PARBO-BIER (AM
vloeit rijkelijk in Suriname
Geen fustbier
Twee soorten water
Vrijetijds besteding
Horas de trabajo
Het Roode Kruis
roept donors op
Na een vacantie van enkele maanden in
Nederland zijn maandag 15 juli ir. H.
Kluyver, zijn echtgenote en drie kinde
ren aan de terugreis naar Suriname be
gonnen. Per boot gaat het eerst naar
New York, daarna per vliegtuig via
Curasao naar Paramaribo. Bij 'thuis
komst' wacht hem een nieuw stuk werk
in de Surinaamse Brouwerij, waarvan
hij sinds 1 augustus 1967 adjunct-direc
teur is. Vier Nederlandse medewerkers
en een kleine honderd Surinaamse per
soneelsleden zullen hem op de vier kilo
meter buiten de hoofdstad gelegen brou
werij met open armen ontvangen. Voor
T. E. H. Haggenmacher vormt de terug
keer een 'aflossen van de wacht omdat
hij tijdens de afwezigheid van ir. Kluy
ver de technische leiding heeft waarge
nomen. De drie andere Nederlanders,
directeur P. Dumoleyn, chef-machinist
J. Struylaart en zijn assistent A. Visser
zullen met hem het brouwbedrijf blijven
runnen.
Op de brouwerij in Amsterdam vertelde
ir. Kluyver over zijn ervaringen in de
West en over de activiteiten van de
Surinaamse Brouwerij. De snelle groei
van deze in 1955 door Prins Bernhard
geopende brouwerij maakte enkele jaren
geleden een uitbreiding van de gist- en
legkelder noodzakelijk. Deze uitbreiding
kon midden vorig jaar worden gereali
seerd, waardoor de jaarcapaciteit tot
ongeveer 100.000 hl. kan worden opge
voerd.
De produktie is geheel afgestemd op de
binnenlandse markt, waarbij de hoofd
stad Paramaribo het belangrijkste con-
sumptiegebied is. Het vervoer van bier
naar plaatsen in het binnenland levert
door de vaak nog slechte wegen wel
eens moeilijkheden op, zodat het Parbo-
bier bestemd voor Nickerie (de tweede
stad van Suriname) per schip over zee
wordt aangevoerd.
De belangrijkste afnemers zijn de Creo
len, die het Parbobier meestal in de
kleine caféetjes van de stad drinken.
Fustbier kent men er niet. Ruim drie
kwart van de produktie wordt gebotteld
in literflessen, die men er 'djogo's'
noemt. In de winkels betaalt men onge
veer 85 cent voor een liter bier, wat
naar verhouding tamelijk duur is. Voor
driekwart liter rum, de drank voor de
Hindoestanen, moet. men vier Suri
naamse guldens neertellen.
De flessen, waarin het Parbobier op de
markt gebracht wordt, vormen een
hoofdstuk apart. In Suriname is name
lijk geen glasfabriek, terwijl de behoefte
aan flessen om van alles in te bewaren
bijzonder groot is. Uit Nederland en
Ir. H. Kluyver wijst op een grote land
kaart de Surinaamse Brouwerij aan.
Duitsland worden daarom regelmatig
per schip grote partijen aangevoerd.
Ook worden flessen, die vroeger als zo
geheten weggooiflessen werden aange
merkt, door de brouwerij weer opge
kocht.
Ook het mout komt per schip uit Ne
derland, terwijl de hop voornamelijk uit
Tsjechoslowakije afkomstig is. In de
Surinaamse Brouwerij wordt gewerkt
met twee soorten water. Vooreerst is
er het zogenaamde stadswater, dat vrij
veel chloor bevat en derhalve niet als
brouwwater geschikt is. Het wordt dan
ook alleen als koelwater en voor het
onderhoud gebruikt. Voor het brouw-
proces heeft men de beschikking over
het z.g. Republiekswater, dat afkomstig
is van een vroegere plantage en waar
voor een speciale pijpleiding naar de
brouwerij is aangelegd.
Het personeel in de Surinaamse brou
werij werkt 48 uur per week. Men kent
er geen vrije zaterdag. De werkzaam
heden beginnen om 7 uur 's morgens en
eindigen om 4 uur in de middag. Er zijn
twee pauzes: 's morgens om half negen
en 's middags om 12 uur. De mede
werkers krijgen een vast weekloon. Bij
ziekte betaalt de brouwerij alle kosten.
Er is over het algemeen voldoende aan
bod van personeel, maar het is lang niet
altijd even gemakkelijk om vakkundig
personeel te krijgen.
De vrijetijdsbesteding is vaak een moei
lijk punt. Doordat er zaterdags gewerkt
wordt, is het programma voor die dag
zeer beperkt. 's-Zondags staat steevast
een bezoek met de kinderen (twee jon
gens en een meisje in leeftijd variërend
van 5 tot 2 jaar) op het programma.
Verder bepaalt men zich tot bezoek aan
kennissen of aan de Sociëteit van de
Troepenmacht, waar ir. Kluyver als
reserve-officier lid van is. Aantrekkelijk
is ook het in Albina gelegen weekend
huis, dat eigendom is van de brouwerij.
Het ligt op ongeveer 140 kilometer van
Paramaribo aan de Marowijnerivier. De
tocht erheen duurt zo'n vier uur, maar
de prachtige omgeving daar vergoedt die
extra inspanning ruimschoots.
A partir del 1° de Septiembre las horas
de trabajo para el personal en la cer-
veeeria se abreviaran. Esto quiere decir
que a partir de la feeha inencionada el
trabajo diario empezara un cuarto de
hora mas tarde. Informaciones suple-
mentarias eoncerniente a este canibio
seguiran dentro de poco.
Het Nederlandsche Roode Kruis heeft
dezer dagen een oproep uitgestuurd naar
alle donors, om wellicht via hen nog
meer donors te noteren. Het aantal
transfusies in Amsterdam stijgt voort
durend. Dit is niet alleen een gevolg van
de uitbreiding van het aantal ziekenhuis
bedden, maar ook omdat Amsterdam
een stad is met twee universiteiten,
waarin veel takken van de geneeskunst
onderricht wordt. Belangrijke operaties,
waar men vroeger niet aan had kunnen
denken, worden tegenwoordig uitge
voerd door de vele mogelijkheden van
bloedtransfusie. De talrijke verkeers
slachtoffers eisen veel transfusies. In
1967 bedroeg het totaal aantal trans
fusies niet minder dan 36.692. In 1966
was dat 31.940. Een stijging in 1 jaar
van 4.752 transfusies.
Het aantal donors neemt helaas niet in
dezelfde verhouding toe, zodat het dui
delijk is dat de donordienst in moeilijk
heden komt. Derhalve vraagt de Bloed
transfusiedienst van het Roode Kruis
dringend om uw medewerking. Het
Roode Kruis heeft veel nieuwe donors
nodig. Iedere man en vrouw tussen 18
en 65 jaar kan als donor worden inge
schreven. Vóór iedere bloedafgifte vindt
een medische keuring plaats. Hoogstens
twee maal per jaar kan een donor bloed
geven.
U kunt zich als donor opgeven bij de
Bloedtransfusie van het Nederlandsche
Roode Kruis in de Buskenblaserstraat 59
in Amsterdam. Telefonisch kan men
zich opgeven op nummer 16 53 54 even
eens in Amsterdam. Het Roode Kruis en
de patient zullen u er dankbaar voor
zijn.
5
