No .8 Juni 1942 door in zijn openingswoord een levensgroot Amsterdam/Rotterdam- gedicïit uit ons oude clubblad zoo maar uit zijn bloote hoofd op te zeggen. Hij deed dat zelfs voortreffelijk. De heer Honig reikte de prijzen uit en had voor ieder der gelukkige winnaars (want een prijs namen alle zes de elftallen mee naar huisleen hartelijk en geestig woord. Daarna liep alles vanzelf. De bierrantsoeneering was voor dien middag opgeheven, er was muziek, er waren als altijd amateur-zangers en -zangeressen, er was ditmaal zelfs een caba- rettière Om ongeveer zes uur kwam de snert op tafel en ook dit was alweer een prettige verrassing. V/ij hadden, toen wij het pro gramma in elkaar draaiden, de snert altijd als een zwak: punt beschouwd. Nu werd het, door de voortreffelijke kwaliteit, die de koks eraan hadden weten te geven, eerder een glansnummer. Er werd dan ook behoorlijk van geschransd. Daarbij kwamen ook de tongen van diverse voorzitters weer los. Er werden alsmaar vriendelijkheden gezegd en zoo, in de beste, op- gewekste en meest vriendschappe lijke stemming, kwam het einde. Toen de laatste van de ongeveer 275 bezoekers de ijzeren trap afging, was het ongeveer half negen Dit is zeer in 't kort het verslag van een feestdag, die nog lang in onze herinnering zal blijven en die in het fees- tenrijke leven van de Sportclub H.B.M. wel altijd als een der hoogtepunten zal worden beschouwd. Het Dwaallicht No.5 is nog niet terug. 7iezzoekt er nogeens in zijn lessenaar en tusschen zijn papieren? Het sportieve gedeelte H.B.B.A. WINT DEN BEKER - DE SPORTCLUB OP DE LAATSTE PLAATS - AMSTERDAM'S VETERANEN WINNEN I Het kan zijn, dat bij de speler^s van de Sportclub H.B.M. het idee had post gevat, dat zij als gastheeren van den dag de prijzen dienden over te laten aan de andere vee. eenigingen, maar hoe het ook zi j de Sportclub eindigde in het eerste groote H.B.M.-tournooi op de laatste plaats. En, laten we het eerlijk toe geven, zij verdiende niet beter. Er werd te slap en te lauw gespeeld en dat voor de jeugdigste van de deelnemende ploègenl Tegen H.B.B.A., een elftal, dat voor een groot deel uit spelers bestond, die de veteranen- leeftijd al aardig waren genaderd, waren de onzen voortdurend een tempo ten achter. Men wachtte rustig op den bal, met het gevolg, dat hij dan door een H.B.B.A.'er prompt voor een Soortclub-neus werd weggepikt. De fighting-spirithet vuur, dat onaf scheidelijk met de jeugd verbonden heet te zijn, het ontbrak ten eenen male. Daar kwam bijdat Koelman als links half en v.Zeventer als midvoor teleur stelden, dat Gischler last kreeg van zijn knie en dat Leentvaar door de spelopvattingen van scheidsrechter Nieuwkerk zijn spel niet durfde ont plooien. Doch ook de hier niet genoem den speelden geen van allen hun beste spel. Het elftal in zfn geheel had een off-day en zoo is de nederlaag tegen het toch evenmin brillant spe lende H.B.B.A. stellig verdiend te noemen. Wij geloven niet, dat het een bijzonder fraaie wedstrijd is geweest, doch in ieder geval maakte het win nende doelpunt van H.B.B.A. door de wijze, waarop het werd gescoord - hoog opspringend kopte De Bruyn een voorzet van rechts hard in - veel goed. Dit was ongetwijfeld de mooiste goal van d en d ag! De verliezersronde tegen het Rotterdamsche kantoor was een rustig en gemoedelijk partijtje. Hier won de productiefste voorhoede en ook hier waren het de oude cracks - De Blank, -

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Het Dwaallicht | 1942 | | pagina 5