No8 HET DWAALLICHT J uni1942 er "bij zijn die een reuze werk aan hun landje hebben, die de heele boel zoowat om moeten spitten, zoo dat je den indru# krijgt dat ze be zig zijn "loopgraven" aan te leggen in plaats van een tuin te bewerken. Ook zijn er die al spoedig weer zoo veel gras op hun land hadden, dat je er voor de opruiming wel weer een koetje kon laten grazen. Mocht de grasmat naar de "Haringvlietstratere toe, nog eens verstevigd moeten wor den, zooiets van plaveien met stee- nen, laten ze gerust naar die knaper stappen, die zulke mooie hopen stee- nen op hun land hebben liggen, dat ze er gevoegelijk een bordje met: Afd: Bestratingen bij hadden kunnen zetten. Je bent trots op het geen er al in den grond zit en aan familie en kennissen vertel je zoo nu en dan eens: "Zooveel vierkante Mr. aardappelen heb ik er al in staan en zooveel bruine boonen, enz, enz". De familie is Zondag komen kijken en vond het "een mooi stukje grond", "groot, kleiachtig", enfin, dat viel ze wel mee. Alleen viel hei tegen dat er nog niet wat boven stond, dat het nog zoo'n kale boel was. Ik werd er bijna verlegen mee, want ja, je kunt natuurlijk niet zien, staat het er in of staat het er niet in. Ik had de aardappeltjes en bruine boontjes wel willen vragen of ze niet eventjes boven wilde ko men om zich eens te laten zien, ter versterking van den indruk der "kijkers", dat er voor "gewerkt" is geworden. Maar, ja, dat ging natuur lijk niet en moeten we maar wachten tot over 'n paar weken de boel boven den grond is. M'n buurman echter, kreeg een huldigend woord over z'n "mooie kroppen sla, die al zoo groot waren". Ik keek meesmuilend toe, die kroppen waren mij bijna te mooi, het leken wel kroppen van de groentenman die je er 's morgens in kan zetten en 's middags zoo mee naar huis kan nemen om meteen te eten. Maar deze onedele gedachten houd ik voor me zelf en zal niemand ooit weten. Trouwens ik zelf heb geen sla gezet, gelukkig maar. Vroeger had ik bijna wel gewild dat het nooit regende, want regen beteekende niet fietsen, niet zwem men, niet naar buiten. Maar nu, nu ik een landje heb, ja, ik ben wel veranderd, ik snak naar regen. Want het is hard noodig voor ons en iedereen die zoo'n landje beploe- tert. Vroeger zei de boer, waar ik altijd zwem aan den Amstel, Jongen, het heeft nu zoo'n tijd geregend, maar wil je wel gelooven, de grond kan zooveel hebben, dat het nog niet genoeg is". En terwijl ik dacht dat alles wel "drijf" zou zijn. Dus, wachten we op de regen, trouwens daarna wordt het toch mooi v/eer, want het spreekwoord zegt: "Na regen, komt zonneschijn." Eens zal dat ook gelden voor ons allen, als we geen tuin meer noodig zullen hebben. Als je weer vrij bent om het te doen uit "liefhebbe rij" en niet uit "nooddruft". En laten we hopen dat het spoedig z<5<5 zal zijn. Bolle. GOEDE ïL-AD VOOR "BOLLE". Laat uw kinderen medeweqken AAN OEN PRODUCTIESLAG. EfS OEEfT ZE ONDER DOSKUNOlOe LEIDING ETEN TUINTJE. (Polygoon-Seym) - IO -

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Het Dwaallicht | 1942 | | pagina 11