I
No .5
HET DWAALLICHT
Februari 1942
zou zijn doodgevroren indien
hij niet juist bijtijds was ont
dekt, zoo iemand heeft teveel
van zijn corpus gevergd. Wat
het schaatsmateriaal betreft,
zoowel Hitman, Mr.Bierman als
Vunderink hebben den tocht vol
bracht op Friesche doorloopers.
Munderink had daar nooit op ge
staan en was den laat sten tijd
hockey-schaatsen gewend, ne
schaatsen, waarop hij zijn 200
K.M. reed, had hij twee dagen
tevoren gekocht» Ben brutaal
stukje werk, dat zijn presta
tie nog verhoogt, maar hem
tevens dicht bij de groep der
roekeloozen brengtI
HET US
Over de kwaliteit van het
ijs luidde het oordeel der
deelnemers niet onverdeeld
gunstig. Er waren stukken,
zooals het Slotermeer, die
prachtig waren en waar het
rijden een intens genot was,
vooral ook omdat de toen nog
stevige wind de rijdersmet een
vaart over de wijde vlakte
blies. In de omgeving van de
dorpen en steden was het ijs
echter slecht en volkomen af
gereden. net traject Dokkum-
Leeuwarden, dat blijkbaar nog
laat was stukgevaren, spande
in dat opzicht de kroon en
vooral de laatste kilometers
vóór Leeuwarden, waar scheuren
waren, die men geen scheuren
meer kon noemen doch decime
ters breede kuilen, dat laat
ste stuk v/as met 200 K.M. in
de knieën eenw are beproeving.
EEN GENOEGEN? JAl1
Toen wij al die elfsteden-
verhalen in de krant hadden ge
lezen, hebben wij ons weieens
afgevraagd, of zoo'n tocht voor
de duizenden deelnemers nu wel
een genoegen was. ue H.B.M.ers
verklaarden enthousiast, dat
dit wel degelijk het geval was,
doch niet in den zin van een
schaatsentochtje van een kilometer
of dertig op mooi ijs en in een
rustig tempo, waarbij men alle
aandacht kan wijden aai het prach
tige v/ int er lands chap, en aan het
deinende rythme van van een inspan-
ningsloozen slag. Zulke momenten
waren bij dezen tocht betrekkei ijk
zeldzaam. Het wedstrijd-karakter
overheerscht teveel, ook bij de
toer-rijdersnet is voor een
groot deel kilometer-vreten met den
neus op het ijs en spaarzaam zijn
de oogenblikken, dat men zich op
richt om aan het Briesche winter
land de bewonderende aandacht te
schenken, die het zoor uimschoots
verdient. Maar toch is ook dat
wedstrijd-element buitengewoon
aantrekkelijk met zijn vreugde over
een vlot-gereden traject, zijn
inspanning om verloren tijd in te
halen. Groot is de bewondering,
die men m*et hebben voor de wedstrijd
rijders, waarvan de winnaar het
heele traject aflegde in 8j| uur,
d.i. met een gemiddelde snelheid van
bijna 23 K.M. per uurl Hierin zijn
de rusten, het oponthoud bij de
contrdleposten, het overstappen
enz. inbegrepen, zoodat er momenten
moeten hebben bestaan, dat deze ijs
vogels met een snelheid van 50 K.M
p.u. voortvlogenl net is daarbij
volgens onze "ooggetuigen" niet
alleen aan het noodlottig misverstand
in Ijlst te danken, dat de Brie zen
zich zoo prachtig klasseerden, zeld
zaam is het, zooals die Friezen
kunnen rijden, ook bij de toeristen.
HULDEI
Maar vlak ook onze Hollanders
niet uit en wees met ons als lid
van de sportclub H.B.M. trotsch op
het drietal, dat wij hier zoo wel
verdiend in het zonlicht, of liever
in het Dwaallicht hebben gezet.
Alle huldeheerenl
s
6-
