Zilveren jubileum L. Spijker
Ben dubbele feestdag was het op 13 juni
voor de heer L. Spijker: niet alleen
stond hij temidden van zijn collega s
als zilveren jubilaris maar hij was nog
jarig ook.
De heer Spijker die door zijn echtgenote,
een dochter, een zoon en een schoondoch-
fubilaris Spijker met familie.
ter was vergezeld, werd in de Gijsbreght-
kelder toegesproken door de heer Stomps,
die de jubilaris nog goed voor zich kon
halen toen deze op de stopenafdeling te
werk werd gesteld. Spreker was er trots
op dat er meerderen van de bottelarij daar
reeds vijfentwintig jaar en langer werken
en dat niet alleen vanwege de baas maar
ook om het werk, dat met plezier wordt
gedaan. Uit de woorden van de heer
Stomps bleek dat de jubilaris voor machi
nes een zeker gevoel had en dat dit bij
ingewikkelde machines, zoals die voor de
opmaak van bepaalde flessen worden ge
bruikt, goed van pas kwam. In 1956 was
de heer Spijker de opvolger geworden van
Hesseling en hij had zich een goed mens
betoond, die de heer Stomps graag zijn
beste wensen deed toekomen.
De heer Fokke haalde ook herinneringen
op aan de stopen en de kartonnageafdeling
en dankte de heer Spijker voor de samen
werking.
Als secretaris van de Ondernemingsraad
nam de heer Bossard het woord. Deze
sprak er zijn vreugde over uit dat hij nu
ook zijn mond eens mocht opendoen, het
geen men van een secretaris meestal niet
verwacht. Nu deed hij het dus en wel om
de jubliaris namens de Ondernemingsraad
geluk te wensen. De heer Spijker is in
deze raad een gewaardeerd lid die vrucht
baar bijdraagt tot de discussies. Hij ont
ving uit handen van mr. Bossard een siga
rettenkoker.
Het Jubileumfonds bood een klok aan.
Geen grootvadersklok, zoals de heer Fran
sen zei, maar een betovergrootvadersklok,
met de inscriptie, Nu elck sijn sin.
De heer Spijker, die in zijn dankwoord
nog een paar anekdoten verwerkte, richtte
zich tenslotte tot de heer Fokke, die hij
met een ontwapenende glimlach dankte
voor zijn geduld.
Het echtpaar Spijker temidden der Spaanse medewerkers.
