Wie auto rijdt
kan brokken maken
Ja, wie auto rijdt kan brokken maken.
Het kan, maar liever niet.
Bij ons grote wagenpark, verdeeld over
het hele land, komen geregeld aanrijdingen
voor. Natuurlijk ook bij anderen.
Waren deze aanrijdingen niet te voorko
men geweest?
Grotendeels wel.
Wij hebben het tweede halfjaar van 1963
eens onder de loep genomen. Er was een
flink aantal aanrijdingen, zowel met per
sonen- als met vrachtauto's. Van ruim 80,
dus gemiddeld drie per week, lag de schuld
bij onze bestuurder.
Behalve enkele bijzondere gevallen, zien
wij vijf hoofdgroepen, namelijk:
a. in 29 gevallen een geparkeerd voertuig
aangereden
b. in 19 gevallen achteruitrijdend in bot
sing gekomen, meestal met een andere
auto;
c. in 10 gevallen geen voorrang gegeven;
d. in 9 gevallen gebotst tegen een voor
ons remmende of tot stilstand gebrachte
auto;
e. in 8 gevallen schade toegebracht door
vallende vaten of kisten.
Een voorbeeld
Onze wagen staat geparkeerd achter een
andere auto. De chauffeur heeft zijn bier
afgeleverd, stapt weer in, terwijl hij de weg
achter onze auto vrij ziet. Nog even de
papieren rangschikken en opbergen, de auto
starten en achteruitzetten. De klap, die nu
volgt, is geen daalder waard, maar veel
meer.
De V.W. die juist achter zijn auto gepar
keerd werd, vertoont een prachtdeuk in het
kofferdeksel, terwijl één van de koplampen
een voltreffer heeft gekregen. Had de
chauffeur zijn bijrijder buiten laten sfaah
om uit te kijken, dan was er niets gebeurd.
Natuurlijk moet de bijrijder wel tijdig ,,ho"
roepen.
Een ander voorbeeld
Onze auto rijdt dicht achter een ander. De
voorrijdende auto stopt vrij plotseling voor
een overstekende voetganger op een zebra
pad. Onze bestuurder remt, maar kan niet
tijdig stoppen. Weer een dure klap. Meer
afstand bewaren is de juiste remedie.
Er zijn bestuurders, en dit geldt voor beide
soorten auto's, die zelden of nooit een
aanrijding hebben en die toch ook in smalle
straten en in druk verkeer moeten rijden.
Degene echter, die ieder jaar één of meer
aanrijdingen de zijne mag noemen, doet
goed zich af te vragen, hoe hij dit had
kunnen voorkomen. Daaruit valt te Ieren.
De meeste aanrijdingen, en dat geldt in
het algemeen, zijn toe te schrijven aan on
oplettendheid, onvoorzichtigheid, gebrek
aan wellevendheid tegenover andere weg
gebruikers of te weinig verantwoordelijk
heidsgevoel. Een werkelijk goed automobi
list heeft zelden een aanrijding.
Dus „rijd met beleid".
G. A. Poelenije
Deinende dobbers buigend split"
Dit is de titel van de film waarvoor het
bestuur van de visvereniging op vrijdag
avond 27 februari onze belangstelling
vroeg. En dat er belangstelling voor was,
bleek wel uit het grote aantal leden, die
vergezeld van vriend, vrouw of verloofde,
van deze film genoten.
Het was de eerste Nedetlarfdse film over
de vissport met een normale draaiduur.
Anderhalf uur lang waren in prachtige
kleuren de mooiste stekken te zien, terwijl
zoveel vissen werden gevangen, dat een
beroepsvisser er jaloers op zou worden.
Opmerkelijk was, dat alle gevangen vissen
weer voorzichtig in het water werden te
ruggezet, wat toch eigenlijk elke sportvisser
zou moeten doen, zowel in zijn eigen be
lang als in dat van de vis. Al met al een
film, die bij de 180 aanwezigen het vuur
van enthousiasme deed oplaaien, hetgeen
wel bleek uit het spontane applaus.
Het werd een bijzonder geslaagde avond,
waarmee het bestuur veel eer inlegde. Men
had kans gezien een gedeelte van de bot
telarij om te toveren in een gezellige feest
zaal, waaraan garderobe, bar en koffie
kamer niet ontbraken. Een bevriende han
delaar in hengelsportartikelen had een
stand ingericht van alle mogelijke visattri-
buten, waarvoor de belangstelling zeer
groot was, vooral omdat er hulpmiddelen
gedemonstreerd werden, die lang niet ieder
een scheen te kennen.
De leerzame en gezellige avond werd be
sloten met een tombola.
Th. Veenings
10
