SPORTCLUB H. B. M,
Opgericht 1 Maart 1920
Beschermheer: Dr. H.P.Heineken
5de Serie,No.4
CLUBNIEUWS
Januari 1940
OUDEJAARS OVERPEINZINGEN
Laat krijgen en schanden, en roven en branden,
Verwoesten, verwoesten de landen;
Laat komen de donder, de stormen, de stroomen,
Wat schaadt het, wat schaadt het den vrome?
Twee en een halve eeuw kan het ongeveer geleden zijn, dat Jan Luyken
bovenstaande regels schreef, waarin zoo treffend de geesteshouding van
den zeventiende-eeuwschen mensc-h tot uiting komt: streng Calvinistisch,
rustig en onkwetsbaar achter zijn onwankelbaar geloof en zijn grenzen-
loos vertrouwen in de machten, die hij ock in donkere tijden boven zich
en naast zich weet.
Tweehcnderdvijftig maal is sindsdien "Oud en
Nieuw" gevierd. Er waren feesten bij van de rijke Amsterdamsche koop
lieden, aan tafels, buigend onder de vracht van uitgelezen spijzen en
dranken. Er kwam ook een tijd, dat de welvaart, de basis van deze roem
ruchte eet- en drinkpartijen, teniet was gegaan en op stille Oudejaars
avonden Moeders dachten aan hun zonen, die in Rusland in het leger van
Napoleon streden,Weer later, in de roes van de herwonnen onafhankelijk
heid en economischen vooruitgang, citeerde men brallende gedichten van
Zocher en Feith over de grootheid des Vaderlands. En 25 jaar geleden
lieten de kinderen op Oudejaarsavond hun vuurwerk zwijgen om te luiste
ren naar het doffe dreunen der kanonnen, dat van de Belgische grens tot
ver in ons land doordrong»
Thans zullen wij op Oudejaarsavond opnieuw den
ken aan millioenen mannen, die op vele, vela punten van onze gekwelde
aarde in de loopgraven liggen, die als reptielen voortschuiven door
modder en sneeuw, of hoog in de lucht in een geperfectionneerd moord
werktuig kampen en gokken om het leven van zichzelf en van anderen.
Wij zullen denken aan hen-, die op zee ronddobberen op drijvende forten
of op kleine koopvaarders, waarmede zij hun brood moeten verdienen
onder voortdurende bedreiging van zichtbare of onzichtbare vijanden.
En wij zullen ons er niet over verwonderen,
dat het rotsvaste vertrouwen en het fanatieke geloof van Jan Luyken's
tijd bij onze generaties niet meer gloeit. Wij zullen misschien grimmig
lachend een kleine recapitulatie maken van den waanzin van het afgeloo-
pen jaar, van de rechtsverkrachtingen en huichelarijen van de grooten
der aarde, van de mocrden-in-het-groat en de diefstallen-in-het-kwadraat,
van de vernielingen van kostbare cultuurgoederen en van de namen der
dwazen, die dit alles bedreveno
Dan zal er rond de feestelijke tafel even een
stilte zijn, waarin de twaalf slagen zullen vallen als een bevrijding.
En vervolgens zullen wij doen,,, wat wij alle jaren deden: Wij zullen
het glas heffen en elkaar veel heil en zegen wensbhen in het nieuwe jaar.
Het heil, dat verder weg lijkt dan ooit en de
zegen, waarin het steeds moeilijker is te gelooven»..
vdz