KLOOSTERS
Eerst naar de kamers. Bij elke stap die
ons dichter bij de kamers bracht werd het
stiller. Iedere kamer was even mooi en
was voorzien van een balkon. We knapten
ons op voor het diner en werden op onze
wenken bediend.
Na het diner gingen we de stad in. Links
boven op de berg zagen we een klooster,
dat door monniken bewoond wordt; het
was geheel verlicht.
In de Rijn lag op het eilandje Nonnen-
Werth, het in 1122 gestichtte nonnen
klooster. Wij wandelden langs een dorps
kerkhofje, de moeite waard om even bij
stil te staan. Op elk graf was een lantaarn
tje met een brandende kaars opgehangen,
een wonderlijk schouwspel in de avond.
Niemand kon ons echter vertellen waarom
dit was.
(Misschien hield deze verlichting verband
met het Heilig-Hartfeest, dat op 21 juni
werd gevierd. Red.)
Alsof het zo was afgesproken, belandden
we zo goed als allemaal in een dansge
legenheid, waar we dansten onder het ge
not van helles bier en rijnwijn.
Om twaalf uur begaven wij ons ter ruste
om de volgende dag weer vroeg op te
kunnen staan. Om zeven uur werden wij
gewekt door een klop op de deur (ja, dat
gebeurt ons niet alle dagen). Je werd er
gewoon stil van, zo chic als het was.
Na het ontbijt kregen we een lunchpakket
mee voor de terugreis en ook dat was tot
in de puntjes verzorgd.
Met de bus gingen wij in de richting van
Leutesdorf, waar een spoorbaan werd aan
gelegd op dertig meter hoogte, met een
lengte van zeventig kilometer, die Koblenz,
Leutesdorf, Bonn en Keulen moet verbin
den.
TWEE PRESIDENTEN
Tegen de bergen zagen wij de wijnranken
groeien; deze worden in april of mei op
gebonden; hierna komt de bloesem en in
september de oogst met het wijnfeest.
Overal zagen wij de oude kastelenhet
lijkt wel of zij door een grote hand daar
zo maar zijn neergezet. Als je naar zo'n
dorp in het dal kijkt is het net speelgoed,
de auto's zijn net Dinkey toys. Eenmaal bij
Leutesdorf over de Rijnbrug heen, ging het
verder naar Holland.
In Bonn was er pauze voor koffie met ge
bak.
Volgens het reisplan zouden we in de
richting van Keulen gaan, maar omdat het
hele Duitse leger en de politie op de been
waren vanwege de aankomst van president
Kennedy moesten wij van richting veran
deren via allerlei Umleitungen. Uiteinde
lijk moesten wij stoppen want Kennedy
was vlak daarbij geland, op het vliegveld
Wahn bij Keulen.
Dus viel ons de eer te beurt dat wij
Adenauer en Kennedy langs zagen komen.
Wij stonden allemaal op de rijweg en geen
soldaat of politieman die ons tegenhield.
De heer P. Rooth, die overal had gefilmd
kreeg dan ook de kans van zijn leven om
deze twee staatslieden van nog geen meter
afstand op de film vast te leggen.
Door al die omwegen kwamen we bij
Kerkrade over de grens. Vandaar moesten
wij naar Arnhem waar het diner op ons
wachtte, We hebben nog wat nagebabbeld
in de prachtige tuin van het restaurant,
waar ook een midget-golfbaan was.
Na een voorspoedige tocht kwamen we
weer bij de brouwerij aan, waarop ieder
naar huis ging, vol prettige herinneringen
aan deze tweedaagse reis en dankbaar ge
stemd ten opzichte van degenen die deze
prachtige tocht hadden georganiseerd. Er
was niets op aan te merken geweest en
deze dagen waren meer dan geslaagd.
IF. Schellingerhout,
secr. R.V.A.B.
Tijdens de feesten, welke begin juli op Soesterberg werden gevierd, ter gelegenheid van
het vijftigjarig bestaan van de Koninklijke Luchtmacht, waren enige bovenstukken van
reusachtige Amstelflessen op de basis neergezet. IVie niet beter wist zou denken dat het
complete flessen waren, die half in de grond stonden.
10
