderingen, bij het
opbouwen van ons beleid en in tal
loze andere dingen, waarin zijn ken
nis, kunde en ervaring van zo grote
waarde zijn gebleken. Wij wensen
hem een spoedig volledig herstel toe
en dan nog vele jaren van welver
diende rust!
Op 31 december j.l. ging de heer
E. H. C. B. Verbiest na een dienst
verband van 40 jaar en 2 maanden
bij onze brouwerij met pensioen. Al
die jaren heeft hij de brouwerij ver
tegenwoordigd in een snel verande
rende maatschappij.
Zijn loopbaan bij Heineken was niet
altijd gemakkelijk. Het treden in de
voetsporen van een beroemde vader
is een van de meest ondankbare taken
waarvoor een mens gesteld kan wor
den. De omgeving staat immers altijd
klaar om vergelijkingen te maken,
zonder daarbij de veranderende om
standigheden in aanmerking te ne
men.
De heer Verbiest sr. reed rond in een
auto met chauffeur en liet, steeds
wanneer hij de provincie bezocht, de
klanten tevoren weten dat zij hun
problemen aan hem konden voorleg
gen in een plaatselijk restaurant of
hotel, waar hij op een aangeduid tijd
stip beschikbaar zou zijn.
Zijn zoon daarentegen maakte ge
bruik van het openbaar vervoer en
bezocht zelf de klanten. Wie deze
vergelijkingen maakt, vermeldt meest
al niet, dat de depressie van de jaren
rond 1930 deze beelden scheidt. Van
de problemen, waarvoor menige kof
fiehuishouder en via hem de brouwerij
gesteld werd, getuigden de vele inven-
