Richard van Steenbergen (37) UITRUIL doet als taakteammedewerker Customer Support Control (Zoeterwoude) zijn uiterste best het Heineken-bier op tijd bij de klant te krijgen, maar profiteert privé nauwelijks van de prijzenslag. Om samen tot een oplossing te komen, is uitruil nodig. De een geeft dit, de ander dat. Of zoals Toon het noemt 'je moet alletwee een veer laten'. Maar zolang beide partijen dat weten, is het geen probleem, vinden de onderhandelaars. Al geeft Hans aan dat er in eco nomisch slechte tijden 'minder uitruilmechanismes' zijn. "Bij Heineken is alles tot in het uitzonderlijke goed geregeld. We hebben een rijke historie. Alles wat er te verzinnen valt, hebben we in de CAO zitten. Maar de marktsituatie geeft reden tot zorg. We zullen dus moeten aanpassen, willen we over tien jaar nog steeds gezond zijn. Als ik dat zeg, krijg ik geen applaus. Maar het moet wel." Er kan daardoor meer druk op de onderhandelingen komen te liggen. Toch moet het uitgangspunt blijven om gezamenlijk tot een betere werksituatie te komen. Hans: "Zo'n CAO is niet alleen een tijdrovend, intern proces. Je legt ook de randvoor waarden neer waardoor productie en commercie beter kunnen draaien. En daar hebben we met z'n allen wat aan."» "Door de supermarktoorlog is het op de werkvloer meer hollen en stilstaan geworden. Als supermarkten een actie hebben, moet wij meer ritten uitzetten. Consumenten halen dan vaak een grotere voor raad. Zo kunnen ze wat langer vooruit. Zelf profiteer ik nauwelijks van de prijzenslag, maar dat ligt echt aan mijzelf. Ik doe nog steeds mijn bood schappen bij de Albert Heijn omdat dat nu eenmaal de dichtstbijzijnde supermarkt is. Of beter gezegd: mijn vrouw doet daar boodschappen. Zij werkt 36 uur per week en is dinsdags altijd thuis. Op deze dag doet ze inkopen, zodat we in het weekend sa men wat leuks kunnen doen. Als ik boodschappen doe, ge beurt dat altijd op ooghoogte. Pindakaas is pindakaas. Ik ben niet bepaald prijsbewust. Ik ben geen zwartkijker, maar die prijzenslag is natuurlijk wel zorgwekkend voor een bedrijf als Heineken. Wij mer ken dat de consument niet meer zo merktrouw is en dus sneller voor een goedkoper kratje gaat. Ik vrees dat als ze eenmaal gewend zijn dat een krat acht euro kost, ze ook niet meer bereid zijn er meer voor te betalen." Heineken nl mag azine [21]

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Heineken NL Magazine | 2005 | | pagina 21