Dankbaarheid is een zegen
Dut dankbaarheid een zegen is en dat
dankbare mensen een heilzame in
vloed hebben op hun omgeving weten
we allemaal hetzij bewust hetzij onbe
wust.
Als we iets voor iemand hebben gedaan
of hem iets hebben gegeven en hij reageert
daar oprecht dankbaar op, kunnen we die
dank wel wegwuiven („Ach, kerel, het is
maar een kleinigheid" of „Graag gedaan,
hoor") maar vinden het toch maar reuze
prettig dat onze daad zo wordt gewaar
deerd. Dankbaarheid tonen is een uiting
van beschaving, die niet nalaat een goede
atmosfeer te scheppen.
Onlangs kregen wij van een oude dame,
die in een rusthuis woont, een briefje
waarin zij ons vertelde dat zij zo graag
een klein pulletje wilde hebben. Zij deed
haar verzoek met bevende hand ge
schreven mede namens drie andere rust
huisbewoners, die er graag voor wilden
betalen.
In normale gevallen kunnen wij op derge
lijke verzoeken niet ingaan, maar nu meen
den wij een uitzondering te moeten maken.
Vier kleine kruikjes werden verzonden en
er ging een briefje bij, waarin wij er de
nadruk op legden dat het hier om een
uitzonderingsgeval ging.
Enige dagen gingen voorbij. Toen kwam
er een pakje, dat voornamelijk houtwol
bevatte; daarin bevond zich een klein flesje
eau de cologne. Er was ook een brief bij.
Hierin bedankte de oude dame ons voor
de toezending. „Ik sta zo weieens voor
mijn theetafel en dan neem ik het kruikje
in mijn hand. Wat is het toch eigenlijk
gelukkig als een oude vrouw van 83 jaar
tevreden en dankbaar met zo'n kleinigheid
je kan zijn. En nu schreef ik u dat we
verhoging van AOW hadden en we zou
den ieder een gulden geven voor de kruik
jes, maar ik vond het eigenlijk een be-
VERLOREN VELDSLAG
Temidden van vele Engelse militairen die
een middag in onze Gijsbreghtkelder door
brachten, was er een die een groot aantal
onderscheidingen droeg. De middag ver
liep geanimeerd en bij het vertrek ontving
iedere bezoeker uit handen van een onzer
rondleiders een Amstelspeldje. Toen de
veelvuldig gedecoreerde militair aan de
beurt was, zei hij, terwijl hem het speldje
werd opgeprikt: „Dit is de enige veldslag
die ik verloren heb en waarvoor ik toch
wordt gedecoreerd."
lediging voor u. Ik zei daarom niets tegen
de anderen en kocht een fles eau de
cologne (natuurlijk niet voor u, maar ik
hoop dat het u nog gegeven is een vrouw
te hebben) dus dit vond ik veel aardiger
dan geld. Ik hoop dat u het mij niet kwa
lijk neemt, u mag zelf ook wel eraan rui
ken, hoor
Hieruit blijkt dat deze dame de brief aan
de directeur van de Amstel Brouwerij
schrijft. Dat is overigens van ondergeschikt
belang, het voornaamste is de toon van
dankbaarheid die uit de brief spreekt.
Een groot bedrijf mag weieens de indruk
van onpersoonlijkheid maken, maar niette
min wordt het gevormd door een groot
aantal mensen, die zich wel degelijk reali
seren, wanneer een dankbaar mens hun
zakelijke pad kruist.
Onder grote belangstelling is op 7 septem
ber een spoelmachine van 35.000 kg heel
behoedzaam naar de derde verdieping van
het vatengebouw gehesen. Het gevaarte
meet tien meter en is geplaatst achter de
pasteurbak, die enige tijd tevoren reeds in
gedeelten was aangekomen.
Op de foto ziet men hoe de kraan (die een
capaciteit had van 45.000 kg) de spoel
machine in de tros heeft.
20
