werkt. Bovendien zal over het algemeen één of ander huisgenoot of
familielid d e groote rol er nooit zoo goed afbrengen (we zullen
nog maar niet eens praten van de professionals) en zal de stemming ook
nimmer z66 kunnen zijn als in een zaal, waar een groot aantal kinderen
bijeen is.
Dit nu was 'a middags 3 December het geval in de zaal, waar
gemeenlijk de wapens gekruist worden en de schallende stem van maestro
Sjerp weerklinkt. Circa dertig kinderen van de leden der S.C. H.B.M.
waren daar aanwezig, afwachtende de komst van den goed heilig man.
Da zaal zag er keurig uit. De muren waren versierd met de grappige
figuren van Sneeuwwitje en de zeven dwergen, terwijl natuurlijk ook
het k portret van Sint Nicclaas en zijn knecht, de kinderen begroe
tend, niet ontbrak. Steeds meer komt men tot het besef, wat een
pracht-vereeniging de sportclub toch eigenlijk is, die dit alles
met eigen krachten - de heeren v.d.Zwaai en v.d.Velde voor het artis
tieke en de heer Both voor het technische" gedeelte - mogelijk maakt.
Zeer veel werk is hiervoor verricht, maar het werd dan ook door groot
en klein hoog gewaardeérd.
Nico Burgers aan de pianc bracht de kinderen in de vereischte
stemming - voor zoover nog niet aanwezig - door het spelen van vele
bekende en onbekende Sinterklaasliedjes. De thermometer der kinderlijke
zenuwtjes steeg voortdurend, totdat eindelijk van de poort het sein
kwamj Hij komt! Sn werkelijk, daar kwam, plechtig en vriendelijk groe
tend, Sint Nicolaas te Riele aanschrijden, na natuurlijk van «tevoren
in de Raadskelder een Indianendans te hebben uitgevoerd. Pieterman
knecht, die deze keer werkelijk Piet heette, liep vriendelijk wuivend
naast hem.
Boven cp de zaal voor de ramen neusjes tegen de ruiten gedrukt,
zwaaiende armpjes en wuivende handjes. De wangetjes hooger gekleurd,
de oogjes schitterend, mondjes zenuwachtig vertrokken, want nu zou
het gaan gebeuren. En "Rein" en zijn knecht maakten een entrée als
of zij jarenlang in het Sinterklazenvak hadden gezeten. Hde plechtig
begaf Sint zich, minzaam groetend, naar zijn zetel onder het baldakijn,*
nagestaard door de kleintjes, hun vingertjes verwringend van de emctial
Dan zijn speech. Hij leuterde met een ernstig gezicht over cp hun
vingers sabbelende kinderen, niet vlug etende en niet goedleerende
idem. Aandachtig werden de waarschuwingen aangehoord en toen kwam de
rondgang en het uitreiken der surprises. Eerbiedig werden zij aange
nomen en het was machtig aardig cm te zien, hoe een meisje, dat cp
het Parimariboplein woonde, de Sint aandachtig in het gelaat keek
terwijl zij haar liedje cpzegde en hoe uit haar gelaatsuitdrukking
te merken was, dat er iets bekends tot haar gekomen was. De macht
der sage won het echter van da intuïtie. En toen Sint Reinierus zijn
slotwoord had gesproken en »p dezelfde statige wijze verdween als hij
gekomen was, hoorde men als het ware een community-zucht der kleintjes.
Toen kwamen de tongetjes weer los en teen Professor Antonirti hen als
goochelaar, buikspreker en peppenkastenier kwam vermaken (iets waar
van de grooten evengoed genoten!) toen was eerst alles prachtig.
Het v/as een mooie middag, voer de organisatie waarvan de heeren
Berksen en Mertz de dank van ouders en kinderen hebben verdiend.
Maar ook zij, die met milde hand gaven en mogelijk maakten dit feest
te vieren, hartelijk dank!
Zaterdag. 10 December 1938
Zocals bekend was, zou Sint Nicolaas zich ook op de clubavond
vertoenen. Zijn roem was hem blijkbaar vooruitgesneld, want er was
zeer veel belangstelling en er heerschte een opgewekte stemming. V/el
werd Sint's kemst niet zoo eerbiedig afgewacht als bij de kinderen,
maar toch werd heel lief "Zie ginds kemt de stoomboot" gezongen,
teen de Heilige binnenkwam.
Sint Nicolaas scheen voor de grooten niet veel égards over te
hebben. Hij droeg niet zijn gala-kleed, doch, zooals hij zelf bekende,
een C.& A'tje. Ook Piet bezondigde zich aan dit gebrek aan beleefd
heid. Inmiddels maak ik de vervaardigs-ter van deze C.& A'tjes (Mevr.
v.d.Velde) mijn welgemeend complimentj
Onder geestige bisschoppelijke opmerkingen werden daarna aan de
prijswinnaars van den schaakwedstrijd de prijzen uitgereikt. Maar
Sint had nog meer in sijn mars! Verschillende leden werden docr hem
op het matje geroepen voor het in entvangst nemen van "geschenken",
alle betrekking hebbende cp de bijzondere hebbelijkheden of onhebbe
lijkheden van de s.Ism-ïitoffortj* no geestige vondsten van den heer Mertz
