Het Nederlandsche Roode Kruis in vogelvlucht
Het Internationale Rode Kruis herdenkt dit jaar zijn eeuwfeest. Het Nederlandsche
Roode Kruis is hier in 1967 aan toe; dus over vier jaar.
Even terugkeren naar die jaren zestig van de vorige eeuw.
Toen dr. J. H. C. Basting in 1863 een streep zette onder de vertaling van Dunants
brochure Un Souvenir de Solferino, en het werk aan de uitgeversmaatschappij Af.
Visser in Den Haag aanbood, dacht hij dat Nederland onmiddellijk enthousiast zou zijn
over het denkbeeld van Henry Dunant: de oprichting van nationale verenigingen tot
verzorging van oorlogsslachtoffers. Basting vergiste zich echter.
Nederlanders zijn een behoudend volk. tietochten voor zieken met de J. Henry
Men loopt niet van de ene op de andere Dunant en de vakantieweken voor inva-
dag warm voor iets nieuws. Daarom was
er aanvankelijk weinig belangstelling
voor Dunants idee het Rode Kruis.
Op 19 juli 1867 plaatste evenwel Koning
Willem III zijn handtekening onder het
Koninklijk Besluit no. 60, waarin werd
bepaald: „Er zal eene Nederlandsche
Vereeniging zijn tot het verleenen van
hulp aan zieke en gewonde krijgslieden
in tijd van oorlog, hetzij Nederland er
al dan niet in betrokken is."
De oprichting van het Nederlandsche
Roode Kruis was een feit geworden.
Reeds in hetzelfde jaar ging men plaatse
lijke afdelingen vormen; thans zijn er 446,
verspreid over het hele land, met een
totaal ledental van 775.000. Bij het eeuw
feest in 1967 hoopt men een miljoen
leden te hebben.
VELE TAKEN
En wat het aantal taken betreft: meer
dan zestig heeft het Nederlandsche Roode
Kruis er thans; te veel uiteraard om in
dit korte bestek op te noemen.
Het Nederlandsche Roode Kruis heeft
dc beschikking over een Rode Kruis
Korps, bestaande uit vrijwilligers zo
wel mannen als vrouwen, helpers en help
sters genaamd die allen bevoegd zijn
eerste hulp te verlenen. Vele leden van
dit Korps stellen jaarlijks een week van
hun vakantie beschikbaar om te helpen
aan boord van het hospitaalschip van het
Nederlandsche Roode Kruis, de J. Henry
Dunant of in het Dunanthuis te Zeist,
waar invaliden een zorgeloze vakantie
komen doorbrengen.
De Dunant maakt jaarlijks rond dertig
weektochten, iedere maal met zeventig
chronisch bedlegerige patiënten aan
boord.
Het Dunanthuis in Zeist: veertien weken
per jaar worden de deuren van dit
vakantieoord, midden in de bossen, open
gezet om onze gehandicapte medemensen
blijheid en gezelligheid te bieden. En ook
daar staan de Rode-Kruishelpers en -help
sters steeds gereed.
In enkele regels zijn nu drie taken ge
noemd: het Rode Kruis Korps, de vakan-
liden in het Dunanthuis.
Andere zijn:
De Bloedtransfusiedienst, een van de
beste in de gehele wereld.
Duizenden Nederlanders staan ieder half
jaar hun halve liter bloed af om hun
medemens-in-nood te redden.
De Moedermelkcentrale, die als „tussen
persoon" fungeert tussen de moeder die
haar teveel aan melk wil afstaan voor
een baby die hieraan gebrek heeft.
De Trombosedienst. Verpleegsters, daar
toe speciaal opgeleid, nemen thuisliggen-
de trombosepatiënten bloed af. Na onder
zoek in het laboratorium, legt de dokter
de samenstelling en dosering der medica
menten vast.
De Hoornvliesinstanties. Vele Nederlan
ders hebben schriftelijk verklaard, dat zij
na overlijden hun hoornvlies beschikbaar
stellen voor degenen, die niet of nauwe
lijks meer kunnen zien. Ook hier is het
Rode Kruis de tussenpersoon.
Hulpposten langs de wegen. U kent ze
stellig, de blauwe borden met het witte
vlak en het rode kruis. Ieder, dient te
weten dat daar de hulp wordt verstrekt
bij ongelukken.
Het Jeugd Rode Kruis. Geen jeugdver
eniging in de zin van het woord, maar
wel een actueel en verantwoord middel
in de hand van opvoeders in en buiten
schoolverband, met als doelstellingen
hulp aan zieke of lichamelijk of geeste
lijk gehandicapte kinderen en aan be
jaarden; bevordering van internationale
vriendschap, gezondheidsbescherming.
Lectuurverstrekking voor zieken. Het Lec-
tuurdepot van het Nederlandsche Roode
Kruis zorgt er voor dat zieken en ouden
van dagen, maar ook Nederlanders in den
vreemde, en buitenlanders in Nederland,
boeken en tijdschriften ontvangen, die zij
gaarne lezen.
Wilt u aan ons werk eens denken als het
Nederlandsche Roode Kruis een beroep op
u doet? Bijvoorbeeld wanneer er straks
Rode-Kruispostzegels worden uitgegeven,
waarvan de toeslag bestemd is voor uw
Rode Kruis.
14
