SCHLITZ neemt deel in Portorikaanse brouwerij
3
Ook ïn Helmond het
AMSTELIDEEËNVAT
De Amerikaanse brouwerij Jos. Schlitz
Brewing Company, Milwaukee, Wis
consin, is aandeelhouder geworden van
de Compania Cervecera de Puerto Rico
en heeft hierin een meerderheidsbelang
verworven.
De transactie is tot stand gekomen in
overleg met de Amstel Brouwerij N.V.
waarmee de brouwerij op Porto Rico is
geassocieerd. De participatie van Schlitz
is mogelijk geworden door de uitgifte
van nieuwe aandelen van de Compania
Cervecera de Puerto Rico.
Schlitz is op één na de grootste brouwerij
in de Verenigde Staten, met als hoofd
zetel Milwaukee, Wisconsin; zij produ
ceert jaarlijks bijna tien miljoen hecto
liter bier.
In maart 1962 werd de Compania
Cervecera de Puerto Rico (Puerto Rico
Brewing Co.) opgericht met als voor
naamste aandeelhouders de Amstel
Brouwerij en de International Basic
Economy Corporation. De brouwerij
werd op 21 februari 1964 geopend
nadat reeds in december 1963 met
brouwen was begonnen. De productie
van het pilsener en Malta (alkoholvrije
moutdrank) die onder het Amstel etiket
in de handel worden gebracht, geschiedt
conform de brouwmethode en onder
supervisie van de Amstel Brouwerij. De
omzet bedroeg vorig jaar ruim twee
miljoen dollar. Er werken circa 180
mensen.
Schlitz zal nu ook haar bier in deze
brouwerij gaan brouwen en in Porto
Rico op de markt brengen en tevens een
uitbreidingsplan van een miljoen dollar
financieren.
U hebt allen waarschijnlijk de vorde
ringen van onze nieuwe vestiging in
Helmond nauwlettend gevolgd. In het
vorige nummer van Het Spongat ver
telde de heer Kuilder, hoe in Helmond
nu gebouwd wordt aan de nieuwe werk
gemeenschap.
Dat deze werkgemeenschap springlevend
is en op alle terreinen zijn woordje wil
meespreken, bewijst het feit, dat de
bedrijfsleiding in Helmond nu reeds
gevraagd heeft om de brouwerij te be
trekken in het Amstel Ideeënvat.
De Ideeënvatcommissie in Amsterdam
zal voorlopig de ideeën uit Helmond
behandelen, uiteraard in overleg met de
deskundigen uit Helmond. De heer Kuil
der zal hierbij als contactman optreden.
Voor het personeel in Helmond zal een
aparte publicatie plaatsvinden over het
hoe en wat in de praktijk.
Helmond, SUCCES!
(vervolg van pag. 2)
op zekere dag deed zich een schade-
kwestie voor van nogal raadselachtige
aard. Een schuit voer naar Arnhem met
een flinke lading bier, maar zodra ze
daar aankwam bleek de gehele in
houd verdwenen. Het raadsel is
nooit opgelost. Door dit geval kwam ik
opnieuw met onze brouwerij in contact
en wel allereerst met de persoon van mr
Benders, de vroegere directiesecretaris.
Korte tijd later vroeg men mij hoe ik
erover dacht bij de Amstel Brouwerij in
dienst te komen - ik had daar immers al
meermalen mijn neus laten zien. Ik nam
het aanbod aan en ziedaar.
Er is altijd leven in de brouwerij en om
de een of andere ondoorgrondelijke
reden nemen grote brouwerijen steeds
een opvallende plaats in het maatschap
pelijke leven in. Dit geldt niet alleen
voor Nederland, vooral ook voor onze
buurlanden België, Duitsland en Enge
land. Zij, die aan het hoofd van belang
rijke brouwerijen staan, genieten door
gaans groot gezag, dat zich tot ver
buiten de landsgrenzen doet gelden. In
de afgelopen jaren is mr Egberts al
zevenmaal naar de Verenigde Staten
geweest voor het voeren van belangrijke
zakenbesprekingen. Ook de West heeft
hij meermalen bezocht als president
commissaris van de Surinaamse Brouwe
rij te Paramaribo. Voorts neemt hij
herhaaldelijk deel aan de vergaderingen
van de club der grote brouwers uit de
zes EEG-landen in Brussel of Parijs,
waar allerlei onderwerpen van gemeen
schappelijk belang worden behandeld.
