gekomen, kunnen en mogen wij weer onze aandacht wijden aan 's levens
minder belangrijke, maar wèl zoo aangename kanten.
Waarvan de Sportclub er één is
Nu de zomer voorbij is met zijn vacanties en speciale
zomergenoegensnu de voetbal weer rolt en de schermers weer op
de looper heen en weer springen, nu blijkt toch wel degelijk, dat
do sportclub voor haar leden wat beteekent. Wat gaa& we doen?,
hoort men overal» Wanneer beginnen de clubavonden? Krijgen we
eindelijk eens ons clubblad?
De programma's en vooruitzichten van schermen en voet
bal werden elders in dit nummer nader besproken. Wij willen ons
hier voornamelijk bepalen tot die dingen, welke niet direct de
actieve deelneming aan eenige sport betreffen. Ook over de verster
king van onze als bij zoovele vereenigingen uit twee of drie man
bestaande supportersclub willen we het hier nog niet hebben»
Natuurlijk is het prettig, wanneer er 's Zaterdagsmiddags behalve
de 22 menschen binnen de lijnen er ook nog een paar buiten staan»
En een schermwedstrijd doet het 66k beter, wanneer er behalve do
menschen in hun witte pakkies ook nog een stuk of wat in burger
bij zijn. Maar wij weten onze wenschen in dat opzicht binnen rede
lijke grenzen te houden en zijn ook al heel blij, wanneer ons
's Maandagsmorgens van verschillende zijden de ruwe maar hartelijke
v/oorden worden toegevoegds Zoo, hebben jullie Zaterdag weer eens
ongezouten op je kop gehad? cf wanneer ons blijkt dat men na een
schermwedstrijd achter alle drukfouten en naamsverbasteringen in de
krant tfcch nog de H.B.M.-prestatie heeft kunnen ontdekken.
Hieruit immers blijkt belangstelling. Wel geen belang
stelling die onder zoo'n groote spanning wordt gebracht dat zij
het slachtoffer naar schermzaal of Schagerlaan stuwt, maar toch
belangstelling. En dat is veel»
Het aankweeken van deze belangstelling, misschien nog
een pietsie meer, heeft ons ook altijd voor oogen gestaan bij het
clubblad. Het heeft een schakel willen zijn tüsechen actieve en
passieve leden, een soort verantwoording, wat die wertende leden
nu eigenlijk uitspoken en een poging om in letterlijken zin wat
meer leven in de brouwerij te brengen»
Die taak wil het clubblad nu trachten voor het vierde
jaar te vervullen en toen ik die 4 zoo netjes als mij dat mogelijk
is in het stencil kraste, kwam ik plotseling tot de ontdekking^
dat ons blaadje daarmee geworden is tot een "bedaagde" onder zijn
soortgenooten»
En nu komt, waar dit heele stukje eigenlijk om begon
nen is: Uw dienstwille redactie heeft gedurende al dien tijd het
Clubnieuws voor het overgrocte deel zelf moeten vullen» Zij heeft
daarover zelden of nooit geklaagd en hartroerende beden in het openbaa
baar om medewerking zijn U altijd bespaard gebleven» Nooit heeft
U een klacht kunnen lezen over het uitblijven van de in 1935 toe
gezegde lyrische bijdrage van Roos? nooit werd UW ziel geschokt
door uitingen van redactioneele smart over het alsmaar-in-de-pen-
blijven van de schermverhalen van Mevr.v.Nigtevegt (in wier be
lofte ik echter nog steeds een ongeschèkt vertrouwen heb, ook al
loopt die belofte dan ook al drie jaar). Evenmin heb ik mijn mede
leden mededeeling gedaan van mijn teleurstelling over de schijn
bare afdamming van Van Zuylen's dichtader en over de schriftelij
ke zwijgzaamheid van zoovele mondeling weisprekenden» En over het
feit, dat mijn eenige werkelijk trouwe medewerker, Poter Raayen,
zijn bijdrage, die ik 'sZondags moet tikken, steevast pas 's Maan
dags met groot tam-tam op mijn lessenaar deponeert, daarover
wordt uit pure dankbaarheid maar in 't geheel niet gepraat»
Trouwens, ik wil over deze en dergelijke dingen het
heele verdere seizoen niet meer praten» Het bovenstaande diende
allen om "aan de start" onze leden eraan te herinneren, dat pen-
nevruchten in alle soorten en kleuren weer welkom zijn en gaarne
worden ingewacht bij
vdz»
