- 5 - Zevende Serie, No.l Ha BM-CLUBNIEUWS September 1941 Vierde Tenniscommunicjué GEEN GESPRONGEN RACKETS, GEEN ZOEKGERAAKTE BALLEN, GEEN VERDRONKEN_TENNISSERS Uziet; van het tennisfront geen nieuws. Geen gesloten seizoen, geen materi aalgebrek en toch geen tennis. De afgeloopen maand is voor ons, tennis sers, alles behalve gunstig geweest. Af en toe heeft een enkele van ons zich nog weieens een keer naar de tennisbaan gewaagd, maar dan waren en na waren deze een minuut er soms geen ballen, er wel, dan kon men, of tien geslagen te hebben, zijn biezen wel weer pakken, omdat Plu- vius weer eens een gulle bui kreeg en goed wou maken, wat hij den men- schen in Juni tekort had gedaan. En daar kan het tennismateriaal nu eenmaal niet tegen,, Bij een partij tje voetbal deert zoo'n buitje niet en ben je alleen afhankelijk van deri-I^ geen, die het terrein keurt. Wij keuren zelf onze baan en ligt er ook maar een klein plasje op, dan i tennissen taboe. De teerbesnaarde rackets (van do zielen nog maar niet eens gesproken) kunnen daar absoluut niet tegen. De snaren worden n.l. gemaakt van kattendarmen en wanneer die snaren nat worden, dan springen ze door de hooge spanning, Zet U Uw kat maar eens in den. regen; moet U opletten, hoe gauw zij de bee nen neemt en een droog plaatsje zoekt en nu staan haar darmen niet eens onder zoo'n hooge spanning... En wij zijn er ook uitstekend in geslaagd om alles, wat maar leek op een duffe kantoorsfeer uit onze avonden te bannen, wat natuurlijk ook voor een groot gedeelte aan de dames te danken is0 Ik ben er dan ook van overtuigd, dat alle spelers en speelsters, die dit jaar van de partij waren, het volgende seizoen, buitengewone omstandigheden voorbe houden, weer zullen meedoen. En den nog-niet-tennissers kan ik op grond van de prettige ervaringen van dit seizoen met een gerust geweten zeggen; "Ik kan het U van harte aanbevelenS" Gé Laatste "lied van de maand" AFSCHEID VAN 'T CLUBBLAD Rust zacht, mijn dierbaar geesteskind je altijd zeer bemind In heel je korte leven. En 'k heb mijn oogen rood geschreid Van louter lamme narigheid Nu jij de geest moet geven... Jij Der werd geboren, toen de nood Sportclub H.B.M. was groot; Da's nu zes jaar geleden. Sindsdien heb jij mat blijde Het wel en wee van H.B.M. Verkondigd aan haar leden... stem Ik moet eigenlijk een beetje tragischer schrijven, aangezien dit stukje noodgedwongen als afscheid moet dienen. Niet, omdat wij van de tennissport reeds afscheid gaan nemen, o nee, wij hebben nog een maand voor den boeg, waarin wij' hopen beter weer te treffen om ons beste beentje nogeens voor te zetteri,Hoog boven want het is met de tennissers net als met de klok, als ze niet ge regeld opgewonden worden, raken ze Het was niet steeds<#een symphonie Van hoogverheven poëzie; Er waren dissonanten. Maar de bedoeling van jouw taal Die snapten we toch allemaal, Tot zelfs Geert W.zijn tante 1 In tijden van verduistering, Van ideaal-ontluistering je stem nog klinken. vogel, die zijn lied 5t slagveld hooren liet, Terwijl de dooden zinken... Bleef toch Je was een >n, van slag af. Maar er loopen akelige geruchten, dat het clubblad zou moe-» ten^sneuvelen op het papier-bezui- nigings-slagveld en daarom wil ik mijn afscheidswoord schrijven voor dat het te laat is. Welnu dan, wij kunnen van het zijn einde naderende tennis-seizoen niet anders spreken dan van een prettigen sporttijd, waarin steeds een goede verstandhouding heerschte tusschen spelers en speelsters onderling. Geen gemopper over te lang zitten en te weinig spelen. Je was het dat overal Tot waar de Van hen, die Straks in he Hun laatste zijn zorgelooze kind, >eelgoed vindt, tappen dreunen heden sterk en groot, t aanzicht van den dood klachten kreunen. Vaarwel, je Dat niet Ik mie je Want och, En k heb In heel je taak is opgeschort, e lang je rustpoos word' toch wel even, je bent mijn geesteskind je altijd zeer bemind korte leven. vdz

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Sportclub H.B.M. Clubnieuws | 1941 | | pagina 5