Deze C.B.M.C. (Communauté des Bras-
seurs du Marché Commun) beoogt o.m.
eenmaking van de omzetbelastingwet
geving en standaardizering van bier
flessen (het is nog maar „trachten";
er is nog geen resultaat bereikt). Wat
Amsterdam zelf betreft: mr Egberts is
sinds geruime tijd secretaris van het
Amsterdams Fonds, een neveninstelling
van de Amsterdamse Kring, die gelden
beschikbaar stelt voor diverse hoofd
stedelijke initiatieven.
In de loop der jaren is de geboren Rot
terdammer, de getogen Utrechter, zich
wel helemaal Amsterdammer gaan
voelen, ofschoon hij in het Gooise
Huizen woont. Zijn leven is zeer druk
bezet, waardoor er weinig tijd overblijft
voor bezigheden als concertbezoek,
lezen enz. „Als jongen", zegt hij,
„speelde ik viool, maar ik kom er niet
meer toe. In Utrecht bezocht ik altijd
de concerten van het U.S.O., ik hield
veel van de componisten die toen
modern waren, zoals Debussy, Ravel en
Strawinskij. Nog houd ik veel van
muziek, vooral van Benjamin Britten,
die mij ontzaglijk veel doet. Schilder
kunst zie ik niet veel; ik houd eigenlijk
het meest van de romantische school;
nonfiguratieven zeggen mij niets. Voor
lezen heb ik eenvoudig geen tijd.
En hobbies? Vroeger had ik een post
zegelverzameling van Nederland en
overzeese gebieden, maar je kunt het
allemaal niet bijbenen, er zijn op dat
gebied telkens nieuwigheden. Fotogra
feren doe ik ook heel graag, vooral dia's
maken, kleinbeeld. Maar als wij 't heb
ben over liefhebberijen - ja, dan die
éne, mijn tuin. Ik heb bij mijn huis een
tuin van 3 600 m2, met een stuk bos
erin en niet al te veel bloemen (want die
vergen teveel onderhoud). Niets doe ik
zo graag als in mijn tuin werken en daar
is dan de vrije zaterdag voor, want ik
moet eerlijk zeggen: die vrije zaterdag
is een kostelijk ding. Er valt altijd veel
in zo'n tuin te doen. Als ik met mijn
vrouw op reis ben (in 1940 zijn wij ge
trouwd; we hebben geen kinderen) neem
ik altijd plantjes mee naar huis om ze
verder te kwekken. Uit Oberstdorf in de
Beierse Alpen heb ik eens een bijzonder
mooie distel meegebracht, die het nog
prachtig doet. Ik mag wel zeggen: elk
vrij ogenblik kan men mij in mijn tuin
vinden. Soms denk ik: het is te veel.
Men kan zich nauwelijks hobbies per
mitteren. Het leven gaat zo snel, er is
zoveel werk te doen
Een moeilijke vraag: Gelooft mr Egberts
niet, dat er tegenwoordig soms te veel
aan vrijetijdsbesteding wordt gedacht,
als gevolg waarvan de arbeidsvreugde
afneemt? Het antwoord: „Het is ge
woon een welvaartsverschijnsel. Zolang
het verantwoordelijkheidsgevoel maar
op peil blijft, is er geen reden tot klagen.
Er zijn wel veel mensen, die liever lui
dan moe zijn, maar in tal van bedrijven
wordt toch nog heel wat arbeidsvreugde
gevonden; bij de Amstel Brouwerij is het
percentage, vergeleken bij sommige
andere bedrijven, vrij hoog - gelukkig.
En wat dat welvaartsverschijnsel aan
gaat - er zal wel weer evenwicht komen.
Er zijn altijd nog veel mensen met ini
tiatief en interesse. Het is te hopen dat
het fiscale klimaat niet zó wordt dat
Nederland die mensen kwijt raakt. De
westerse mens is nu eenmaal dynamisch
van aard. Dat wil zeggen: hij streeft naar
verandering en verbetering. Dat is goed
zo, wij moeten de vrijheid houden om
ons te bewegen en onszelf te ontplooien."
De laatste sigaret wordt in de asbak
gedoofd. Met een verontschuldigende
glimlach kijkt mr Egberts op zijn hor
loge. Het is tijd om verder te werken.
De „ruime marge" is gevuld met veel
stof tot overdenken en onze eerste
indruk blijkt met de laatste te kloppen.
Bslr
