J. G. G.
Visie op 198a
wie moet er in vredesnaam komen
in vredesnaam komen
'ik weet het niet'
zolang er mensen in vredesnaam omkomen
in vredesnaam omkomen
'ik weet het'
elk jaar zeggen ze dat hij zal komen
'wie bedoel je'
elk jaar zijn wij er weer aan ontkomen
'wie bedoel je, in vredesnaam'
de Vredesnaam, Christus
'die naam zegt me niets'
het geeft niet, elk jaar is hij er naamloos
in het stokken van de adem
en tussen de woorden
'dus kerstmis is een ademloos feest?'
ja, hij is er als de adem stokt
'dus kerstmis is een woordenloos feest?'
ja-
EN TOCH
zouden wij boven bovenstaande regels
willen zetten als ons zou worden ge
vraagd dit beldere gedicht van een jong
student een naam te geven.
Het lijkt in deze wereld een ongerijmd
heid, dat wij aanstonds weer kerstmis
gaan vieren. Het wordt afgezaagd om
alle voorbeelden daarvan te noemen.
Wij weten door alle communicatiemid
delen maar al te goed dat tweederde van
de wereldbevolking honger lijdt, dat er
oorlog en haat is tussen de volken en
dat bet bezit van een bepaalde huidskleur
echt menselijk leven onmogelijk maakt.
Het lijkt alsof de wereld zich niets aan
trekt van de Vredesnaam Christus, neen
sterker nog, dat zij er eigenlijk dwars
tegenin gaat.
Het lijkt dat wij daarom onze toevlucht
nemen tot een romantische viering van
'herders op den velde' kaarslicht en
kerstverhalen. En als ook dat ons niets
zegt, dan feesten we door het verorberen
van hazen en kalkoenen, door het op
hangen van uitbundige kerstversieringen
en door veel lawaai van radio en gram
mofoon. Er moet toch feest worden ge
vierd?
Het lijkt dat wij vergeten zijn dat het bij
het kerstfeest gaat om een boodschap
van God, die door de komst van Jezus,
ons duidelijk is geworden. Maar een
boodschap moet verstaan worden, er
moet sprake zijn van communicatie. Dit
verstaan is van een andere orde dan ons
menselijk naar elkaar luisteren. Voor het
verstaan van de boodschap zijn geen
woorden nodig, want het spreken is aan
de tijd gebonden, maar de stilte die ligt
'tussen de woorden' en die valt als 'de
adem stokt', die stilte vindt haar wortels
in de eeuwigheid.
Het lijkt ons dat wij met die boodschap
ook iets moeten doen. Het is niet zo
maar een reklameboodschap, maar een
concrete opdracht aan ons mensen om
de aarde beter bewoonbaar te maken,
te zorgeii voor vrede tussen de mensen
die haar bevolken. Wie anders dan wij
zelf zullen die opdracht moeten uitvoe
ren?
En toch, zegt de dichter ondanks alle
onvrede zal eens dit verlangen van ons
mensen bevredigd worden, want kerst
mis is de vervulling van dit verlangen
als wij niaar stil zijn en luisteren, want
kerstmis is een woordeloos feest.
N. Broekhuysen
KerstmisOudjaar, Nieuwjaar. Het
zijn dagen van bezinning, van
terugblikken en van vooruitzien.
Het is een periode, waarin we
allen bijna zonder uitzondering
bezig zijn mét onze gedachten.
Een tijd ook, waarin we alle dage
lijkse dingen van het afgelopen
jaar nog eens de revue laten pas
seren. En bovenal een tijd, waarin
we plannen maken.
Plannen maken we elke dag. Plan
nen voor morgen, voor volgende
week, voor over drie of vier maan
den. Plannen ook voor een meer
veraf gelegen toekomst, die - naar
al gauw blijkt - helemaal niet zo
ver weg meer is. Want onze snel
veranderende wereld vraagt meer
dan ooit ons nu al bezig te houden
met wat er in lengte van jaren zal
moeten gebeuren.
Natuurlijk wordt van ons niet ver
wacht, dat we één, twee, drie de
plannen voor de toekomst klaar
hebben liggen. Zeer specialistische
plannenmakers zijn immers dage
lijks in de weer om voor ons in de
toekomst te kijken en hun ver
wachtingen voor een bepaald jaar
op papier te zetten. Toch vonden
we het wel eens aardig om eens
dichter bij huis te blijven.
Daartoe hebben wij aan een aan
tal medewerkers van ons bedrijf
gevraagd hun verwachtingen voor
het jaar 1984 eens samen te vat
ten in een kort verhaaltje. Wij
wisten, dat het ondoenlijk was om
hun visie op de gehele samenleving
in bedoeld jaar te schetsen. Daar
om hebben wij een aantal alge
mene vragen geformuleerd.
Het doet ons plezier, dat wij zo
veel reacties op ons verzoek heb
ben gekregen. In vele gevallen
bleek, dat de gedachten over het
jaar 1984 tamelijk parallel liepen.
Anderzijds waren er ook inzen
dingen, die ten aanzien van een
bepaald onderdeel een zeer speci
fieke kijk op de zaak gaven. Kort
om een scala van meningen, ver
onderstellingen, verwachtingen of
droombeelden van zomaar een
groep mensen over zomaar een
aantal vragen over zomaar een
jaar. Korte verhaaltjes, die zeker
de moeite waard zijn om in de
komende dagen eens te lezen en
om er uw eigen gedachten aan te
toetsen. U vindt ze op de volgende
pagina's van dit Spongat.
