Bezoek uit Suriname
5
Tweedaagse reis
naar Luxemburg
25 en 26 juni 1966
Zaterdagmorgen. Eindelijk was het dan
zover. Wij gingen onze grote reis naar
Luxemburg maken. De regen stroomde
neer, maar wie gedacht mocht hebben
dat onze goede stemming daardoor zou
bederven, kwam bedrogen uit. De bus
was nauwelijks Amsterdam uit, of de
heer v. d. Haterd pakte zijn mondorgel
en speelde vrolijke deuntjes.
De voorzitter betreurde het dat enige
leden wegens ziekte niet mee konden
gaan en wenste hun een spoedig herstel
toe.
In Valkenswaard stonden koffie en ge
bak al op ons te wachten. Na dit genut
tigd te hebben, ging het via Hasselt,
Luik en Marche naar Bastenaken (Bas-
togne), waar menig ouder onder ons
dacht aan de mensenslachting die hier
heeft plaatsgevonden.
Tussen Hasselt en Bastenaken hebben
we twee bierpauzes gehad, die gretig
werden aanvaard. De stemming bleef op
perbest, vooral met het vooruitzicht op
ons diner in Arlon, waar wij in hotel
Metropole verwacht werden. Alles was
prachtig èn smakelijk geregeld en wij
deden het eten dan ook alle eer aan. Na
het eten ging het richting Luxemburg
waar wij in hotel Graas onze kamers op
zochten. Wij knapten ons wat op en gin
gen toen gezamenlijk de stad in om de
mooie plekjes van Luxemburg te bekij
ken. Het was sprookjesachtig mooi.
Tweede dag
Na het ontbijt om 8 uur, gingen wij
richting Vianden. Of het kwam door de
goede nachtrust of door de prachtige
omgeving, de heer v. d. Haterd slingerde
het ene liedje na het andere de bus in en
het Amstelkoor zong of hun leven er van
afhing. Spoedig waren wij weer één gro
te Amstel vriendenclub.
Ons oudste lid, onze eigen oma, zong op
veler verzoek ouderwetse liedjes en be-
Het oorlogsmonument, een Amerikaan
se tank, in Bastenaken (Bastogne).
El monumento de guerra (un carro de
asalto americano) en Bastogne (Bélgica),
visitado por los miembros de la Asocia-
ción de Viajes Amstel.
wees daarmee dat de jonge oudjes het
nog bijzonder goed doen. Bij aankomst
in Malmédy regende het niet zo hard
meer, zodat wij de kermis op konden.
Daar kreeg Jan Wijbrandts zijn eerste
patiënte, een „gevallen" dame. Hulp
vaardig als hij in zoiets is, wilde hij di
rect eerste hulp verlenen, dit werd wel
door de dame gewaardeerd maar de
Lranse taal was een tegenvaller voor on
ze Jan. Hij werd door de ontboden arts
en de dame bedankt maar ook dit gaf
weer taalmoeilijkheden. Later nam hij
wraak op Piet Rooth, die even onwel
was geworden. Hij gaf Piet zoveel eau
de cologne, dat een paard er van zou
zijn gaan steigeren. Maar Piet knapte
toch weer vlug op en voort ging het
weer door berg en dal.
Het diner in Hoensbroek was een ovatie
waard. Een klasse hotel en een klasse
diner met alles erop en eraan. Waar het
bestuur de muziek vandaan haalde weet
niemand, maar onder het eten speelde
de kapel.
We reden door Zuid-Nederland naar
Utrecht, waarna wij na een prachtig
weekeinde in Amsterdam aankwamen,
vermoeid maar uiterst tevreden.
Langs deze weg wil ook namens mijn
medeleden het bestuur van de RVAB
bedanken voor de uren van arbeid die
voor ons plezier verricht zijn. Ook hun
echtgenoten wil ik bedanken voor de
hulp aan hun mannen. Verder bedan
ken wij de eminente chauffeur en de
bierverzorgers. Ook de heer v. d. Haterd
voor zijn muziek en oma voor haar
prachtige liedjes.
Bedankt iedereen!
P. F. Theunis
N.B. Er is nog plaats voor enige nieuwe
leden. Gegadigden kunnen zich opgeven
bij H. A. Joosse, bedrijfskantine, H. van
Resteren, machinewerkplaats en J. Wij
brandts, servicedienst.
„Fondamenteel"
In de City van Londen hebben enige
schilderachtige officiële personen, on
danks veranderingen en moderniserin
gen, hun baantje behouden - het zijn
vier Ale Conners (bierkeurders) die een
jaarwedde ontvangen van £10.
Het werk van de bierkeurders bestond
uit het keuren van het bier dat in de
stad werd verkocht, teneinde vast te
stellen dat het goed was voor 's mensen
lichaam en juist geprijsd was. Het keur
dersattribuut bestond uit een leren
broek.
De brouwer schonk zijn bier uit op een
bank en de keurder ging daarop zitten.
Kleefde de bank na verloop van tijd aan
de broek dan had het bier de juiste
sterkte. Was dit niet het geval dan moest
de caféhouder zoveel van het minder
waardige bier drinken als hij kon ver
dragen en de rest werd over hem uit
gegoten.
Vakbondsleiders uit Suriname waren onlangs de gast op de brouwerij. In de Raads-
kelder werden zij ontvangen o.a. door leden van de ondernemingsraad, waarna zij
het bedrijf bezichtigden.
