Zevende Serie No.l.
H.B.M.CLUBNIEUWS
September 194-1.
REGMVACANTIE
Krijgt iedereen het weer, dat hij verdient?
't Is heel triestig, als het zoo
regent.in je vacantie. Ik kan veel
hebben. De zon kan niet altijd schij
nen en ik wensch ook niet het onder
ste uit de kan. Maar ook niet het on
derste uit de regenkan] Ik hou van
variaties regen - zonneschijn - zon
neschijn - regen.Maar ik hou niet
van een veertien dagen durende vari
atie op één themas op het thema re
gen. Daar kan zelfs mijn lankmoedig
gestel niet tegea.
Hoe interessant die variaties op
zichzelf ook mogen zijns Ik heb re
gens gezien, die als domme druppels
water, zoo rechttoe, rechtaan uit
den hemel kwamen vallen; ik heb ook
regens in wilde vlagen over akelig
natte, grijze rivieren zien zwiepen;
ik heb gefietst in motregentjes
',!die zoo erg niet waren", totdat
mijn broekspijpen als klamme, vor
meloos gekreukelde lappen om mijn
boenen zwabberden ik heb onder af
dakjes staan kijken naar regens, die
pokkeputjes teekenden in de plassen
en naar andere regens, die poppetjes
lieten dansen op straat....
Ik heb in mijn ontembare zucht
naar vacantievermaak onder het eene
afdakje takjes in de goot gegooid,
om die er bij het volgende afdakje -
stroomafwaarts - weer uit te visschen
Ik heb behalve onder afdakjes nog ge
scholen ondor hooge hoornen, totdat
die door begonnen te druppelen. Ik
heb ook beschutting gezocht in het
struikgewas, waar je behalve nat nog
vies werd bovendien.
Ik heb plassen veroorzaakt onder
do kapstokken van tallooze boerenge-
lagkamers. Ik heb deftig gerokte
obers misprijzend zien kijken naar
mijn verregend uiterlijk en ik heb
mij in oneindige variaties van mee
warigheid hooren toevoegen; "Wadde—
weer, hë?"totdat ik er helsch van
werd en tegen iedereen ging zeggen,
dat dat nu juist het weer was,
waar ik zoo gek op was
Ook was het zielig, dat ik
met strenge matigheidsvoornemens
van huis ben gegaan en tenslotte het
verwijt moest hooren, dat ik in mijn
natte baloorigheid de dranken-dis
tributie saboteerde] Toen heb ik
surrogaat-koffie, surrogaat-thee en
surrogaat-limonade gedronken, maar
dat was als water en ik kon geen wa
ter meer zien. In mijn intens ver
langen naar een droog plekje ben ik
toen voor het eerst sinds langen
tijd in een bioscoop gekropen, waar
men de kieschheid had mij eon film
voor te draaien over de natte moeson
op Malakka. Ik deed, verbeten over
zooveel ironie des noodlots, mijn
oogen dicht en tastte bij gebrek aan
andere bezigheid in het donker mijn
klamme beenen, mijn eigen beenen, af,
op zoek naar de eerste symptomen
van de rheumatiek, die mij na zoo
veel vochts onherroepelijk te wach
ten stond.
s Avonds ontdekte ik be
halve de rheumatiek ook nog een ver
dachte verkoudheids-kriebeling in
mijn keel. Een goed toerist behoort
op alios gewapend te zijn, doch naar
mijn Wybertjes zoekend in de wijde
uimte van mijn fietstasch, vond ik
niet anders dan een doosje anti-zonne-
brand-crême.
En dat doosje was het, dat
de buurvrouw van de overkant in haar
kamer vond, toen ze, opgeschrikt door
het gerinkel van haar brekende ven
sterruit, naar boven snelde om te
zien, welke ramp er was geschied.
Zelfbeheersching?
Er zijn tenslotte grenzen!
vdz
TE KOOP GEVRAAGD
Ten'behoeve van nieuwe sportbeoefenaars vragen wij gebruikt
VOETBAL- EN SCHERM-MATERIAAL
Aanbiedingen met prijsopgave aan den Secretaris.
