1
DjLhinsZzate?dag'30
x i
J
0VH0imf1,4ImJn MB^JEf®_BÏSTAAN - BS SCHAGERLAMT
HOUNx oTAND - ROMANTIEK EN NIEUWE ZAKELIJKHEID.
Zesde Serie, No.3
HcE)M-CLU3NIEUWS
December. 1940
2e Klasse B
t/m 30 November 194C
Amst-
leven
Ass-
cass
HBM
Oce~
- aan
KMVZ
Neder
land
SVB
Tv/.
■Bank
Amstleven
X
4-3
6-4
0-1
5-0
Asscass
X
1-1
2-3
3-3
1-4
H o BM
0-4
X
3-1
7-1
3-4
Oceaan
4-0
4-1
1-1
1-1
Kr-M.V *Zo
4-3
i 2-3
4-4
X
6-4
4-3
Nederlanders
2-5
1-6
4-7
X
2-2
i vB
5-5
X
Twentsehe Bank
5-l|
i
1-0
I
Ne velden
Als een groene krans liggen de
Amsterdamsche voetbalvelden om de arii-
ze hoofdstad. Er zijn er vele en veler
lei. Er zijn er, zooals het H.B.Mo•-
veld, die 10, 15 jaar geleden nog op
gingen in de groote, dicht bij de
stadskern beginnende groene vlakte en
die thans als een oase liggen in een
woestijn van huizen en zand. Dat zijn
de volhouders, de taaie, de helden
onder de veldenl Zij hebben de groote
huizenblokken meter voor meter naar
zich toe zien schuiven; zij hebben zich
^ïen insluiten door de lange steenen
muren, steeds nieuwe rijen vensters
hebben hun begeerige blikken op hen
gericht; gezellige boerderijtjes, die
nan oude, vertrouwde buren waren,j zijn
gesloopt; langs hun flanken heeft men
de dijken gelegd en steeds dichterbij
komen ae polypen-armen van de zandzui-
gero, die bun grauwe water braken in de
door die dijken gevormde vakkens de
prélude tot de bebouwing.
-^e "beetjes", die men op die
oude velden vindt, zijn meestal scha
mel en op het bouwvallige af. De ver-
eenigmgen willen geen kosten maken
op het sterfhuis en daarom is er geen
stroomend water, zijn er geen douches.
Maar die velden hebben de
van,hun heldhaftigen, taaien
otrijdtegen de overmacht, tegen de
~tad, Door de omsingeling met steeds
lotan ei? dijken worden ze stee-
moeilijker bereikbar
.r, maar zij geven
zich niet over en de voetballers blij
ven hun trouw. Tot het grauwe zand
ook die velden zal overdekken...
Maar dan zijn er andere!
Dat zijn geen velden meer, dat zijn
terreinen. Voorland, of Velserweg
of Buikslotermeerdijk, zooveelste
complex, zooveelste terrein, links
achteraan. Als de velden van een
schaakbord liggen ze naast elkaar.
Keurige, rechte weggetjes verbinden
ze en overal staan wegwijzertjes,
wegwijzertjes, die aan grafkruison
doen denken» Wat hier begraven ligt,
is een deel van de romantiek van
het voetballevende romantiek van
het "eigen terrein", dat modderig
kon zijn en hobbelig soms, waar je
je moest wasschen met slootwater,
waarvan je niet wist of je or schoo
ner of vuiler van werd, maar toch
het terrein, waar je thuis was,
je "home"»
Er zijn natuurlijk ook in
kantoer voetballeringen "eigen ter
reinen", die veel mooier zijn dan
het onze, wij denken b.v. aan het
fantastisch mooie Twcntsche Bonk-
terrcin met zijn prachtige a.ccomo-
datie, aan de terreinen van den
Zuidelijken Wandelweg, aan het
Olympiaplein. Maar toch missen al
die terreinen iets van de intimiteit,
van het werkelijk eigene» Bij de
T>Bi zijn het de hockeyspelende
veulens, over wier sticks je al
4 -
V
i
