No .8
Juni 1942
door in zijn openingswoord een
levensgroot Amsterdam/Rotterdam-
gedicïit uit ons oude clubblad
zoo maar uit zijn bloote hoofd
op te zeggen. Hij deed dat zelfs
voortreffelijk.
De heer Honig reikte de
prijzen uit en had voor ieder
der gelukkige winnaars (want een
prijs namen alle zes de elftallen
mee naar huisleen hartelijk en
geestig woord.
Daarna liep alles vanzelf.
De bierrantsoeneering was voor
dien middag opgeheven, er was
muziek, er waren als altijd
amateur-zangers en -zangeressen,
er was ditmaal zelfs een caba-
rettière
Om ongeveer zes uur kwam
de snert op tafel en ook dit was
alweer een prettige verrassing.
V/ij hadden, toen wij het pro
gramma in elkaar draaiden, de
snert altijd als een zwak: punt
beschouwd. Nu werd het, door de
voortreffelijke kwaliteit, die de
koks eraan hadden weten te geven,
eerder een glansnummer. Er werd
dan ook behoorlijk van geschransd.
Daarbij kwamen ook de tongen van
diverse voorzitters weer los. Er
werden alsmaar vriendelijkheden
gezegd en zoo, in de beste, op-
gewekste en meest vriendschappe
lijke stemming, kwam het einde.
Toen de laatste van de ongeveer
275 bezoekers de ijzeren trap
afging, was het ongeveer half
negen
Dit is zeer in 't kort
het verslag van een feestdag,
die nog lang in onze herinnering
zal blijven en die in het fees-
tenrijke leven van de Sportclub
H.B.M. wel altijd als een der
hoogtepunten zal worden beschouwd.
Het Dwaallicht No.5 is nog
niet terug. 7iezzoekt er
nogeens in zijn lessenaar
en tusschen zijn papieren?
Het sportieve gedeelte
H.B.B.A. WINT DEN BEKER - DE
SPORTCLUB OP DE LAATSTE
PLAATS - AMSTERDAM'S
VETERANEN WINNEN I
Het kan zijn, dat bij de
speler^s van de Sportclub H.B.M. het
idee had post gevat, dat zij als
gastheeren van den dag de prijzen
dienden over te laten aan de andere vee.
eenigingen, maar hoe het ook zi j
de Sportclub eindigde in het eerste
groote H.B.M.-tournooi op de laatste
plaats. En, laten we het eerlijk toe
geven, zij verdiende niet beter.
Er werd te slap en te lauw gespeeld
en dat voor de jeugdigste van de
deelnemende ploègenl Tegen H.B.B.A.,
een elftal, dat voor een groot deel
uit spelers bestond, die de veteranen-
leeftijd al aardig waren genaderd,
waren de onzen voortdurend een tempo
ten achter. Men wachtte rustig op
den bal, met het gevolg, dat hij dan
door een H.B.B.A.'er prompt voor een
Soortclub-neus werd weggepikt. De
fighting-spirithet vuur, dat onaf
scheidelijk met de jeugd verbonden heet
te zijn, het ontbrak ten eenen male.
Daar kwam bijdat Koelman als links
half en v.Zeventer als midvoor teleur
stelden, dat Gischler last kreeg van
zijn knie en dat Leentvaar door de
spelopvattingen van scheidsrechter
Nieuwkerk zijn spel niet durfde ont
plooien. Doch ook de hier niet genoem
den speelden geen van allen hun beste
spel. Het elftal in zfn geheel had
een off-day en zoo is de nederlaag
tegen het toch evenmin brillant spe
lende H.B.B.A. stellig verdiend te
noemen. Wij geloven niet, dat het een
bijzonder fraaie wedstrijd is geweest,
doch in ieder geval maakte het win
nende doelpunt van H.B.B.A. door de
wijze, waarop het werd gescoord -
hoog opspringend kopte De Bruyn een
voorzet van rechts hard in - veel goed.
Dit was ongetwijfeld de mooiste goal
van d en d ag!
De verliezersronde tegen het
Rotterdamsche kantoor was een rustig
en gemoedelijk partijtje. Hier won de
productiefste voorhoede en ook hier
waren het de oude cracks - De Blank,
-