ALS HET WINTER IS... door P.Raayen No.ö <Jir<p: -^POGTC LU& 0 H-3>"7. £?eP, O.VArapeqTZwaai Ik sta voor één van de ramen van ons kantoor aan het Weteringplantsoen en staar naar buiten, uit de mistige dampkring stijgen voor mij op de con touren van onze ouwe trouwe brouwerij gehuld in zilveren sneeuwwade, ter wijl de met wit dons afgezette boomen het geheel verlevendigen en de lange schoorsteen als het ware de achter grond vormt van het geheel, net is een fraai wintersch gezicht, zoo juist weergegeven op bijgaande, door noos van der zwaai vervaardigde tee- kening. ik bepeins onwillekeurig de geneugten, die nu voor een liefheb ber te genieten zijn... ue kade vol met stevig ijs, dat beteekent zeker watl ue elfstedentocht bijvoorbeeld. Ue rijders, bonken spieren, stalen longen. zij beklauwen het ijs met machtige slagen; zij zien niets van het winterschoon. voort, steeds maar voortl Eén doel slechts, de eer van dit groote nationale gebeuren bin nen te halen, ue beulen van het ijsl ue tochtrijdersdie zonder gekke overhaasting de 200 K.M. ijs onder zich zienwegglijden, met vaak tra jecten met woestijn-accomodatie Een monsterrit in 't kwadraat, doch qua sport van hoog gehalte, uaar- naast de sneeuw, ue kinderen sullen hun baantje en geven imitatie-bob- slee-vertooningen. ue sneeuwbal oorlog viert hoogtij, doch er is verandering gekomen in de strategie Brulde de jeugd vroeger: een hoedf een hoed!thans bekogelt men elkan der. Waarschijnlijk teveel aanbod! Ue sneeuwpoppen verschijnen in massa's en het is opmerkelijk, hoe veel er de gelijkenis vertoonen met één der meest inpopulaire menschen van dezen tijd. ja, de winter is mooi! Maar ik moet naar huis. Ik tracht een tram te pakken te krijgen en zie mij plotseling als le-re nd aanhangsel van d at voertuig fungeeren Treintje naar Nieuwer-Amste1. geen sprake van! je doet flink, denkt, dat je in training bent voor de Marathon en neemt de kuierlatten.. Thuis gekomen haal je als goed huis vader kolen, je sopt door de dikke sneeuwmassa naar het tuinhuis en imiteert terugkomend Anna Pawlowa in haar onsterfelijke stervende Zwaan, iets, wat je niet gelukt. Je ploft in de sneeuw, de kit maakt 'n salto en de sleutel vliegt ins ülaue hinein en is verder onvind baar... 's Morgens blijkt het heilige der heiligen, waar zelfs een js.eizer zijn knieen pleegt te buigen, niet te functionneeren. Wat, heb ik mijn aftap-plichten niet volbracht? Ja zeker, maar de buitenleiding is be- vrotenl Pang, een binnenleiding ge sprongen! Dweilen, foeteren, geen water! Ten slotte ga ik de deur uit in zeer opgewekte stemming en sul op dat gedeelte waar mijn rug ein digt het tuinstraatje uitl Begin maar weer aan mijn trainingsloop en tramworsteling... j~a, de winter is prachtig, maar de ongemakken, daar aan verwant, zeer onhebbelijk... Eén troost is er: Wij behoeven bin nenshuis geen vrees voor koude te hebben. ue exhorbitante hoeveelheid

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Het Dwaallicht | 1942 | | pagina 2