van (h)erkenning
Jubileum Henk van Stokhem
Ondernemingsraad
Zoeterwoude
8
De redactie: Karin Jansen (Brouwen) tst. 6321, Manon van
Veenendaal (Verpakken) tst. 7216, Carola Verkerk (Interne Dienst
Bedrijf/BTD-UC) tst. 6452.
Eindredactie: Limona Tekst.
Redactieadres BK 3.37, Z/Wou. Tst. 7074.
E-mailadres: Leven in de Brouwerij. BrowseHuis: Heineken Nederland
Organisatie - Heineken Nederland Supply - Leven in de Brouwerij.
De inleverdatum Het volgende nummer van Leven in de Brouwerij
verschijnt 8 februari 2005. Teksten en foto's kunnen tot en met vrijdag
28 januari worden ingeleverd.
Op woensdag 12 januari hebben we geza
menlijk het 25-jarig dienstjubileum van
Henk van Stokhem gevierd. Henk is op 1
januari 1980 begonnen als vorkheftruck
chauffeur bij het toenmalige M.I.T. en heeft
daarbij zowel bij Export als bij Binnenland
gewerkt. Vanaf mei 2004 toonde Henk,
met nog vier andere DCS-collega's, zijn
creatieve geest op de DCS-tapstangenwis-
sellijn, alwaar ons fustenpark van nieuwe
tapstangen wordt voorzien. In het bijzijn
van deze collega's en de monteurs van de
DCS-garage, speldde Charlie Rabelink de
bijbehorende versierselen op.
Joop Dol
Stel je eens voor: je rijdt al jaren met een collega mee naar
werk. Een stevige tocht dwars door de Randstad. Meestal laatje
de ander rijden omdat hij dat graag doet en - je geeft het
eerlijk toe - omdat hij veel beter rijdt dan jij. Op een dag onthult
hij zijn vreselijke geheim: hij heeft geen rijbewijs! Nooit aan
lessen begonnen, op vakantie in Brazilië wat geoefend, in
Nederland gewoon gaan rijden en tot nu toe nooit gepakt.
Hoe reageer je dan? Weiger je voortaan mee te rijden uit angst
voor ongelukken? Vraag je hem bezorgd of hij zijn levensverze
kering geregeld heeft? Vind je dat hij zo snel mogelijk zijn
theorie moet halen?
Begrijp me niet verkeerd, ik pleit niet voor ontduiking van de
wet of voor anarchie op de snelweg. Ik wil alleen iets over oplei
den kwijt. Iets dat me al een tijdje dwars zit.
Als opleiden ter sprake komt, hoor je vaak twee typen woord
voerders boven de meute uitkomen. Ik noem ze 'de fundamen
talisten' en 'de zakkenvullers'. De eerste groep roept: "Niet
zeuren, hup, de schoolbank in! Zo heb ik mijn vak ook moeten
leren en zo hoort het!" De tweede groep roept: "Hup, de
schoolbank in en betalen, want het is niet niks wat ik jou ga
leren!" Maar zijn er nog mensen die durven roepen: "Kijk eerst
eens goed wat ik al aan het doen ben en kom dan pas met je
goedbedoelde adviezen!"
Stel je voor: je werkt al jaren samen met een collega op de
werkplek 'vuiler'. Als er moet worden omgebouwd, laatje dat
meestal de ander doen omdat hij dat graag doet en - je geeft
het eerlijk toe - omdat hij beter ombouwt dan jij. Op een dag
onthult hij zijn beschamende geheim: hij heeft geen WEB-
diploma! Nooit aan beroepsonderwijs begonnen, vanaf de basis
school meteen in de zaak van pa begonnen en tot nu toe nog
nooit gepakt. Hoe reageren we dan? Tja, wie zich niet blijft ont
wikkelen loopt vroeg of laat vast. Maar hebben we het dan over
de schoolbanken of over iets anders?
Misschien moeten we eerst zélf iets leren. Leren observeren
hoe iemand functioneert. Dat is niet zo eenvoudig, teamleiders
kunnen dat beamen. Het kost veel tijd en is veel moeilijker dan
een diploma in een dossier stoppen. Toch ken ik geen belangrij
ker vaardigheid dan observeren. Wie zijn collega mee wil
nemen de toekomst in, kan het beste beginnen met goed rond
kijken op de werkplek en herkennen en erkennen wat de
betreffende collega nü al doet. Ik hoop dat we naast allerlei
andere dossiers in elk geval dit dossier willen vullen.
Piet Hagenaars
OR Zoeterwoude
