Een hoekman is een lid van de beurs, dat zich heeft gespecialiseerd in de fondsen, die in zijn bepaalde hoek worden verhan deld. De hoekman treedt op als tussen persoon en ontvangt voor zijn bemidde ling een vergoeding, courtage genaamd. De opdrachten registreert de hoekman in zijn beursboekje. Tegen sluitingstijd ver gelijkt hij dan zijn koop- met zijn ver kooporders en maakt aan de hand hier van de koers op. Dit gebeurt niet willekeurig. De hoek man is steeds gebonden aan de prijzen, die kopers willen betalen of verkopers willen ontvangen. Vaak is het een heel gereken om een koers op te maken, waar bij het aantal koop- en het aantal ver kooporders precies even groot is. Over weegt het aantal kooporders, dan zal de hoekman, indien hij elke koper van ten minste één stuk kan helpen, een koers vaststellen met de toevoeging g.b. (Ge daan en bieden), hetgeen betekent: er zijn transacties op deze koers tot stand ge komen, doch niet alle kooporders konden worden uitgevoerd. Overweegt het aantal verkooporders, dan voegt de hoekman aan de koers de leters g.l. (Gedaan en laten) toe. Gelukt het hem niet aldus een evenwicht te vinden, waarop hij partijen tot elkaar kan brengen, dan zal de hoek man kunnen overwegen een of meer stuk ken uit eigen portefeuille „af te geven" (te verkopen) dan wel voor eigen reke ning „op te nemen" (te kopen). Acht hij dit, bijvoorbeeld in verband met de machtspositie van het fonds niet gewenst, dan zal hij er veelal de voorkeur aan geven geen notering te maken. Er wordt in de prijscourant dan geen koers op genomen. PRIJSCOURANT Alle noteringen worden schriftelijk op gegeven bij de guidebank, een klein kan toor in het midden van de beurszaak Van hier gaan zij naar de afdeling waar, on der toezicht van de Commissaris voor de Notering, de prijscourant wordt opge steld. Deze vorm van handel heet ter beurze de handel in de „gesloten hoek". Vrijwel alle fondsen, die in de prijscou rant staan vermeld, worden op deze wijze, via de tussenkomst van een hoekman, ge noteerd. Geschiedt deze handel min of meer „geruisloos", zeer dynamisch is ech ter het beursbeeld en veel levendiger de koersvorming in hoeken, waar de hoofd fondsen van de beurs worden verhandeld. Wij spreken in deze gevallen niet van een gesloten, maar van een „open hoek". Gedurende de gehele beurstijd staan in deze hoeken kopers en verkopers bijeen, die veelal luidkeels en druk gesticulerend hun bied- respectievelijk laatkoersen aan elkaar bekend maken. Dit is bijvoorbeeld altijd het geval in de hoeken van de Staatsfondsen, scheepvaartaandelen en Koninklijke Petroleum, Philips, Unilever, A.K.U., en soms ook van cultuuraan delen en andere fondsen. Het aantal uit staande aandelen of obligaties en ook het aantal opdrachten om te kopen en te ver kopen is bij deze fondsen in de regel van dien aard, dat in de hoek permanent ko pers of verkopers te vinden zijn, zodat continu kan worden gehandeld. De beurs- leden maken daarbij gebruik van hun eigen jargon. In de hoek van aandelen Koninklijke Petroleum de Oliehoek hoort men een verkoper bijvoorbeeld roepen „negen en zestig U honderd". Dit wil zeggen: voor de koers van 169 gulden (per aan deel) heb ik er 100 stuks „aan de markt!" Iemand met een kooporder kan volstaan met bijvoorbeeld „acht negentig mij vijf tig" te roepen om bekend te maken, dat hij voor de koers van 168,90 een post van 50 aandelen wil kopen. Is iemand bereid tegen deze koers te verkopen, „aan te lappen", dan roept hij onmiddellijk „jepse" of „je hebt ze." Koper en ver koper maken daarna in hun beursboekje een aantekening van deze transactie en daarmede is de zaak beklonken. Geen stempels, contacten, gezegelde formulie ren, handtekeningen en verklaringen. Niets van dit alles. Een potloodkrabbel in het beursboekje is voldoende. Het is duide lijk, dat het op deze wijze mogelijk is in een betrekkelijk korte beurstijd zeer veel aandelen en obligaties te verhandelen. De stukken zelf worden ter beurze nim mer gezien. Ze worden een van de vol gende dagen geleverd ten kantore van het lid, dat de kooporder heeft uitge voerd, en daarna betaald. De koers, waarop de koper en verkoper het in het bovengenoemde geval eens worden, 168,90, is de officiële koers voor dat ogenblik. Deze wordt onmiddel lijk door een „guide" doorgegeven aan de guidebank, waarna de tikkerdienst zorg draagt voor een snelle publicatie. Op de beurs wordt de tikker op een scherm geprojecteerd, zodat alle leden van de beurs van de laatste koersontwik keling in de hoeken kunnen kennis nemen. De handel in de „open hoeken" is ver deeld in zeven tijdvakken. Aan het einde van elk tijdvak klinkt een luid belsignaal. (Slot op pag. 7)

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Amstel - Het Spongat | 1964 | | pagina 8