I ERSONEELSORGAAN VAN DE AMSTEL BROUWERIJ N.V.
Bruggen te laag
125.000 liter water als ballast
voor maisboot
Vakanties
HET SPONGAT
NUMMER 64 - 6 JULI 1967
Bij de transportbrug aan de Maurits-
kade, ter hoogte van de fabrieksingang,
ligt om de tien dagen het binnenvaart
schip 'De Drie Gebroeders' afgemeerd.
De heer A. Jacobs van de firma Keizer
levert dan een lading maismeel af, die
met behulp van een zuiger uit de drie
ruimen wordt gehaald. Op zichzelf is
dat niet zo'n ongewoon karwei. Maar
het opvallende is, dat zodra er één ruim
leeg is, dit onmiddellijk wordt volge
pompt met water.
De verklaring is eenvoudig, maar tekent
toch wel de problemen, waarmee de
binnenscheepvaart met name in Amster
dam te maken heeft. Wanneer namelijk
het doorgaans uit Leuven (België) af
komstige maismeel is gelost, komt 'De
Drie Gebroeders' zo hoog te liggen, dat
zij met geen mogelijkheid meer onder
de 2.25 meter hoge bruggen doorkan.
De enige oplossing is om op de weg
terug wat ballast mee te nemen en water
is daarvoor het gemakkelijkst voor han
den.
Gelijkmatig over de drie ruimen ver
deeld wordt zo'n 125.000 liter water in
genomen, waardoor het schip ander
halve meter dieper komt te liggen. Met
een anderhalf-duims pomp is dat een
karwei, dat een kleine vijf uur in beslag
neemt. Voordat de terugtocht begint,
wordt ook het stuurmanshuisje nog in
geklapt, zodat een vrije onderdoorvaart
is verzekerd.
Drie kwartier duurt de tocht, die 'De
Drie Gebroeders' naar het Amsterdam-
Rijnkanaal brengt. Op die route wor
den, zonder gevaar voor aanvaringen,
liefst zeven bruggen genomen. Bij de
waterkering wordt de ballast weer over
boord gezet, wat nog eens vier uur
pompen kost. Maar dan staat 'De Drie
Gebroeders' ook niets meer in de weg
om in drie dagen naar Leuven te varen
voor een nieuwe vracht.
In verband met de vakanties zal
Het Spongat de eerstkomende
weken met grotere tussenpozen
verschijnen. Het volgende num
mer komt uit op donderdag 27
juli. Foto's en kopij dienen uiter
lijk woensdag 19 juli bij de afde
ling Public Relations in Amster
dam binnen te zijn. Het daarop
volgende Spongat zal verschijnen
op donderdag 17 augustus. Kopij
binnen op woensdag 9 augustus.
Frente a la entrada de la fabrica atraca
cada diez dias un barco grande, cargado
con harina de maiz para nuestra em-
presa. Tan pronto se descarga este car-
gamento hay que llenar las bodegas con
agua como lastre para que el barco
puede pasar debajo de los puentes, al
salir de Amsterdam.
Siete de estos puentes son tan bajos que
- estando vacio el barco no podria
pasar debajo de ellos.
F.n la foto se puede ver como el mismo
tiempo de descagar la harina de maiz
de un deposito, en otro ya se esta bom-
beando el agua.
En total tiene que cargar 125.000 litros
de agua para obtener un calado mayor
de metro y media.
El llenado demora casi cinco horas, y
luego de haber salido de Amsterdam se
necesita otras cuatro horas para vaciar
todo el agua.
ZE GAAN HUN GANG MAAR
is een uitdrukking, die wij bezigen
wanneer een gevoel van machteloosheid
bij ons opkomt. Een dergelijk gezegde
is vaak kenmerkend voor de situatie,
waarin de hedendaagse mens zich voelt.
Nieuw ontstane problemen roepen span
ningen op die vaak zo ondoorzichtig en
ingewikkeld lijken, dat wij daar graag
afstand van nemen. We doen de zaken
dan af met de gedachte, dat het alles
uitsluitend beheerst wordt door machts
strijd en egoïsme. De hierboven ge
noemde gevoelens zijn bij velen niet
alleen aanwezig t.a.v. de grote wereld
vraagstukken, maar ook dichter bij huis
doen zij zich voor. Denk hierbij aan de
problemen binnen ons land, vaak in de
plaats waar wij wonen. Maar ook in
onze onmiddellijke leefwereld kunnen
onmacht-gevoelens ons leven beheersen.
En aangezien een belangrijk stuk van
onze leefwereld in de onderneming ligt,
willen wij over die onmacht, die soms
dreigt over te gaan in fatalisme, een
paar opmerkingen maken.
Wanneer wij terugblikken in de geschie
denis, dan zien wij dat er altijd nieuwe,
opkomende groepen mensen zijn ge
weest, die gestreden hebben voor een
plaats op deze wereld. Wij kunnen dat
vandaag weer ervaren door de vele
nationaliteiten in Afrika en bet Mid
den-Oosten die eveneens opkomen voor
een plaats onder de zon. Voor diegenen,
die zo'n plaats reeds veroverd hadden,
vormen deze nieuwe groepen een be
dreiging en daardoor ontstaan spannin
gen. Ook in ons land vonden en vinden
w ij groepen die op grond van eigen in
zicht, economische noodzaak of iets
dergelijks, strijden voor een eigen
plaats.
Omstreeks de eeuwwisseling was dat de
arbeidersbeweging, nu zijn het mis
schien de bejaarden of de jeugd, die
voor hun plaats opkomen. Binnen het
bedrijf zijn het nu eens nieuwe afde
lingen, dan weer nieuwe functionaris
sen of nieuwe chefs, die een nieuwe
eigen taak krijgen opgedragen en ook
daarom een plaats zoeken binnen de
bedrijfsgemeenschap. Ook hier echter
zullen de reeds aanwezigen de anderen
als verstoorders van het evenwicht be
schouwen, want zij verkiezen liever het
behoud van het eigen leventje, waar
ieder zijn plaats had en waar alles zo
prettig geregeld was.
Wat wij dus in de grote wereld zien ge
beuren, speelt zich eigenlijk precies zo
(Lees verder pagina 2)
1
