plechtig en onherroepelijk voorgenomen»
Het was zoo koud. De wind blies dwars door je winterjas en
Vermeulen dribbelde kleumend in zijn goal heen en weer. Het veld was
als een natte spons van regen en gesmolten sneeuw en wij dronken in
de rust onze thee met allebei onze handen rond de verwarmende kom»
En tbch waren ze er, de schattenI De vette klei greep kledde
rend om hun sierlijke pumps, die twee fijne, maar ijskoude voetjes
herbergden. Boven die pumps zijden kousen en je hart bloedt als je
eraan denkt hoe fel, hoe onbarmhartig en venijnig de waterkoude noor-
derwind de slanke inhoud van die kousen omspeelde. De gezichtjes wa
ren weggedoken in hooge mantelkragen en geen Coty of Houbigant of
andere riekende kalkstoffen waren in staat het glinmen der snuivende
neusjes te vermoffelen»
Haar zij bleven op hun post en zonden zonder mankeeren hun
draadlooza aanmoedigingen uit naar diengene der ploeterende jonge
lingen op het veld, met wien zij met teedere banden zoo inniglijk
waren verbonden. En de jongeling kéék en sprong met nieuwe energie
op den bal; de jongeling hoorde en spurtte, dat de klonters klei
zijn tegenstanders om de ooren vlogen» En ondanks alle kou en nattig
heid sloeg dat vuur van enthousiasme over op de anderen en H.B.M»
speelde, speelde.....
Zoo deden zij, en zoo doen zij al vrijwel het heele seizoen,
hun zegenrijk werk, de drie gratiën van de H.B.M» Als na afloop van
den strijd de ploeg verzameld is om de één of andere gezellige tafel,
het mansvolk in een dikke, vette pils hapt en zij, de drie, elegant
aan hun koffie of glaasje met gekleurd vocht nippen, dan kruisen
elkaar dankbare blikken. En zij hebben het verdiendl
Wij kennen de huilende horden in de groote stadions: wij
kennen tierende rijen, in hun Zondagsche pakkie hangende over het
IJzerdraad van dorpsche voetbalveldjes. Maar onze drie grati'ïi»
eenzaam en verloren in de wijde, koude vlakten van de I'eer, legend
tegen een wankele goalpaal, vechtend met een weerbarstige paraplu
of samenhokkend onder een gammel, lekkend afdakje, onze drie gratiën
zeg ik, zijn daar mijlenver boven verheven. En al zullen ze later als
♦fïSJhuisvrouwen wel anders kikken wanneer Paultje of Jantje hun
&txjfbemodderd voetbalzwikkie op de Zaterdags geschrobde vloer depo
neert, nü zijn ze voor ons nog de muzen, speciaal nedergedaald uit
ae hemelsche oorden der warme kachels om uit pure liefde de voetbal-
Kuiten van onze dierbare jeugd te be-inspireeren.
Ik weet, dat dit een beeldspraak is om Charivarius de haren
w™fï?eTt-,d?en.fi'}zen» mar kunt u S01ils koud en onberoerd, blijven
anneer U plotseling tot de ontdekking komt, dat er nog Isoldes
bestaan, die zich 's Zaterdagsmiddags constant voor hun Tristannetjes
staan op te offeren?
v. Büjf ons trouw, dierbare driestar, en ik beloof jullie,
v W8 no® eens een keer uit de Schagerlaan worden weggejaagd
|ons huurcontract is weer voor een jaar verlengd) dat we dan een
en met een overdekte tribune met fauteuils en een groote
theepot en centrale verwarming.
Wanneer ik het althans met* ien penningmees ter eens kan worden#
vds
CLUBAvmn
waarop wi i d® scherm-avonden op 14 en 18 Februari a.s.
vervallen. verwachten, is de clubavond van 16 Februari
